لزوم نهضت سوادآموزی در کشور
امیرحسین کاوه نوشت: به نظر تا موضوع نهضت سواد آموزیِ کشور داری پایه گذاری نشود مشکل ما پا برجاست.
امیرحسین کاوه در یادداشتی نوشت:
زیرکی را گفتم: «این احوال بین»، خندید و گفت:
«صعبروزی، بوالعجبکاری، پریشانعالمی»
در این ۵۰ سال گذشته
شخصیتهای برجستهای در رشتههای فنی و مهندسی و پزشکی و حتی ادبی ممتازی در جمهوری اسلامی ایران تربیت و گاها به دیگر کشورها هم مهاجرت کردهاند.
ولی افسوس که در این ایامِ به قول حضرت حافظ، «روزگارِ صعب روزی بوالعجب کـاری پریـشان عالمی»
نمیتوانیم بعد از رهبری یک شخصیت آشنا با کشورداری و زبده در علم تاریخ جهانی و با سواد در علم جفرافیای سیاسی روز و آشنا با کنشگری ملی و فراملی و دارای اندیشه مستقل و احیا کنندهی ایده دار نام ببریم.
اکثر سیاسیون موجود هم پادوی یک فکر القایی دیگر بودهاند.
به نظر تا این موضوع نهضت سواد آموزیِ کشور داری پایه گذاری نشود مشکل ما پا برجاست.
آدمی در عالم خاکی نمیآید به دست
«عالمی دیگر بباید ساخت و ز نو آدمی»