ترامپ چگونه می‌تواند منجر به فروپاشی جهانی شود؟

به گزارش اقتصادآنلاین، "جورج مونبیو" ستون نویس روزنامه بریتانیایی "گاردین" و نویسنده کتاب‌های "بیانیه‌ای برای نظم نوین جهانی" و "یک سیاست جدید در عصر بحران"، در ستون تازه خود در آن روزنامه درباره محتمل بودن فروپاشی جهان در دوره ریاست جمهوری ترامپ می‌نویسد:" اگرچه تصور کردن آن برای ما دشوار است، اما اکنون نمی‌توانیم آن را رد کنیم: احتمال فروپاشی سیستمیک در ایالات متحده. تضعیف دولت فدرال توسط "دونالد ترامپ" و "ایلان ماسک" می‌تواند باعث ایجاد مجموعه‌ای از بحران‌های همگرا و مرکب شود که منجر به شکست اجتماعی، مالی و صنعتی خواهد شد".

راه‌هایی که ترامپ می‌تواند از طریق آن باعث فروپاشی جهانی شود

بنیانگذار The Land is Ours کارزاری برای حق دسترسی به حومه شهر‌ها و منابع آن در بریتانیا در ادامه ستون خود به سازوکار‌های ممکنی که احتمال فروپاشی جهانی از طریق آن توسط ترامپ وجود دارد پرداخته و می‌نویسد:"بیایید با یک مورد واضح شروع کنیم: حمله به مقررات مالی. "راسل ووت" یکی از نویسندگان پروژه ۲۰۲۵ مانیفست پیشنهادی اندیشکده راستگرای "هریتیج" برای دولت ترامپ از سوی شخص او به عنوان مدیر دفتر مدیریت و بودجه منصوب شده است. او تمام فعالیت‌های دفتر حمایت مالی از مصرف کنندگان ایالات متحده را به حالت تعلیق درآورده، بودجه آن را کاهش داده و می‌تواند جاه طلبی ایلان ماسک برای "حذف" آن نهاد را دنبال کند. دفتر حمایت مالی از مصرف کنندگان ایالات متحده پس از بحران مالی سال ۲۰۰۸ توسط کنگره تأسیس شد تا از مردم آمریکا در برابر فعالیت‌های سوداگرانه‌ای که به آغاز سقوط مالی دامن زد، محافظت نماید. پیام اقدام اخیر علیه آن دفتر به بخش مالی واضح است:"بچه‌ها جیب‌های خود را پر کنید". بروز یک بحران مالی در ایالات متحده بلافاصله به یک بحران جهانی تبدیل خواهد شد".

 

خطر متوجه از جانب "ایلان ماسک" را جدی بگیریم

ستون نویس "گاردین" در ادامه با اشاره به جدی بودن خطر متوجه از جانب اقدامات ایلان ماسک علیه نهاد‌های آمریکایی می‌نویسد:" خطرات بسیار بیش‌تر هستند. ماسک خواستار حذف عمده مقررات شده است. او به ادارات دولتی حمله می‌کند. مقررات و قوانین هر چند به شکلی بی پایان از سوی تبلیغات شرکتی و الیگارشی مورد بدگویی قرار می‌گیرند و در مظان اتهام هستند، اما در واقع، از همه ما در برابر بلایای متعدد محافظت می‌کنند. تاثیر اولیه مقررات زدایی بروز جنگ طبقاتی خواهد بود که به دستور ثروتمندان به فقیرترین و طبقات متوسط ضربه می‌زند. همان طور که تاثیرات آن افزایش می‌یابد، به حمله‌ای علیه رفاه عمومی تبدیل می‌شود. برای مثال، انتظار می‌رود که آتش سوزی‌های لس آنجلس در سال جاری، بر اساس برآورد‌های مختلف، تنها بین ۲۸ تا ۷۵ میلیارد دلار خسارات بیمه شده داشته باشد. برآورد‌ها از مجموع زیان بین ۱۶۰ تا ۲۷۵ میلیارد دلار است. این هزینه‌های هنگفت احتمالاً در اثر بلایای آب و هوایی آتی کم خواهد شد. همان طور که ترامپ حفاظت از محیط زیست و پاسخگویی فدرال را از بین می‌برد، تأثیرات مارپیچی پیامد‌ها افزایش می‌یابند. این پیامد‌ها می‌توانند شامل شوک‌هایی به بخش بیمه یا صاحبان خانه باشند که به بحران‌های اقتصادی و اجتماعی در سراسر آمریکا تبدیل خواهند شد. ترامپ و ماسک جنگ طبقاتی جدیدی به راه انداخته‌اند. ما باید از خود دفاع کنیم".

