ظاهر زندگی دیگران در باطن زندگی شما

به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از تبیان، شاید بسیار برایتان اتفاق افتاده باشد که بعد از برگشت از مهمانی، به طور مدام بخواهید همسر خود را با میزبان  از همه جهات و بدون در نظر گرفتن شرایط و موقعیت مقایسه کنید. این قیاس سرآغاز فصل جدید از زندگی شما خواهد بود. فصلی که لجبازی و مقایسه متقابل را نیز به همراه دارد. به هر اندازه که شما بخواهید همسر خود را در معرض قیاس با شخص دیگری قرار دهید، حتی اگر همسر شما راضی به این کار نباشد او نیز در پی مقایسه شما با اشخاص دیگر بر می آید.

مرد زنش را با زنی، مقایسه می کند که خوش بیان است؛ در حالی که همسر خود او هم خوش بیان است؛ امّا مقایسه کننده در این گونه موارد اصلاً به فکر این نیست که چه مقایسه ای می کند؛ فقط به این فکر می کند به گونه ای با همسرش مقابله کند. در این جا هم باید دلیل نارضایتی را پیدا کرد تا بتوان با مقایسه مبارزه کرد.

همیشه این را شنیده اید که ظاهر زندگی دیگران را با باطن زندگی خودتان مقایسه نکنید. شما نمی دانید که در خانه کسی که میزبان شما بوده، چه می گذرد؟ رفتارهای آنها با هم واقعها همان بوده که در مقابل شما داشته اند یا خیر؟ نمی دانید آیا همانگونه که تعریف می کردند خوشبخت هستند یا خیر؟ نمی دانید  آن گل هایی که مرد همسایه می خرد بخاطر آشتی کنان است یا برای چیز دیگری؟ پس  شما ذره ای از زندگی دیگران مطلع نیستید و فقط ساخته های ذهنی تان را با زندگی واقعی خود مقایسه می کنید.

بلای خانمان سوز مقایسه

مقایسه، بلای خانمان سوزی است که متأسفانه برخی از خانواده ها گرفتار آن هستند مقایسه یعنی ایجاد کینه خود در دل همسر، مقایسه یعنی فراهم کردن زمینه برای حسادت، مقایسه یعنی آماده کردن زمینه عداوت و دشمنی میان همسر خود با فردی که با او مقایسه می شود، مقایسه یعنی ناشکری و پیام مقایسه هم یعنی این که من ازدواج با تو پشیمانم و این هم یعنی لرزاندن پایه های زندگی.

مقایسه، راه اشتباه بیان خواسته ها

در بسیاری از موارد مقایسه راه اشتباه بیان خواسته ها است؛ مثلاً زن اهل محبّت کردن یا احترام گذاشتن نیست و مرد از این جهت گله‌مند است و این گله را با مقایسه بیان می کند. او در این موارد نمی خواهد بگوید من از ازدواج با تو پشیمانم؛ بلکه می خواهد خواسته خود را بیان کند و بگوید اهل محبّت باش، اهل احترام باش.

مقایسه و اعلام نارضایتی از زندگی

گاهی هم مقایسه بیان خواسته نیست؛ بلکه اعلام نارضایتی از کلّ زندگی است. در این موارد مقایسه، بهانه‌گیری و لجاجت است. در این موارد لجاجت به اندازه ای است که گاهی حتّی مقایسه صحیح هم انجام نمی گیرد؛ مثلاً این مرد زنش را با زنی، مقایسه می کند که خوش بیان است؛ در حالی که همسر خود او هم خوش بیان است؛ امّا مقایسه کننده در این گونه موارد اصلاً به فکر این نیست که چه مقایسه ای می کند؛ فقط به این فکر می کند به گونه ای با همسرش مقابله کند. در این جا هم باید دلیل نارضایتی را پیدا کرد تا بتوان با مقایسه مبارزه کرد.

نکات عمومی برای جلوگیری و درمان مقایسه

نکاتی را که می توان به صورت عمومی؛ یعنی بدون در نظر گرفتن ریشه مقایسه بیان کرد، به شرح ذیل است:

1- مقابله به مثل ممنوع

فکر نکنید وقتی او شما را با همسر برادرش مقایسه کرد، شما می توانید با مقایسه او با برادرش بر او غلبه کنید. نتیجه این مقابله ایجاد یک رقابت است؛ یعنی پس از آن همسر شما بیش از گذشته بر عیب های شما  و خوبی های زن برادرش دقت می کند تا در میدان رقابت از شما عقب نیفتد.

2- کم نکردن از محبّت و احترام

مقایسه را دلیلی برای کم کردن محبت و احترام قرار ندهید. همیشه به خاطر داشته باشید بزرگواری یکی از بُرنّده ترین سلاح‌های تغییر دادن دیگران است. کم شدن محبّت و احترام، او را در مسیر مقایسه، دریده‌تر کرده و موجب می شود او زمینه های بیش‌تری را برای مقایسه بیابد.

3- توجّه و پاسخ‌گویی به همه نیازها

سعی کنید تمام آنچه را که همسرتان دوست دارد و او را خوش‎‌حال می کند پیدا کنید. پس از این هم به تمام نیازهای همسرتان توجّه کافی داشته باشید تا بهانه ای برای مقایسه نیابد.

4- تقویت نکته های مثبت دیگران در خویش

اگر چه کار همسرتان به هیچ وجه درست نیست؛ امّا شما در مواردی که احساس می کنید آنچه همسرتان در دیگری دیده کار یا صفت خوبی است؛ بدون این که بخواهید با او به جهت این مقایسه در بیفتید، آن کار را انجام دهید یا آن صفت را در خود ایجاد کنید. این باعث می شود زمینه مقایسه از میان برود.