با پیرچشمی و دردسرهایش چه می‌توان کرد؟

ابتلا به اختلال در دید می‌تواند بسیار ناخوشایند باشد. چه فرد کم سن و سال باشد و چه مسن، باز هم این حالت می‌تواند روی کیفیت زندگی، تاثیر منفی بگذارد. دکتر محمدرضا فرتوک‌زاده، فوق‌تخصص پیوند قرنیه و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران، شما را با یکی از مهم‌ترین عوامل به وجودآورنده پیرچشمی، یعنی آب مروارید آشنا می‌کند.

چشم‌های مرواریدی

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از جام جم ، با بالا رفتن سن و به مرور زمان، چشم توان قبلی خود را از دست می‌دهد و از 40 سالگی به بعد شفافیت عدسی چشم کم خواهد شد، در واقع عدسی چشم انسان با افزایش سن و به مرور زمان به قدری کدر می‌شود که فرد حتی ممکن است فرش زیر پای خود را نیز کدر و رنگ پریده ببیند. همه این موارد می‌تواند دلیلی بر ابتلا به آب مروارید باشد. تغییر نمره عینک نیز می‌تواند دلیل دیگری برای ابتلا به آب مروارید محسوب شود، به این صورت که نمره عینک یک فرد می‌تواند مدت 20 سال ثابت بماند ولی یکباره زیاد شود و همین مساله دلیلی برای مراجعه فرد به پزشک خواهد شد. چنانچه نمره عینک مطالعه نیز تغییر کند، می‌تواند دلیلی برای ابتلا به آب مروارید باشد.

گرد پیری روی چشم‌ها

گاهی مشکلات ناشی از آب مروارید در مراحل اولیه به راحتی با زدن عینک قابل حل است، اما با گذشت زمان، تاری و عدم تطابق دید بیشتر خواهد شد تا جایی که فرد در حین رانندگی برای دیدن تابلوها یا علائم رانندگی دچار مشکل می‌شود. زمانی که چشم فرد با چنین مشکلی مواجه می‌شود، زدن عینک نمی‌تواند کمک چندانی به بیمار کند. چنین مشکلی در 60 تا 80 سالگی ایجاد می‌شود. هر چقدر مقدار کدورت عدسی چشم بیشتر باشد، این مساله نشان می‌دهد عدسی در حال سفت و سخت‌تر شدن است و به چنین حالتی رسیدن آب مروارید می‌گویند و این مساله می‌تواند کیفیت زندگی فرد را کاهش دهد. افرادی که دچار این مشکل می‌شوند، در شب توانایی رانندگی آنها با مشکل مواجه می‌شود و گاهی در موارد شدید برای راه رفتن نیز مشکل پیدا می‌کنند.

چه زمانی سراغ عمل جراحی برویم؟

آب مروارید در شرایطی که پیشرفت نکرده و نرسیده باشد، عمل جراحی آن راحت‌تر است، اما بسیاری از متخصصان چشم تا زمانی که آب مروارید نرسیده و مشکلات ناشی از آن زیاد نباشد، چشم را عمل نمی‌کنند، چون دید فرد را کافی می‌دانند. علاوه بر این، عمل جراحی عوارض زیادی برای بیمار در پی دارد و تا زمانی که انجام این کار ضروری نباشد، نباید این عمل جراحی را انجام داد. همچنین در شرایطی که آب مروارید بیش از اندازه برسد، چشم دچار آب سیاه می‌شود. به مرور زمان، کدورت در عدسی چشم بیشتر خواهد شد که چنین مساله‌ای با بزرگ شدن عدسی چشم همراه خواهد بود. با گذشت زمان، عدسی چشم به قدری بزرگ می‌شود که راه خروج مایعات و مواد داخل چشم را می‌بندد که این مساله باعث بالا رفتن فشارداخل چشم می‌شود. به عبارت دیگر بزرگ شدن عدسی می‌تواند فشار شدیدی را به چشم فرد وارد کند. بالا رفتن فشار چشم از حد معینی آب سیاه محسوب می‌شود. در شرایطی که چشم فرد دچار حمله آب سیاه شود و فشار چشم هم بیش از اندازه بالا برود، احتمال نابینا شدن فرد وجود دارد. اگر چنین مساله‌ای برای چشم به وجود بیاید، باید سریعا و اورژانسی آن را جراحی کرد. جراحی تنها در شرایطی که جان بیمار به خطر بیفتد انجام نمی‌شود که چشم بیمار درچنین شرایطی نابینا خواهد شد.

روش‌های جدید را دست‌کم نگیرید

بسیاری از افراد تا اسم جراحی به میان می‌آید، دچار اضطراب می‌شوند در حالی‌که امروزه روش‌های جدیدی برای عمل جراحی آب مروارید وجود دارد که بیماران به راحتی می‌توانند از چنین روش‌هایی بهره ببرند. یکی از عمل‌های جراحی‌ که برای بیماران مبتلا به آب مروارید از آن کمک گرفته می‌شود، «فیکو» نام دارد. ممکن است برخی افراد تصور کنند فیکو یک عمل جراحی با کمک لیزر است در حالی‌که این باور نادرست است و این نوع عمل جراحی با کمک از اشعه اولتراسوند یا اولتراسونیک انجام می‌شود. در این روش ابتدا یک وسیله شبیه سرنگ همراه اشعه اولتراسوند وارد عدسی چشم می‌کنند و داخل عدسی را به حالت آبکی در می‌آورند. یک ساکشن (مکنده) نیز در کنار این سوزن قرار گرفته که محتویات داخل عدسی به وسیله آن بیرون کشیده می‌شود و تنها کپسول عدسی داخل چشم باقی می‌ماند. یک لنز که از مواد سیلیکونی شفاف و نرم ساخته شده است، به وسیله یک سوزن خاص وارد کپسول توخالی می‌شود و عدسی مصنوعی به این شکل جایگزین عدسی چشم فرد خواهد شد. یکی از مزایای این نوع عمل جراحی این است که به دلیل کوچک بودن محل جراحی، نیازی به زدن بخیه نیست. این عمل جراحی، حدود 10 دقیقه بیشتر طول نمی‌کشد و گاهی می‌توان از آن برای جراحی مبتلایان به آب سیاه چشم نیز کمک گرفت. این نوع عمل جراحی برای افرادی که به آب سیاه ژنتیکی مبتلا هستند، کاربرد چندانی ندارد.