درمان عذاب وجدان بعد از جواب منفی به خواستگار!

به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از خراسان، عذاب وجدان از کوتاهی کردن از کاری که باید انجام می دادیم یا احساس مسئولیت نشات می گیرد و اگر تداوم داشته باشد به اضطرات و افسردگی می انجامد. حتما برای شما هم پیش آمده کاری می کنی و دچار عذاب وجدان می شوی. دائم در دلت رخت می شویند و نمی‌دانی چه باید بکنی.

دختری 18 ساله ام. چند سال قبل پسری از همسایگان به خواستگاری ام آمد، تمایلی به ازدواج نداشتم و با این که پسر خوبی بود، جواب منفی دادم. بعد از یک سال خواستگار دیگری آمد که شرایطش مناسب نبود و قبول نکردم.

شب ها گریه می کردم که چرا خواستگار اولم را رد کردم و فکر می کردم که دیگر موقعیت مناسبی برایم پیش نمی آید و من احساسی برخورد کرده ام. بعد از مدتی برای دومین بار به خواستگاری ام آمدند، اول خوشحال شدم؛ با این که فکر می کردم ازدواج برای من زود است اما به اصرار خانواده آن ها قبول کردم بیایند تا صحبت کنیم. آن شب گفتم راضی ام و شماره همراه یکدیگر را گرفتیم؛ اما دو روز بعد که قرار بود برای عقد برویم تا صبح نخوابیدم و تپش قلب داشتم و خیلی گریه کردم چون پشیمان شده بودم.

من احساسی تصمیم گرفته بودم و چون خانواده ام گفتند پسر خوبی است، می ترسیدم موقعیت بهتری نداشته باشم. اما فعلا دوست ندارم ازدواج کنم و اشتباه کردم. به او گفتم پشیمان شده ام، گفت من را نمی بخشد چون با احساساتش بازی کرده ام. طی دو روزی که جواب پیامش را می دادم به من ابراز علاقه می کرد.

آن شب تا صبح از این که پشیمان شده بودم، حال بدی داشتم ولی از وقتی جواب منفی داده ام حالم بهتر است اما عذاب وجدان رهایم نمی‌کند. فکر می کنم مقصرم ولی آن ها هم بی تقصیر نبودند؛ چون قبل از این که موضوع جدی شود، به همه اعلام کرده بودند و آن پسر بیشتر از این مسئله ناراحت است.

ناگفته پیداست که ازدواج از مهم ترین تصمیم هایی است که یک فرد درباره آینده خود اتخاذ می کند و در صورتی که بر مبنای معیارهای صحیح و تفکر دقیق نباشد بدون شک مشکلاتی را برای فرد ایجاد خواهدکرد. تصمیم این که چه فردی گزینه مناسبی برای شماست، نیازمند این است که به سطح مناسبی از شناخت از خود ، انتظارات و اهدافتان برسید، در غیر این صورت تصمیم شما می تواند از عوامل دیگری همچون خواسته و نظر دیگران، ترس از آینده و تنهایی و... متاثر شود. هر چند اندکی تردید و تجربه اضطراب در فرایند گرفتن تصمیم نهایی، طبیعی به نظر می رسد اما در نهایت تصمیم ازدواج باید با اطمینان گرفته شود.

بنابراین لازم است تشخیص دهید اضطرابتان ناشی از فرایند اخذ یک تصمیم مهم است یا به صورت کلی درباره این تصمیم و ازدواج با این فرد مشخص، دچار تردید هستید. در ادامه به بررسی عواملی که می تواند زمینه ساز شک و دودلی در شما شود، می پردازم:

سن مناسب برای ازدواج

سن مناسب برای ازدواج در افراد مختلف متفاوت است. آنچه که تعیین کننده زمان مناسب برای ازدواج است، سن تقویمی فرد نیست بلکه مجموع عواملی است که اگر در فرد شکل گرفته باشد، آمادگی لازم برای ازدواج را خواهدداشت. سن ازدواج براساس بلوغ روان شناختی و بلوغ جسمانی در هر فرد تعیین می شود.

منظور از بلوغ جسمانی، توانمندی فرد از نظر تولیدمثل و باروری است که یک سال پس از بلوغ به طورمعمول به سطح مناسبی می رسد. بلوغ روان شناختی هم به این منظور است که فرد از لحاظ شخصیتی، به توانمندی و پختگی لازم برای تشخیص مصالح خود رسیده باشد، به سطح مناسبی از شناخت خود دست یافته باشد و توانایی پیوند عاطفی با ثبات را به دست آورده باشد. بلوغ اجتماعی هم به معنی توانایی لازم برای اداره امور خانواده است مانند برآوردن نیازهای اقتصادی، بهداشتی، آموزشی و سایر حداقل های مرتبط با نیازهای خانواده. زمان دست یابی به این بلوغ های سه گانه در افراد مختلف یکسان نیست و تحت تاثیر عوامل مختلفی حاصل می شود؛ بنابراین برای تشخیص این موارد گاهی نیاز است افراد از مشاوره پیش از ازدواج بهره مند شوند.

به معیارهای مشخصی درباره ازدواج و همسر آینده دست یابید

در صورتی که مقداری از ابهام خود را کاهش دهید، درزمان تصمیم گیری برای ازدواج و پاسخگویی به خواستگارها، پس از این با سردرگمی کمتری مواجه خواهیدشد. روشن است زمانی که به طور تقریبا مشخصی ندانید چه انتظاری از همسر آینده دارید، در حین تصمیم گیری دچار دوسوگرایی و دودلی می شوید.

دقت داشته باشید که معیارهایتان را به صورت بسیار انعطاف ناپذیر در نظر نگیرید. عوامل گوناگون موثر بر انتخاب خود را اولویت بندی و پس از در نظر گرفتن ملاک های مناسب، افراد مدنظررا ارزیابی کنید.

به تصمیمتان پایبند بمانید

در صورتی که بعد از ارزیابی مناسبی درباره خود و فرد مقابلتان، تصمیمی مبنی بر رد یا پذیرش پیشنهاد ازدواج گرفتید به تصمیم خود وفادار بمانید. ازدواج تصمیمی بلندمدت است و بدون شک اگر ناشی از دلسوزی و احساسات باشد، در آینده هم خود و هم فرد مقابلتان را با مشکلات بیشتری روبه رو می سازد. در صورتی که دلایل مشخصی برای رد پیشنهاد فرد مقابلتان دارید، در کمال احترام این موضوع را با او در میان گذارید و مسئولیت احساسات او را به خودش واگذارکنید.