اگر پاندمی دیگری مشابه کووید تکرار شود چه خواهد شد؟

"مونبیو" در ادامه با اشاره به این که اگر پاندمی دیگری مشابه کووید-۱۹ دوباره در جهان تکرار شود این بار در زمان ریاست جمهوری ترامپ در آمریکا وضعیت چگونه خواهد بود، می‌نویسد:"اگر بیماری همه گیر دیگری رخ دهد که بتواند عامل بیماری زایی قابل انتقال‌تر و حتی مرگبارتر از کووید -۱۹ (که تاکنون جان ۱.۲ میلیون نفر را در ایالات متحده گرفته است) باشد، آن زمان به کشوری، چون امریکا ضربه خواهد زد کشوری که خطوط دفاعی اش متوقف شده است. در آن زمان، اقدامات اولیه بهداشت عمومی، مانند واکسیناسیون و قرنطینه، ممکن است برای اکثر شهروندان آمریکایی غیر قابل دسترس باشند. یک بیماری همه گیر در آن شرایط می‌تواند به زندگی میلیون‌ها نفر پایان دهد و باعث تعطیلی خود به خودی اقتصاد شود".

 

فروپاشی همگان را غافلگیر خواهد کرد

ستون نویس "گاردین" با اشاره به این که به دلیل درک عمومی اندک از نحوه عملکرد سیستم‌های پیچیده فروپاشی آن سیستم‌ها تقریبا همگان را غافلگیر می‌کند، می‌نویسد:"سیستم‌های پیچیده (مانند اقتصاد‌ها و جوامع انسانی) دارای ویژگی‌هایی هستند که آن‌ها را انعطاف پذیر یا شکننده می‌سازد. سیستمی که تنوع، افزونگی، پیوستگی عملکردی (درجه تقسیم بندی)، مدارشکن (مانند مقررات دولتی) و استراتژی‌های پشتیبان (وسیله‌های جایگزین برای دستیابی به یک هدف) خود را از دست می‌دهد از انعطاف پذیری کم تری در مقایسه با سیستمی برخوردار است که آن ویژگی‌ها را حفظ کرده است. سیستمی که فرآیند‌های آن هماهنگ می‌شوند نیز همین طور است. در یک سیستم شکننده، شوک‌ها می‌توانند سریع‌تر تقویت شوند و قابل انتقال‌تر شوند: یک اختلال در یک مکان به فاجعه در همه جا تبدیل می‌شود. همان طور که "اندی هالدن" اقتصاددان ارشد سابق بانک انگلستان ماهرانه توضیح داده این همان اتفاقی است که برای سیستم مالی در سال ۲۰۰۸ رخ داد".

حمله ناخواسته به انعطاف پذیری سیستمی ویژگی ثابت سرمایه داری جهانی شده است

این روزنامه نگار در ادامه با اشاره به این که یکی از ویژگی‌های ثابت سرمایه داری جهانی شده، حمله ناخواسته به انعطاف پذیری سیستمی است، می‌نویسد:"از آنجایی که شرکت‌ها استراتژی‌های سودآوری مشابهی را دنبال می‌کنند و مالی‌سازی و دیجیتالی‌سازی در هر شرکتی نفوذ می‌کند، سیستم اقتصادی تنوع خود را از دست می‌دهد و شروع به همگام شدن می‌کند. همان طور که آن‌ها ادغام شده و بزرگترین شرکت‌ها به مراکزی تبدیل می‌شوند که بسیاری از شرکت‌های دیگر به آن‌ها متصل هستند (در این باره به مورد شرکت آمازون فکر کنید)، شکست‌های بزرگ ممکن است با سرعت شگفت انگیزی رخ دهند. همان طور که هر سازمانی به دنبال کارایی است، سیستم افزونگی خود را از دست می‌دهد. همان طور که قوانین تجارت و زیرساخت فیزیکی استاندارد شده است (به پایانه‌های کانتینری یکسان، شبکه‌های حمل و نقل و حمل و نقل فکر کنید)، سیستم پیوستگی عملکردی و استراتژی‌های پشتیبان را از دست می‌دهد. هنگامی که یک سیستم انعطاف پذیری خود را از دست می‌دهد، یک شوک خارجی کوچک می‌تواند باعث فروپاشی آبشاری آن شود. به طرز متناقضی، ترامپ با جنگ‌های تجاری و حمله به استاندارد‌های جهانی می‌تواند به عدم هماهنگی سیستم و بازگرداندن بخشی از پیوستگی عملکردی کمک کند، اما از آنجایی که او همزمان مدارشکن‌ها را پاره می‌کند، آمادگی را تضعیف کرده و با سیستم‌های زمین به مثابه دشمنی که باید سرکوب شود، رفتار می‌کند. تاثیر این روند احتمالاً سیستم‌های انسانی را مستعد فروپاشی می‌سازد".

