دلایل بوی بد بدن و روشهای درمان آن
انسان دارای دو نوع غده عرق است که به نام های آپوکرین و اکرین شناخته می شوند. برومهیدروز به طور معمول با ترشح عرق از غدد آپوکرین مرتبط است. البته، هر دو نوع از غدد عرق می توانند به شکل گیری بوی بدن غیر طبیعی منجر شوند.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از عصرایران، برومهیدروز (Bromhidrosis) به بوی بد بدن مرتبط با عرق گفته می شود. عرق به خودی خود فاقد بو است و در حقیقت مواجهه آن با باکتری های روی پوست موجب شکل گیری بوی بد می شود. جدا از بوی بدن، برومهیدروز با اصطلاحات بالینی دیگر از جمله Osmidrosis و Bromidrosis نیز شناخته می شود. برومهیدروز اغلب می تواند از طریق تغییر در عادات بهداشتی قابل درمان یا قابل پیشگیری باشد، اگرچه گزینه های درمانی پزشکی نیز در دسترس هستند.
دلایل
انسان دارای دو نوع غده عرق است که به نام های آپوکرین و اکرین شناخته می شوند. برومهیدروز به طور معمول با ترشح عرق از غدد آپوکرین مرتبط است. البته، هر دو نوع از غدد عرق می توانند به شکل گیری بوی بدن غیر طبیعی منجر شوند.
غدد آپوکرین عمدتا در مناطق زیربغل، کشاله ران، و پستان قرار دارند. عرق ترشح شده از این غدد غلیظتر از عرق ترشح شده از غدد اکرین است. همچنین، عرق آپوکرین حاوی مواد شیمیایی به نام فرومون ها است، که هورمون هایی با قابلیت تاثیرگذاری روی دیگران هستند. به عنوان مثال، انسان ها و حیوانات فرومون ها را برای برای جذب جفت ترشح می کنند.
هنگامی که عرق آپوکرین ترشح می شود، بی رنگ و بی بو است. زمانی که باکتری های روی بدن تجزیه عرق را آغاز می کنند، بوی ناخوشایند می تواند در افراد مبتلا به برومهیدروز شکل بگیرد.
غدد آپوکرین تا زمان بلوغ فعال نمی شوند. بر همین اساس است که بوی بدن به طور معمول میان کودکان موردی مساله ساز نیست.
غدد عرق اکرین در سراسر بدن قرار دارند. عرق اکرین نیز در ابتدا بی رنگ و بی بو بوده، اگرچه حاوی یک محلول شور است. بوی بد می تواند در نتیجه تجزیه این عرق توسط باکتری های روی بدن نیز شکل بگیرد. بوی عرق اکرین می تواند بازتاب دهنده برخی مواد غذایی مصرفی مانند سیر، نوشیدن الکل، یا مصرف برخی داروها نیز باشد.
تشخیص
برومهیدروز به راحتی قابل تشخیص است. پزشک بر اساس بوی بدن شما باید قادر به تشخیص این شرایط باشد. اگر عرق نکرده باشید یا به تازگی دوش گرفته باشید، ممکن است بدن بوی قابل تشخیصی نداشته باشد. بر همین اساس، پزشک ممکن است درخواست معاینه پس از انجام ورزش را ارائه کند.
همچنین، پزشک سابقه پزشکی شما را مطالعه خواهد کرد تا دلایل زمینه ای احتمالی بوی بد بدن را مورد بررسی قرار دهد. بیماری هایی مانند دیابت و بیماری کبد و کلیه می توانند به شکل گیری بوی بد غیر طبیعی و قوی بدن منجر شوند.
درمان
رویکردهای درمانی مناسب برای برومهیدروز بر اساس شدت این شرایط تعیین می شوند. در برخی موارد، اقدامات پیشگیرانه برای درمان بوی بد بدن کفایت می کنند. در مواد جدیتر، برداشتن غدد عرق ممکن است راه حل مشکل باشد. از گزینه های درمانی بوی بد بدن می توان به موارد زیر اشاره کرد:
بوتاکس
بوتولینوم توکسین A (بوتاکس) که از طریق مسدود کردن تکانه های عصبی به عضلات کار می کند، می تواند برای مسدود کردن تکانه های عصبی به غدد عرق در زیربغل تزریق شود. از معایب درمان با بوتاکس این است که گزینه ای دائمی محسوب نمی شود و از این رو چند بار در سال ممکن است به تزریق نیاز باشد. بوتاکس برای درمان تعریق در دست ها و پاها نیز استفاده می شود.
