پشت‌پرده‌های مثله کردن حیاط کافه نادری

به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از ایلنا، شب گذشته خبری مبنی بر تخریب  بخشی از بنای با ارزش و تاریخی کافه نادری در فضای مجازی منتشر شد.

با انتشار این خبر، سخنگوی شورای شهر تهران در کانال رسمی تلگرامی خود اعلام کرد که در این زمینه با شهردار منطقه 12 صحبت کرده و نیروهای شهرداری و یگان میراث در محل مستقر هستند.

محمدباقر  فرهند (مدیر روابط عمومی شهرداری منطقه 12) در تشریح جزئیات ماجرا گفت: شب گذشته ساعت 19:45 از سوی یکی از فعالان حوزه میراث فرهنگی به ما اطلاع دادند که یکی از دستگاه‌های حاکمیتی که مالک ضلع جنوبی حیاط کافه نادری است، قصد دارد بخشی جنوبی حیاط را با دیوارکشی از  بقیه کافه نادری جدا کند، در حقیقت حیاط مجموعه را به دو قسمت تقسیم کند.

 او با اشاره بر اینکه  کافه‌ نادری اثر ثبت شده میراث فرهنگی است، اثر ملی محسوب شده و تنها کافه ثبت شده تهران است،‌ ادامه داد: کافه نادری دارای ویژگی‌های ویژه‌ای است و نقشی کلیدی و اساسی در شکل‌گیری تاریخ ادبیات ایران معاصر دارد. در نتیجه شهرداری و میراث فرهنگی حساسیت ویژه‌ای روی آن دارد. در همین راستا وقتی مطمئن شدیم که احتمال دارد که این اتفاق بیفتد ساعت 20 به شهردار منطقه اعلام شد و ایشان به سرعت دستور دادند واحدهای گشتی در آنجا مستقر شوند، همچنین تردد در خیابان نیز ممنوع شد و به رسانه‌ها و فعالان میراث فرهنگی نیز اعلام کردیم که ما در آنجا مستقریم تا مانع هر گونه مداخله در این بنا شویم.

حسن خلیل آبادی (عضو کمیسیون اجتماعی و فرهنگی شورای شهر تهران) نیز ضمن تایید این خبر و پیگیری‌های صورت گرفته گفت: دیشب شهردار منطقه به ما قول داد که این مساله را پیگیری و مشکل آن را حل کند و شهردار به دنبال آن است که هیچ مشکلی برای آن پیش نیاید. بحث تخریب در میان نبوده است بلکه مجوز گرفته بودند تا قسمتی از حیاط را از هتل و کافه جدا کنند اما فعلا شهرداری مانع آنها شده است.

عضو شورای شهر در پاسخ به این سوال که آیا مالکان خود هتل و کافه نادری قصد داشتند دیوارکشی کنند، تصریح کرد: خیر، بخش مذکور متعلق به ستاد اجرایی فرمان امام است و باقی متعلق به مالکان دیگر است و ستاد اجرایی فرمان امام قصد داشت سهم خود را از بقیه جدا کند.

 او ادامه داد: از قرار آنها  اسناد را نشان مالک هتل و کافه دادند و اعلام کردند که این بخش از ملک متعلق به ستاد اجرایی فرمان امام است و قصد دارند بخش خود را جدا کنند. اما پیرو نگرانی‌های به وجود آمده با اعضای شورای شهر تهران تماس گرفته شد و اعضای شورا نیز با شهردار منطقه تماس گرفتند.

مدیر روابط عمومی شهرداری منطقه  12هم ضمن تایید سخنان عضو شورا با تاکید بر اینکه مالک قدیمی هیچ علاقه‌ای برای مداخله به آن بخش از حیاط ساختمان ندارد، گفت: ستاد اجرایی فرمان امام  به هیچ عنوان صحت داشتن و یا نداشتن این ماجرا را تایید نکرده است. اقدامات شهرداری هم جنبه پیشگیری داشته چراکه نه شهرداری و نه میراث و نه هیچ نهاد دیگری علاقه‌ای برای آسیب رسیدن به این بنای با ارزش ندارند. از سوی اگر قرار باشد مداخله‌ای در یک اثر ثبت ملی شده انجام دهند باید طرح توسط شهرداری منطقه و میراث فرهنگی تصویب شود. اما مرجع ذیصلاح که تاکنون هیچ گونه مجوز قانونی برای مداخله نسبت به این بنا صادر نکردند.

او در پاسخ به این سوال که آیا شهرداری تاکنون پیشنهادی برای خرید این بنای باارزش داده است، یا خیر گفت: سال گذشت شهردار وقت منطقه از من خواست درباره خرید کل مجموعه مذاکره کنیم، اما آنها مخالفت کردند. همچنین  پیشنهاد دادیم که به شرط آنکه درِ حیاط را برای ورود عموم باز شده تا تبدیل به پاتوق محلی شود حیاط و فضای سبز را با هماهنگی میراث مرمت و احیا کنیم اما مالکان با این پیشنهاد هم مخالفت کردند و تمایلی برای مرمت نشان ندادند.

 ماردیراس پاشایی، مالک و صاحب هتل و کافه نادری و نیز بحش عمده حیاط این مجموعه، حاضر به گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا نشد و ما را برای پیگیری به مسئولان ذی ربطی همچون میراث فرهنگی و شهرداری ارجاع داد.

این مناقشه در حالی رخ داده که هتل و کافه نادری ثبت ملی شده است ولی حیاط مجموعه از شرایط نامناسبی برخوردار است.

عوامل شهرداری هم که شب گذشته برای نظارت و کنترل ماجرا در کافه نادری حضور داشتند، محوطه را ترک کرده‌اند.

کافه نادری یکی از قدیمی‌ترین و نوستالژیک‌ترین کافه‌های شهر تهران به شمار می‌رود. این کافه در قسمت شرقی پل حافظ و در خیابان نادری (جمهوری فعلی) قرار دارد و مهاجری ارمنی به نام «خاچیک مادیکیاس» در سال 1306 این کافه را تأسیس کرد.، کافه نادری نیز روزگاری پاتوق روشنفکران و ادیبان ایرانی بوده است. افرادی چون صادق هدایت، جلال آل احمد، احمد فردید، نیما یوشیج، سیمین دانشور، نادر پور و احمد شاملو زمانی دور میزهای این کافه دورهم جمع می‌شدند. روزنامه می‌خواندند، بحث‌های سیاسی، ادبی و هنری می‌کردند و مهم‌تر از همه تاریخ ادبی این مملکت را رقم می‌زدند.