 

نفعی که راست افراطی از این وضعیت خواهد برد

 "جورج مونبیو" با اشاره به این که جریان راست افراطی دست کم در کوتاه مدت تمایل دارد از هرج و مرج و اختلال ایجاد شده به نفع خود استفاده کند، می‌نویسد:"این یکی دیگر از حلقه‌های بازخوردی است که می‌تواند بحران را به یک فاجعه تبدیل کند. ترامپ خود را قهرمانی معرفی می‌کند که ملت را از گسست‌هایی که ایجاد کرده نجات می‌دهد، در حالی که تقصیر را به گردن دیگران می‌اندازد. از طرف دیگر، اگر فروپاشی قریب الوقوع به نظر برسد، ترامپ و تیمش ممکن است مایل به پاسخگویی نباشند. مانند بسیاری از ابر ثروتمندان شخصیت‌های کلیدی در داخل یا اطراف دولت به نوعی خود را با خیال پردازی سرگرم می‌کنند و در نهایت خود به پناهگاه‌های شان در نیوزیلند، مریخ یا اعماق اقیانوس پناه خواهند برد. آنان همانند همیشه فراموش می‌کنند که ثروت، قدرت و بقای شان کاملاً به افراد دیگر وابسته است. هر دولتی باید به بهترین‌ها امیدوار باشد و برای بدترین‌ها آماده شود. با این وجود، همان طور که در مورد آب و هوا و تخریب اکولوژیکی، کاهش آب شیرین، احتمال فروپاشی سیستم غذایی، مقاومت آنتی‌بیوتیکی و تکثیر تسلیحات هسته‌ای دیده‌ایم، به نظر می‌رسد که اکثر دولت‌ها، از جمله دولت بریتانیا، اکنون به بهترین‌ها امیدوار هستند و وضعیت را به حال خود رها کرده‌اند".

ما باید به دنبال ایجاد سیستم‌های پشتیبان خود باشیم

ستون نویس "گاردین" در بخش پایانی مقاله خود با اشاره به این که بدان خاطر که هیچ جایگزینی برای دولت کارآمد وجود ندارد، ما خود باید به دنبال ایجاد سیستم‌های پشتیبان مان باشیم، می‌نویسد:"با این اصل شروع کنید: به تنهایی با ترس‌های خود مواجه نشوید. دوستان خود را پیدا کنید، با همسایگان خود ملاقات کنید، شبکه‌های پشتیبانی راه اندازی کنید، به کسانی که در حال مبارزه هستند کمک کنید. از زمان طلوع بشریت، آنانی که شبکه‌های اجتماعی قوی داشته‌اند در قیاس با کسانی که از شبکه‌های اجتماعی قوی برخوردار نبوده‌اند، انعطاف پذیرتر بوده‌اند. درباره آن چه که با آن رو‌به‌رو هستیم بحث کنید. ابزار‌هایی را که می‌توانیم از طریق آن به چالش پاسخ دهیم را کشف کنید. از طریق شبکه‌های همسایگی، شروع به ایجاد یک دموکراسی مشورتی و مشارکتی کنید تا دست کم برخی از مسائلی را که می‌توان در سطح محلی برطرف کرد، حل و فصل نمایید. اگر قادر هستید، منابع محلی را برای جامعه ایمن کنید بله، ما به فوریت نیاز به اقدام ملی و جهانی با میانجی گری دولت‌ها داریم، اما به نظر می‌رسد که هیچ کس پشتیبان ما نیست. در نتیجه، برای بدترین‌ها آماده شوید".