نبض بازار در دست اسباب بازی های خارجی
تولید و ساخت اسباب‌بازی در تمام دنیا به دلیل اینکه با قشری سروکار دارد که آینده و اقتصاد کشور در دستان آنهاست، بسیار مورد توجه است.
سرمایه‌گذاری‌های کلان و به‌کارگیری افراد متخصص و تنوع‌سازی در طراحی و تولید اسباب‌بازی در دستور کار بزرگان این صنعت قرار گرفته است. این در حالیست که صنعت اسباب‌بازی در ایران معنای واقعی ندارد و ما جهانی فکر نمی‌کنیم. تولیدکنندگان ما برنامه‌ای برای صادرات ندارند که این موضوع به دلیل عدم حمایت و مشکلات زیرساختی است.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از کسب و کار ، از سوی دیگر انباشته شدن فروشگاه‌های اسباب‌بازی فروشی از کالاهای وارداتی که متاسفانه اکثر آنها بسیار نامرغوب و بی‌کیفیت هستند و برپایه فرهنگ بیگانه طراحی و ساخته شده‌اند که با فرهنگ ملی و بومی ما بسیار فاصله دارد، یکی از مهم‌ترین مشکلاتی است که پدر و مادران و در کل جامعه تربیتی کشور با آن مواجه است. ساختار سنتی تولید اسباب‌بازی در کشور و محدودیت شدید تولیدکنندگان چه از نظر هزینه‌های تولید و چه از نظر دانش، سبب کیفیت نازل اسباب‌بازی‌ها شده است. این در حالیست که چه در سطح مهدهای کودک و مدارس ابتدایی و چه در سطح خانواده‌ها تقاضای شدیدی در کشور برای اسباب‌بازی وجود دارد. با این شرایط به نظر می‌رسد که شناسایی فرصت‌های کارآفرینانه برای ورود به این صنعت بازاری مناسب را به کارآفرینان نشان می‌دهد که با استفاده از ساختارهای جدید تولید و نوآوری‌های رایج در بازارهای جهانی راهی به این بازار پرسود باز کنند و علاوه بر ایجاد ارزش برای جامعه، خود نیز از منافع آن استفاده کنند.
فروش میلیونی اسباب‌بازی‌های وارداتی و خارجی
علی مهری، کارشناس صنعت اسباب‌بازی می‌گوید: براساس برآوردهای انجام‌شده میزان فروش برخی از فروشگاه‌های اسباب‌بازی در کشور به ویژه فروش اسباب‌بازی‌های وارداتی و خارجی روزانه به چندین میلیون تومان هم می‌رسد.
او با اشاره به حاشیه سود بسیار بالای فروش اسباب‌بازی‌های خارجی در کشور نسبت به محصولات تولید داخل خاطرنشان می‌کند: اگر دقت کنیم در دورترین شهرها و روستاهای کشور نیز اسباب‌بازی‌های خارجی در دست کودکان ایرانی به چشم می‌خورند که نشان‌دهنده سودآور بودن واردات اسباب‌بازی به کشور و فروش آن در بازار داخلی است.
ایران، سومین واردکننده اسباب‌بازی در جهان محسوب می‌شود
در همین رابطه منصور مهرانگیز، دانش‌آموخته رشته اقتصاد با اشاره به شعار سال مبنی بر اقتصاد مقاومتی، تولید و اشتغال به عنوان نقشه راهبردی کلان کشور گفت: براساس اخبار و گزارشات منعکس‌شده در رسانه‌ها، ایران به عنوان سومین واردکننده اسباب‌بازی در جهان مطرح است که به تبع چنین حجم انبوهی از واردات، ضرورت توجه مضاعف به ارتقای ظرفیت‌های تولید متناسب با نیاز روز جامعه بیش از پیش احساس می‌شود. وی افزود: قرار گرفتن در رتبه سوم جهان از حیث واردات اسباب‌بازی نشان می‌دهد ضریب تقاضا در کشور بسیار بالا و قابل توجه است که در صورت حمایت‌های هر چه بیشتر از مراکز تولیدی اسباب‌بازی و اقلام سرگرمی، قطعا فرصت‌های شغلی بسیار ارزشمندی در کشور ایجاد خواهد شد. مهرانگیز گفت: توجه و عنایت ویژه به بخش بازاریابی در عرصه بین‌المللی، ضرورتی است که باید از سوی متولیان این امر به‌صورتی جدی مد نظر قرار داده شود. این دانش‌آموخته رشته اقتصاد عنوان کرد: یقینا با توجه هر چه بیشتر به الزامات اشاره‌شده، می‌توان به توفیقات شایسته‌ای در زمینه تحقق سیاست‌های اقتصاد مقاومتی، تولید و اشتغال نائل شد و با هوشمندی قادر خواهیم بود از این ظرفیت ویژه (صنعت اسباب‌بازی)، در راستای توسعه اقتصادی و فرهنگی، بهره‌گیری کنیم.
