۷هیولای بمب افکن +تصاویر
بیشتر مردم هواپیماهای بمب افکن را از طریق فیلم‌های مستند جنگی و یا فیلم‌های سینمایی دیده‌اند و محو قدرت و کشتار بی رحمانه این تجهیزات شده‌اند ولی آیا قوی‌ترین بمب‌افکن‌های تاریخ را می‌شناسید؟!
شماره 1- نورثروپ گرومن بی-2 اسپیریت
نورثروپ گرومن بی-2 اسپیریت از بمب افکن های چند منظوره و رادار گریز شرکت نورثروپ و همچنین کمپانی بوئینگ است که گلوله سیلور سیاست آمریکا لقب دارد. هدف از تولید این بمب افکن استفاده از آن برای مقابله با تهدیداتی که از بالا ترین اولویت برخوردار هستند بوده است. این پرنده نظامی استراتژیک طی جنگ سرد طراحی شد و تمام مراحل توسعه آن با در نظر گرفتن شرایط امنیتی ویژه صورت گرفت. جالب است بدانید که به دلیل قیمت بالا فقط 20 فروند نورثروپ گرومن بی-2 اسپیریت توسط نیروی هوایی آمریکا به خدمت گرفته شده و هیچ گاه برای فروش به سایر کشور ها ارائه نشده است.
از نقطه نظر عملکردی نیز این بمب افکن استراتژیک قابلیت های ویژه ای در اختیار دارد. برای مثال می تواند حدود 18000 کیلوگرم محموله جنگی حمل کرده و بیش از 12000 کیلومتر بدون نیاز به سوخت گیری مجدد پرواز کند.
شماره 2- توپولف-160
مورد بعدی توپولف-160 بمب افکن استراتژیک مافوق صوت ساخت روسیه است که به منظور مقابله با مهم ترین پرنده های جنگی آمریکا طراحی و تولید شد. این بمب افکن قابلیت حمل بمب های هسته ای را دارد و از طرفی بزرگ ترین هواپیمای مافوق صوت مجهز به بال متغیر تولید شده در سراسر جهان به شمار می رود. گفته می شود از توپولف-160 با برد 14500 کیلومتر تاکنون تنها 39 فروند ساخته شده است. برخی منابع اعلام کرده اند که خود روسیه 16 فروند از این بمب افکن را به صورت رسمی در اختیار دارد.
شماره 3- راکول بی-1 لنسر
راکول بی-1 لنسر آمریکایی بمب افکنی چهار موتوره و مافوق صوت است که از حضور بال متحرک بهره مند بوده و در جایگاه سومین بمب افکن استراتژیک برتر دنیا قرار گرفته است. این پرنده در سال 1986 خدمت رسانی رسمی خود به آمریکا را آغاز کرد و اساسا با هدف جایگزینی با بی-52 ساخته شد. بی-1 لنسر قابلیت حمل داخلی 34000 کیلوگرم بمب و موشک را دارد و از این نظر نسبت به تمام بمب افکن های آمریکایی برتر است. مجموعا 100 فروند از این بمب افکن تولید شد و هم اکنون حدود 70 لنسر آماده خدمت رسانی در مواقع لزوم خواهد بود.
شماره 4- بوئینگ بی-52 استراتوفورترس
شماره چهارم لیست به بوئینگ بی-52 استراتوفورترس تعلق دارد. این پرنده یک بمب افکن راهبردی فرو صوت است که طی جنگ سرد به عنوان جایگزین بی-36 ساخته شد. از سال 1955 تاکنون نیز در خدمت نیروی هوایی آمریکا قرار دارد. از تمامی مدل های این بمب افکن در مجموع 744 فروند تولید شد و به دلیل عملکرد مناسب در کنار هزینه های پایین نگه داری، همچنان مورد استفاده واقع می شود. بوئینگ بی-52 استراتوفورترس بدون نیاز به سوخت گیری مجدد می تواند 18500 کیلومتر پرواز کند، از طرفی ظرفیت حمل 32000 کیلوگرم سلاح مختلف از موشک گرفته تا بمب های هدایت شونده را نیز دارد.
شماره 5- توپولف تو-95
توپولف تو-95 یکی دیگر از بمب های استراتژیک دوربرد است که توسط اتحاد جماهیر شوروی طراحی و تولید شد. بمب افکن در سال 1956 مجوز ورود به سرویس را دریافت کرده و هنوز هم از آن در شمار یکی از مهم ترین عناصر قدرت هوایی دور برد روسیه یاد می شود. توپولف تو-95 توانایی حمل 15000 کیلوگرم بار را داشته و می تواند 12500 کیلومتر بدون سوخت گیری مجدد پرواز کند. بیش از 500 فروند از این بمب افکن ساخته شده است و انتظار می رود که حداقل تا سال 2040 همچنان با موفقیت خدمت رسانی کند.
شماره 6- توپولف تو-22 ام
بمب افکن استراتژیک روسی دیگر توپولف تو-22 ام نام دارد. این پرنده که مجهز به موتور توربوفن کوزنتسف NK-25 است، ظرفیت بارگیری تا 24000 کیلوگرم را در اختیار دارد. بیش از 570 فروند هواپیما از انواع مدل های این بمب افکن تولید شده است که تو-22 ام 3 آخرین مدل آن است. حدود 90 فروند از آن ها نیز در خدمت نیروی هوایی روسیه در وضعیت فعال قرار دارد. لازم به ذکر است که نیروی دریایی هند هم از این بمب افکن استراتژیک استفاده می کند.
شماره 7- اچ 6
اچ 6 یک جت بمب افکن دو موتوره است که برای نیروی هوایی ارتش چین ساخته شد و می توان آن را نمونه ای زیر دست توپولف-16 روسی به شمار آورد. این بمب افکن توانایی حمل 9000 کیلوگرم محموله و همچنین قابلیت حمله هسته ای دارد.
