سیگنال رئیس جمهور آمریکا برای ایران/ تفاوت کارزار فشار حداکثری ۲ با فشار حداکثری ۱ چیست؟

به گزارش اقتصادآنلاین، سایت تحلیلی "ریسپانسیبل استیت کرافت" با انتشار یادداشتی از "تریتا پارسی" از بنیانگذاران شورای ایرانی – آمریکایی (نایاک) که سال‌ها در راستای بهبود روابط ایران و آمریکا فعالیت کرده به تحلیل سخنان اخیر ترامپ درباره ایران به دنبال امضای کارزار فشار حداکثری ۲ پرداخته است.

ترامپ جزم‌های چندین دهه‌ای واشنگتن در قبال ایران را منفجر کرد

"پارسی" با اشاره به اظهار تمایل ترامپ برای توافق با ایران می‌نویسد:"بخش عمده تیتر‌های امروز اخبار و گزارش‌ها به درستی بر اظهارات تکان دهنده "دونالد ترامپ" مبنی بر اینکه ایالات متحده غزه را تسخیر می‌کند، متمرکز شده است. آمریکا اشتباهات بی شماری را در خاورمیانه مرتکب شده که ترامپ به مراتب بیش از سایر روسای جمهور آمریکا مایل به اعتراف به برخی از آن‌ها بوده است. اما هیچ کدام به اندازه متعهد شدن نیرو‌های آمریکایی به تصرف غزه در حالی که ۱.۷ میلیون فلسطینی را از سرزمین خود به اردن و مصر می‌راند، فاجعه بار و برخلاف منافع ایالات متحده نخواهد بود. با این وجود، توجه کمتری به اظهارات مهمی که او در مورد ایران تنها یک ساعت پیش از آن بیان کرد، صورت نگرفت. این در حالیست که او جزم‌های چندین دهه‌ای واشنگتن در مورد ایران را منفجر کرد و آن چیزی را گفت که پیش‌تر هرگز نمی‌شد بیان کرد. ترامپ هنگام امضای فرمان جدید ریاست جمهوری مبنی بر اعمال فشار حداکثری علیه ایران، خود آب سردی بر روی آن ریخت و آشکارا نارضایتی اش را از این سیاست ابراز کرد. او در جریان امضای فرمان در روز سه شنبه گفته بود:"این یکی از مواردی است که من از آن ناراحتم. من این را امضا می‌کنم، اما از انجام آن ناراضی هستم". با این وجود، این کمترین لحظه حیرت انگیز نظرات او درباره ایران در حین گفت‌و‌گو با خبرنگاران در دفترش در کاخ سفید بود. نکته قابل توجه‌تر این بود که او در مورد قصد تصمیم گیرندگان در ایران گفت. او گفته بود:"افراد زیادی در رده‌های بالای ایران هستند که نمی‌خواهند سلاح هسته‌ای داشته باشند". من نمی‌توانم به یاد بیاورم که هیچ رئیس‌جمهوری دیگری در آمریکا از خط شبه رسمی آمریکا مبنی بر اینکه ایران خواستار دستیابی به تسلیحات هسته‌ای بوده است منحرف شده باشد. مقام‌های آمریکایی به ندرت اجازه داشتند هرگونه نظر متفاوتی با این خط رسمی که "ایران همواره خواستار دستیابی به سلاح هسته‌ای است" را بیان کنند. آنان همواره می‌گفتند:"تنها راه برای جلوگیری از دستیابی آنان به سلاح اتمی این است که از دسترسی آنان به مواد، دانش یا فناوری لازم برای ساخت آن سلاح جلوگیری بعمل آید. اگر آنان به موارد مذکور دسترسی داشته باشند، همواره این خطر وجود دارد که یک بمب بسازند".

 

ترامپ حتی از ارزیابی جامعه اطلاعاتی آمریکا نیز فراتر رفت

"پارسی" که اکنون در اندیشکده "کوئینسی" فعالیت می‌کند در ادامه می‌نویسد:" برآورد جامعه اطلاعات ملی آمریکا در مورد ایران در سال ۲۰۰۷ جنجال بزرگی را ایجاد کرد چرا که رد آن اشاره شده بود ایران برنامه فعالی برای دستیابی به تسلیحات هسته‌ای ندارد اگرچه در آن گزارش به این نتیجه رسیده بود که ایران دست کم گزینه ساخت سلاح هسته‌ای را باز نگه می‌دارد، بدان معنا که ایران کماکان خواستار دستیابی به بمب اتمی بوده، اما به نظر می‌رسید که به طور موقت تلاش برای دستیابی به آن را متوقف کرده است. با این وجود، ترامپ از این نیز فراتر رفت. او یکی از اساسی‌ترین پیش‌فرض‌های خرد متعارف واشنگتن در مورد ایران را در هم شکست. احتمالاً او فقط همان چیزی را که جامعه اطلاعاتی به او گفته است تکرار می‌کند. هم چنین، احتمالاً جامعه اطلاعاتی ارزیابی‌های مشابهی را پیش‌تر انجام داده و آنها را با روسای جمهور پیشین نیز به اشتراک گذاشته است. با این وجود، هیچ یک از آن روسای جمهور در مورد این نکته مهم با مردم آمریکا همسو نشدند. در عوض، آنان تصویر سیاه و سفیدی از خواسته‌ها و انگیزه‌های احتمالی حکومت ایران را مطرح می‌کردند تصویری که به تقویت سیاست‌های جنگ طلبانه آمریکا در قبال ایران کمک می‌کرد و در عین حال از کشف مسیری برای حل و فصل اختلافات آمریکا با ایران به‌صورت دیپلماتیک جلوگیری کرده بود".

