فروش آزادنه میوه‌های قاچاق در بازار/ تهدید سلامت جامعه زیر سایه بی‌توجهی مسئولین/ بیوتروریسم در کمین است

اقتصاد آنلاین- سپیده قاسمی؛ معمولا آناناس از کشورهای سنگاپور و مالزی، موز از فیلیپین، سومالی، بولیوی و اکوادور و انبه از کنیای آفریقا و پاکستان، به‌صورت قانونی و با دریافت گواهی بهداشت و طی مراحل قرنطینه ای وارد کشور می‌شوند.

مبارزه با محصولات کشاورزی قاچاق از آنچا اهمیت پیدا می کند که میوه های قاچاق با خود آفات و بیماری های را سوغات می آوردند که بلای جان باغات کشور می شود. در سال گذشته محمدعلی باغستانی میبدی در نشستی خبری که به مناسبت هفته دولت برگزار شده بود اعلام کرد که تاکنون حدود ۱۵ تا ۲۰ آفت قرنطینه ای خیلی مهم از این طریق وارد کشور شده است.

میوه های قاچاق در سال های اخیر آفات خانمان سوز جاروک جادوگر لیمو ترش و آفت مگس میوه زیتون را با خود به همراه آوردند که سطح زیادی از باغات کشور را از بین برد. این آفات در مدت کوتاهی خسارات زیادی را به اقتصاد کشاورزی وارد کردند و در این شرایط  هیچ کاری ازدست باغدارن برنیامد جز اینکه، شاهد نابودی تدریجی باغات خود باشند.

اما مهمتر از موضوع خسارات اقتصادی میوه های قاچاق این است که ؛ محصولات قاچاق هیچ تضمینی در زمینه بهداشت و سلامت انسانی ندارند و بدون نظارت و ارزیابی دستگاه های نظارتی بهداشتی وارد کشور می شوند و مشخص نیست این محصولات تحت چه شرایط بهداشتی و قرنطینه ای در کدام کشور و چگونه تولید شده است. میوه های قاچاق معمولا به دلیل استفاده از سموم غیر استاندارد، مواد نگهدارنده و استفاده از گازهای شیمیایی برای زود رس شدن تهدیدی برای سلامت مصرف کننده گان است.

از این رو شناخت و معرفی میوه های قاچاق به مصرف کننده بسیار اهمیت دارد. برخی از میوه ها که خارج از چارچوب قانونی وارد کشور می شوند برای مصرف کننده ظاهر ناآشنا دارند و مردم به راحتی می توانند آن ها را بشناسند مانند دراگون، پاپایا،آواکادو، لیچی، رامبوتان، دراگون‌فروت یا میوه اژدها و منگوستن هندی و ... اما برخی از میوه های قاچاق مشابه داخلی دارد و کمتر کسی می تواند از غیر مجاز بودن آن مطلع شود.

میوه های همچون گلابی آمریکا، سیب سبز فرانسه، لیمو‌ترش ویتنام، سیر چینی، گلابی‌های چینی و زردآلوی آفریقا و بسیاری دیگر در فصل یا خارج فصل تولید ‌به صورت قاچاقی وارد کشور می شوند  و در میادین و مغازه ها توزیع و در اختیار مصرف کننده قرار می گیرند، بدون اینکه مصرف کننده از قاچاق بودن آن ها مطلع باشد و بداند مصرف آن چه نتایجی برای سلامت دارد.

موضوع آگاهی سازی مردم از عدم سلامت میوه های قاچاق آنجا از اهمیت بیشتری برخودار می شود که به گفته برخی از کارشناسنان علاوه بر امکان آلودگی سهوی محصولات کشاورزی به آفت و بیماری‌ها ،امکان آلودگی عمدی میوه‌های قاچاق  به بیماری‌های انسانی یا بیوتروریسم نیز وجود دارد.

با موضوعات مطرح شده به نظر می رسد مسئولان مربوطه باید نسبت به ورود و توزیع محصولات کشاورزی قاچاق در کشور سختگیرانه ترعمل کنند و اجاز ندهند در زیر سایه بی توجهی آن ها فروش محصولات قاچاق به صورت آزادنه انجام شود، همچنین آگاه سازی مردم درباره شناخت محصولات کشاورزی قاچاق و نتایج احتمالی مصرف این محصولات از طریق رسانه های جمعی از دیگر وظایف مسئولان به شمار می رود که تا حد زیادی فراموش شده است.