تولید اسباب‌بازی در داخل کشور بسیار محدود است
علی تحقیقی، رئیس اتحادیه صنف خرازی‌های مشهد
اسباب‌بازی به لحاظ اینکه با حساس‌ترین قشر خانواده و کوچک‌ترین عضو جامعه سروکار دارد، باید به بهترین کیفیت ممکن و براساس آداب و فرهنگ همان کشور تولید شود. درست است که تولید اسباب‌بازی در داخل کشور بسیار محدود است، اما همان تعداد محدود نیز به لحاظ رنگ و تنوع با نمونه‌های خارجی برابری می‌کنند. ورود اسباب‌بازی از مبادی رسمی بر عهده اتحادیه نیست، اما چنانچه گزارشی درباره ورود اسباب‌بازی‌های غیرمجاز به اتحادیه ابلاغ شود، ما سریعا نسبت به جمع‌آوری اسباب‌بازی اقدام می‌کنیم. ضمن اینکه مسئولان و دست‌اندرکاران این حوزه یک نمونه از فهرست اسباب‌بازی مجاز را در اختیار اتحادیه قرار می‌دهند و آنها باید به زیرمجموعه‌های خود یعنی مغازه‌ها و فروشگاه‌ها به صورت اطلاعیه رسمی فهرست اسباب‌بازی‌های غیرمجاز را ابلاغ و اعلام کنند.
ضعف‌های جدی در عرصه تکنولوژی تولید اسباب‌بازی
عیسی موحدنژاد، فعال تولید اسباب‌بازی
برخی کاستی‌ها و ضعف‌های جدی در عرصه تکنولوژی تولید اسباب‌بازی در ایران وجود دارد که نمی‌توان آن را انکار کرد. امروز در سراسر دنیا و در تمام صنایع نقش علم و فناوری و به دنبال آن استفاده از تکنولوژی و استانداردهای روز پررنگ‌تر شده است و به عبارتی می‌توان اشاره کرد که بدون تکنولوژی دیگر صنعتی قادر به ادامه حیات نیست. این درحالیست که در ایران متاسفانه سازمان‌ها و مراکز علمی و دانشگاهی آنچنان که باید به این مقوله توجه نداشته‌اند.
اگرچه در طول یک دهه گذشته، گام‌های مثبت و مطلوبی در عرصه تولید اسباب‌بازی در ایران برداشته شده، اما با در نظر گرفتن بازار مصرف موجود، اقتضائات و الزامات فرهنگی و رشد و توسعه شتابنده دیگر کشورها در این حوزه، به روشنی به فاصله و شکاف عمیق تولید اسباب‌بازی در مقایسه با دیگر کشورها پی می‌بریم. همچنین لزوم توجه مضاعف به تکنیک‌های تولید اسباب‌بازی دیجیتال نیز موضوعی است که در تمام دنیا نگاه ویژه‌ای بدان شده است. باید به نقطه‌ای برسیم که نگاه دانش‌بنیان به عرصه مذکور به عنوان یک اولویت و ضرورت جدی، جنبه عملیاتی به خود گیرد.