چرا اظهارات ترامپ درباره ایران برای نتانیاهو دردسرساز خواهد بود؟

"تریتا پارسی" در ادامه با اشاره به این که احتمالا اظهارات اخیر ترامپ درباره ایران باب میل "نتانیاهو" نخواهد بود می‌نویسد:"در هم شکستن این فرض که ایران می‌خواهد بمب بسازد، به ویژه برای "بنیامین نتانیاهو" نخست وزیر اسرائیل، که مدعی است رهبران ایران غیرمنطقی و خواستار خودکشی هستند، مشکل ساز است. در روایت مطرح شده از سوی نتانیاهو، ایران یک تهدید وجودی برای اسرائیل می‌باشد، زیرا به دنبال نابودی اسرائیل از طریق حمله هسته‌ای است. در این روایت از آنجایی که ایرانیان غیرمنطقی و خواستار خودکشی و اقدام انتحاری هستند نمی‌توان آنان را از این کار منصرف کرد، زیرا برای شان مهم نیست که جنگی تمام عیار با اسرائیل را به راه بیندازند و حتی خود در جریان آن جنگ نابود شوند. چنین روایتی گوینده آن را به این نتیجه می‌رساند که تنها گزینه برای اسرائیل و آمریکا بمباران پیشگیرانه تاسیسات هسته‌ای ایران است. این همان ایده‌ای است که نتانیاهو در ۲۵ سال گذشته از آن حمایت کرده است".

او در ادامه می‌نویسد:" به ندرت هیچ یک از این فرضیات و ادعا‌ها تاکنون مورد بررسی دقیق قرار گرفته‌اند. سیاست‌های ایران ممکن است با منافع حیاتی اسرائیل در تقابل باشد حتی ممکن است ایران دچار اشتباه محاسباتی شده باشد، اما به سختی می‌توان گفت که ایران در تصمیم گیری هایش غیرمنطقی بوده است. ایران برای بقا ارزش قائل است و در نتیجه تصمیم غیرمنطقی اتخاذ نمی‌کند و دست به خودکشی نمی‌زند. هم چنین، "افرائیم هالووی"، "تامیر پاردو" و "مئیر داگان" سه رئیس سابق موساد و هم چنین، "ایهود باراک" نخست‌وزیر سابق اسرائیل، همگی در رد این ایده که ایران یک تهدید وجودی برای اسرائیل است سخن گفته بودند. اکنون ترامپ درست دقایقی قبل از میزبانی از نتانیاهو در کاخ سفید این فرض را که تصمیم گیرندگان در تهران به طور یکسان و یکدست به دنبال ساخت سلاح هسته‌ای هستند را از بین برد و رد کرد".

 

ترامپ تمایلی به استفاده مداوم از تحریم علیه ایران ندارد

"پارسی" با اشاره به این که ترامپ رغبتی برای استفاده مداوم از تحریم علیه ایران ندارد می‌نویسد:"او احتمالا می‌داند ارسال این پیام که برای اجرای تحریم مصمم است برایش حیاتی خواهد بود. با این وجود، او با بیان این جمله که "امیدوارم که ما از تحریم‌ها زیاد استفاده نکنیم" خود آب سردی بر روی اقداماتش ریخت. او با این اظهارات به تهران، پکن و بازیگران خصوصی سیگنال داد که برای اجرای تحریم‌ها قرار نیست از جهنم بگذرد. او به جای پایبندی بیش از حد به تحریم‌ها که در دور نخست ریاست جمهوری خود به دنبال آن بود در را برای عدم پایبندی به تحریم‌ها باز می‌کند. ترامپ اساسا اعلام می‌کند که بیش‌تر به یک توافق علاقه‌مند است تا درهم شکستن اقتصاد ایران. مفهوم آن این است که ترامپ به دلایل سیاسی مجبور است برخی اقدامات را انجام دهد. تهران باید توجه داشته باشد. ترامپ علیرغم امضای فرمان فشار حداکثری ۲، در‌ها را برای یک توافق بزرگ باز نگه می‌دارد. با این وجود، آن در برای همیشه باز نخواهد ماند. در مقابل، ترامپ باید توجه داشته باشد که هیچ توافقی که او در خاورمیانه به آن دست یابد نمی‌تواند فاجعه گرفتار شدن ارتش آمریکا در غزه را جبران کند".