زنگنه در دولت دوازدهم باید بهچه نکاتی توجه کند؟
یک کارشناس اقتصادی با اشاره به حضور مجدد بیژن زنگنه به عنوان وزیر نفت در مورد مهمترین اولویتهای وزارت نفت در دولت دوازدهم گفت: پیگیری اجرای قراردادهای جدید نفتی، رسیدگی بیشتر به وضعیت منابع انسانی، نهایی کردن طرح جامع انرژی کشور و توسعه تعاملات گازی با کشورهای دیگر مهمترین اولویتهایی هستند که باید در دولت دوازدهم مورد توجه قرار بگیرند.
عبدالله یونسآرا با تاکید بر اینکه مهمترین ماموریت زنگنه در دور دوم حضور در وزارت نفت، پیگیری و اجرای قراردادهای جدید نفتی است، اظهار کرد: عقد این قراردادها یکی از مهمترین دستاوردهای اجرای برجام محسوب میشود و چنانچه صنعت نفت این قراردادها را به نتیجه برساند، بیش از ۷۰ درصد از توقعی که اقتصاد ایران از برجام داشت، می شود.
به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از ایسنا، وی ادامه داد: اخیرا مخالفتهایی که علیه اجرای قراردادهای جدید نفتی وجود داشت، برطرف شده و این قراردادها از سوی مراجع رسمی کشور تایید شد. بنابراین اجرای این قراردادها باید اولویت زنگنه باشد.
این کارشناس اقتصادی با بررسی وضعیت صنعت نفت ایران در سالهای اخیر گفت: با توجه به عقبافتادگی صنعت نفت ایران در سالهای اخیر زنگنه هنگام ورود به وزارت نفت در دولت یازدهم مجبور به انجام اقدامات اورژانسی بود. جایگاه وزارت نفت باید در بازارهای جهانی احیا میشد. بنابراین نمی شد انتظار داشت در دولت یازدهم به همه حوزهها پرداخته شود.
یونسآرا با بیان اینکه توجه به وضعیت منابع انسانی، محیط زیست و مسئولیت اجتماعی از حوزههایی است که باید در دولت دوازدهم مورد توجه قرار بگیرد، در مورد HSE اظهار کرد: در سالهای گذشته HSE در واحدهای عملیاتی به دلیل تحریم و محدودیت ورود تجهیزات شرایط مطلوبی نداشت به همین دلیل شاهد بروز حوادث بودیم اما در دولت یازدهم با توجه به رفع تحریمها و خرید تجهیزات این مشکل در حال برطرف شدن است.
وی ادامه داد: ماموریت دیگری که دولت دوازدهم باید مورد توجه قرار دهد، نهایی کردن طرح جامع انرژی کشور است. تا زمانی که ندانیم میخواهیم در حوزه انرژی به چه مسیری برویم نمیتوان تصمیم درستی در این زمینه گرفت. به همین دلیل باید طرح جامع انرژی در کشور نهایی شود.
این کارشناس اقتصادی در ادامه با اشاره به انتقاداتی که در زمینه سهم ایران از بازارهای جهانی گاز وجود دارد، تصریح کرد: عقد قراردادهای صادرات گاز به دلیل ماهیت بلندمدت، نیاز به ثبات سیاسی دارد. زیرا هنگامی که کشور مقصد تصمیم میگیرد گاز را از کشور مبدا وارد کند، باید خط لوله راهاندازی کند که نیاز به میلیاردها دلار سرمایه دارد. از سوی دیگر هنگامی که گاز از کشوری به کشور دیگر صادر میشود، وابستگی به گاز در کشور مبدا ایجاد میشود. به همین دلیل کشور مقصد باید از روابط بلندمدت مطمئن باشد.
یونسآرا ادامه داد: در سالهای گذشته به دلیل تنش در روابط منطقهای و تحریم، صادرات گاز با مشکل مواجه شده بود و به همین دلیل ایران نتوانست به چشماندازی که در این زمینه داشت دست پیدا کند. اما د ر دولت یازدهم اقدامات مناسبی در این زمینه انجام شد که آغاز صادرات گاز به عراق یکی از این اقدامات محسوب می شود. عراق بازار خوبی برای ایران محسوب میشود.
وی با تاکید بر لزوم توسعه صادرات گاز ایران اظهار کرد: ایران باید صادرات گاز را از طریق تعاملاتی که با کشورهای سرمایه از جمله گرجستان، ارمنستان و روسیه دارد، افزایش دهد. علاوه بر کشورهای همسایه میتواند بازارهای صادرات گاز خود را تا اروپا نیز گسترش دهد.