چالشها و دستاوردهای اکوسیستم رمزارزی ایران/نگاه فعالان کریپتو به نقش رگولاتور
در چهارمین رویداد ۹ ژانویه، پنل تخصصی «دستاوردها و دغدغههای یک اکوسیستم» با حضور مدیران ارشد پلتفرمهای رمزارزی برگزار شد. این پنل با تمرکز بر چالشهای رگولاتوری، مهاجرت کسبوکارها و آینده سرمایهگذاری در اکوسیستم رمزارزی ایران، به بررسی شرایط کنونی و راهکارهای بهبود وضعیت پرداخت.
به گزارش اقتصادآنلاین، صنعت رمزارزها در ایران طی سالهای اخیر با چالشهای متعددی روبهرو بوده است. از محدودیتهای قانونی و بستن درگاههای پرداخت گرفته تا سیاستهای متناقض دولت، این اکوسیستم همچنان در جستجوی مسیری پایدار برای توسعه است. در رویداد ۹ ژانویه، مدیران برجسته حوزه رمزارز به نقد شرایط فعلی پرداختند و بر ضرورت تعامل رگولاتور با کسبوکارها تأکید کردند.
نگاه فعالان به رگولاتوری: تضاد یا تعامل؟
اشکان رحیمی، مدیر توسعه کسبوکار اوامپی فینکس، با اشاره به تجربه خود در حوزه رگولاتوری، چالشهای اساسی این اکوسیستم را بررسی کرد. او گفت: «ما در اقتصاد کلاسیک شکست خوردیم و نباید در اقتصاد دیجیتال هم شکست بخوریم. رگولاتور باید رویکردی تعاملی داشته باشد و از میانجیگری مرکز ملی فضای مجازی برای حل مشکلات بهره گیرد.»
وحید شامخی، مدیر توسعه کسبوکار نوبیتکس، نیز به بررسی تحولات چند سال اخیر پرداخت و گفت: «رویکرد دولت به رمزارزها همواره متناقض بوده است. از یک سو، محدودیتهایی مانند سقف تراکنشهای روزانه وضع میشود و از سوی دیگر، سیگنالهای مثبتی مانند اجازه استفاده از رمزارزها برای واردات ارسال میگردد.»
تأثیر محدودیتها بر کسبوکارها
سروش حسینزاده، مدیرعامل نیپوتو، با انتقاد از سیاستهای بانک مرکزی گفت: «ما با بستهشدن سرویسهایی نظیر دایرکتدبیت، تحت فشار شدیدی هستیم. به نظر میرسد که خصومت شخصی مدیران بانک مرکزی با اکوسیستم رمزارز باعث ایجاد این موانع شده است. وقتی پلتفرمهای داخلی بسته شوند، مردم به سمت پلتفرمهای خارجی میروند و این موضوع به زیان کشور است.»
مصطفی مصطفوی، مدیر برند بیتپین، نیز بر لزوم تنظیمگری شفاف و هدفمند تأکید کرد و گفت: «رگولاتور باید مسئولیت اقدامات خود را بپذیرد و بداند که بستن پلتفرمهای داخلی، اطلاعات کاربران را به دست پلتفرمهای خارجی میسپارد. این سیاستها در نهایت به ضرر کاربران ایرانی تمام میشود.»
راهکارهای پیشنهادی برای تنظیمگری پایدار
مدیران حاضر در پنل بر اهمیت الگوبرداری از کشورهای پیشرو در حوزه رمزارز تأکید کردند. شامخی در این زمینه گفت: «سه رویکرد کلی در دنیا برای رگولاتوری رمزارز وجود دارد. ژاپن، سنگاپور و دبی با تأسیس نهادهای تخصصی رگولاتوری توانستهاند محیطی شفاف و پایدار ایجاد کنند. ایران نیز میتواند با اتخاذ رویکردی مشابه، از ظرفیتهای این صنعت بهرهمند شود.»
رحیمی نیز افزود: «وزارت اقتصاد میتواند نقش مهمی در رسیدن به تنظیمگری پایدار ایفا کند. ما نیازمند قوانینی هستیم که علاوه بر حمایت از کسبوکارها، از حقوق کاربران نیز محافظت کند.»
وضعیت سرمایهگذاری در اکوسیستم رمزارز ایران
یکی از نکات برجسته پنل، تأثیر محدودیتهای فعلی بر جذب سرمایه بود. شامخی اظهار داشت: «فضای سرمایهگذاری در اکوسیستم رمزارزی ایران بسیار سخت شده است. کسبوکارها یا باید از ابتدا درآمدزا باشند یا تحت حمایت یک هلدینگ قرار بگیرند. در غیر این صورت، جذب سرمایه خطرپذیر برای آنها تقریباً غیرممکن است.»
پنل «دستاوردها و دغدغههای یک اکوسیستم» نشان داد که صنعت رمزارز ایران در یک نقطه عطف حیاتی قرار دارد. از یک سو، سیاستهای محدودکننده و عدم شفافیت قوانین مانع توسعه این اکوسیستم شدهاند و از سوی دیگر، ظرفیتهای بینظیری برای رشد وجود دارد. با توجه به تجربه کشورهای پیشرو، تعامل میان رگولاتورها و فعالان این حوزه میتواند مسیر توسعه پایدار را هموار کند. حال باید دید که آیا تصمیمگیرندگان ایرانی میتوانند این فرصت را به چالشی برای پیشرفت تبدیل کنند یا نه.