لیپوساکشن
یکی از روش هایی که برای توقف ترشح عرق آپوکرین استفاده می شود، برداشتن غدد عرق است. احتمالا درباره استفاده از لیپوساکشن برای تخلیه چربی از بدن چیزهایی شنیده اید. لوله هایی مخصوص با دقت وارد بدن می شوند و چربی تخلیه می شود.
اقدامی مشابه می تواند برای غدد عرق زیربغل به کار گرفته شود. لوله مکش بسیار کوچکی به نام کانول به زیر پوست وارد می شود و با آغاز فعالیت خود غدد عرق را تخلیه می کند. این روش ممکن است به تخلیه تمام غدد عرق منجر نشود، که می تواند همچنان موجب تعریق اضافی شود.
در برخی موارد، نتایج مثبت تعریق و بوی بد کمتر به واسطه اعصاب آسیب دیده شکل می گیرد. زمانی که اعصاب آسیب دیده طی لیپوساکشن ترمیم می شوند، بار دیگر مشکل بوی بد بدن باز می گردد.
پیشرفت های امیدوارکننده ای در استفاده از لیپوساکشن فراصوت رخ داده است که از انرژی لرزشی برای حذف بهتر غدد عرق هدف گذاری شده استفاده می کند.
عمل جراحی
روشی تهاجمیتر برای برداشتن غدد عرق یا اعصابی که تعریق را تحریک می کنند، انجام عمل جراحی است. روشی به نام سمپاتکتومی اندوسکوپیک از برش های کوچک و ابزارهای ویژه برای تخریب اعصاب در ناحیه سینه که به غدد عرق زیربغل منتهی می شوند، استفاده می کند. این روش برای 5 تا 10 سال موثر است.
روش کمتر تهاجمی دیگر به نام جراحی الکتریکی شناخته می شود. در این روش از سوزن های عایق ریز استفاده می شود. طی دوره درمان، پزشک از سوزن ها برای برداشتن غدد عرق استفاده می کند.
پزشک می تواند از طریق یک روش جراحی سنتیتر نیز غدد عرق را خارج سازد. این عمل جراحی با برشی در زیربغل آغاز می شود. این برش مشاهده غدد عرق را برای جراح آسان می سازد. این نوع عمل جراحی به نام برش پوست شناخته می شود و جای زخم آن روی پوست باقی می ماند. این روش به طور معمول برای افراد مبتلا به هیدرادنیت، یک بیماری پوستی مزمن که موجب شکل گیری توده هایی در زیربغل و بخش های دیگر بدن می شود، استفاده می شود.
درمان های خانگی
پیش از مد نظر قرار دادن هر گونه روش تهاجمی، شما باید راهبردهای بهداشتی پایه را برای درمان بوی بد بدن استفاده کنید. این روش ها می توانند به کاهش تعداد باکتری هایی که با عرق در تعامل هستند، کمک کنند.
به دلیل این که برومهیدروز به واسطه فعالیت باکتری های روی پوست شکل می گیرد، شستشوی مرتب ممکن است برای خنثی کردن آنها کفایت کند. شستشوی روزانه با آب و صابون می تواند کمک کند. به عنوان مثال، اگر بوی بد به ناحیه زیر بغل محدود می شود، شما می توانید تلاش های پاکسازی خود را روی این قسمت متمرکز کنید.
یک صابون ضد عفونی کننده و کرم های ضد باکتری حاوی اریترومایسین و کلیندامایسین نیز ممکن است به رفع بوی بد بدن کمک کنند.
استفاده از یک دئودورانت یا ضد تعریق قوی می تواند نقشی کلیدی در به حداقل رساندن بوی بد بدن ایفا کند. اصلاح موهای زائد در ناحیه زیربغل نیز توصیه می شود.
همچنین، شما باید به طور مرتب لباس های خود را بشورید و لباس های آغشته به عرق را در کوتاهترین زمان ممکن از بدن درآورید. اگرچه برخی لباس ها را می توان پیش از نیاز به شستشو بیش از یک بار استفاده کرد، اگر به برومهیدروز مبتلا هستید، ممکن است پس از هر بار پوشیدن لباس به شستشوی آن نیاز داشته باشید. استفاده از زیرپوش ممکن است به جلوگیری از نفوذ بوی بد به لایه های بیرونی لباس کمک کند.
عوارض
برای برخی افراد، برومهیدروز شرایطی فراتر از بوی بد بدن است. این شرایط می تواند نشانه ای از یک مشکل پزشکی باشد، که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:
عفونت فولیکول های مو در زیربغل (Trichomycosis Axillaris)
عفونت پوستی سطحی (Erythrasma)
راش پوستی (Intertrigo)
دیابت نوع 2
چاقی نیز می تواند عاملی موثر در برومهیدروز باشد.