هشت پیام از حضرت على(ع) در مورد «عید فطر»

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از دفاع پرس، «حجت الاسلام والمسلمین حجت الله سروری»، محقق و نویسنده حوزوی در گفت‌وگویی گفت: عید فطر، پایان یک ماه مهمانی خداوند و روز چیدن میوه‌های شاداب استجابت واستشمام  کردن عطر خوش از پنجره ملکوتی برای وجود پاک روزه داران است.

وی افزود: در این بهار رحمت و غفران و مغفرت خوشبخت آن کسی ست که بخشیده می‌شود و در مسیر حق ماندگار است؛ روزه‌داران  سعی دارند و تلاش می‌کنند در این ماه عزیز، نهالی از فضائل و ملکات پاک انسانی و الهی را که در طول این یک ماه رحمت ومغفرت، در زمین دل خویش غرس کرده و با آب بندگی و محبت و معرفت پروردگار متعال و اهل بیت علیهم السلام آن را آبیاری کرده‌اند، مواظبت کرده تا بعد از ماه مبارک از بین نرود، بلکه روز به روز آن را با همان آبیاری و مراقبت هرچه بیشتر بارورتر سازند.

استاد حوزه تصریح کرد: عید فطر مظهر عظمت و مجد و شوکت و تجلیگاه صلابت و عزت و کرامت مسلمین است و عیدفطر از آن جهت مبارک است که روزه داران با فداکاری‌ها و ایثارها به هویت و شخصیت اصیل و جایگاه رفیع و منیع خود بازگشته و در واقع به این «عید»، «عود» کردند.

وی خاطرنشان کرد: امیر بیان حضرت علی علیه السلام  در خطبه عید فطر  بیان مى‏فرماید: دنیا محل مسابقه است و آخرت زمان اجر گرفتن، بهشت جایزه برندگان این مسابقه و جهنم جزاى بازندگان است.

حجت الاسلام والمسلمین سروری تصریح کرد: امام على علیه السلام در یکى از اعیاد فطر فرمودند: همانا این عید براى کسى عید است که خداوند روزه و نمازش را پذیرفته باشد؛ إنَّما هذا عیدُ مَن غُفِرَ لَهُ  حضرت فرمود: این عید کسى است که آمرزیده شده باشد.

وی گفت: در کتاب المراقبات آمده است که «عید عبارت است از زمانی که خداوند متعال از میان روزها انتخاب فرموده تا رحمت و عنایت و انعام خود را بر بندگانش نازل فرماید تا آنان برای دریافت خلعت‌ها و جوایز و عطایای حق تعالی جمع شوند و اجازه فرموده تا در پیشگاه مقدسش حضور یافته و نزد او به فقر و مسکنت و عبودیت خود اعتراف کرده و از گناهان خویش استغفار کرده و حوائج و نیازهایشان را عرضه دارند... و وعده فرموده آنان را اجابت کند و فوق رغبتشان به ایشان عطا فرماید... و دوست دارد بندگانش در این عید، گمان خود را به پروردگار خود نیکو کرده و به مغفرت و عطای او بیشتر امیدوار باشند.

محقق و نویسنده حوزوی افزود: در این کتاب آمده است انسان زیانکار بیچاره در چنین روزی آن کسی است که از معنا و حقیقت عید غافل شود و در روز عید با سبک مغزی و جهالت به اعمال و مراسمی لغو و بیهوده، خود را مشغول دارد و از توجه به خدای تعالی و انس با محبوب و گفت‌وگو و قرب به او اعراض کرده و به گفت‌وگو و انس با غیر خدا و غافلین و محجوبان از حق تعالی راضی شود».

وی عنوان کرد: در کتاب شریف تحفول العقول وجود نازنین سبط اکبر امام حسن مجتبی علیه السلام انجام اعمال عبادى در ماه مبارک رمضان را، تشبیه به مسابقه بین افراد نموده‌‏اند و عید فطر را زمان اخذ جوایز برندگان آن مى‏دانند و می‌فرماید: در این روز نیکوکاران پاداش داده مى‌شوند و خسران کنندگان زیان مى‌برند.

حجت الاسلام والمسلمین سروری بیان کرد: امیر‌المؤمنین على بن ابى طالب علیه‌السلام در روز فطر خطبه ایراد کرده و فرمودند اى مردم! همانا این روزِ شما، روزى است که در آن نیکوکاران پاداش مى‌یابند و هرزه‌کاران زیان مى‌بینند أو شباهت بسیارى به روز رستاخیز شما دارد؛ پس، با بیرون آمدن از خانه‌هاى خود به سوى مصلاّیتان به یاد آن روزى افتید که از گورهایتان به سوى پروردگارتان بیرون مى‌آیید و از ایستادن در مصلاّیتان به یاد آن روزى افتید که در پیشگاه پروردگارتان مى‌ایستید و از بازگشتن به سوى خانه‌هایتان آن روزى را یاد آورید که به خانه‌هاى خود در بهشت باز مى‌گردید!

وی گفت: امام علی(ع) در روایتی به بیان هشت پیام از عید فطر می‌پردازند که نخستین آن  روزى است که نیکوکاران ثواب مى‌برند؛ همچنین ایشان می‌فرمایند، عید فطر، روزى که گنهکاران زیان مى‌بندد،  شبیه‌‏ترین روز به روز قیامت است، روز عبرت‌گیری است، روز خروج از منازل و قصد خدایی کردن، ایستادن در صف نماز،  یاد صف قیامت و حس بهشتی شدن در موقع بازگشت به منازل و روز بشارت غفران الهی است.

نویسنده و پژوهشگر حوزوی یادآورشد: بنا براین خداوند ماه مبارک رمضان را میدانی برای مسابقه در عبادت و اطاعت بندگان خود قرار داده و آنان را برای دریافت جوائز و خلعت‌های الهی در روز عید فراخوانده است. اگر این روز با عظمت را خداوند متعال برای مسلمین عید قرار داده پس باید آثار خدایی، یعنی قدرت و عزت و مهابت و هیمنه الهی نیز بر اجتماع آنان حاکم باشد.

وی گفت: باید حاکمیت دین و خواسته و اراده او و ارزش‌ها و اصالت‌های انسانی و الهی در میان آنان محقق باشد، ارزش‌هایی همچون شجاعت و سیادت، آزادگی و کرامت پیشگی، استقلال و سرفرود نیاوردن در برابر هیچ قدرتی جز خدا، روحیه عدالت‌خواهی و ستم‌ستیزی و ذلت‌ناپذیری، عشق به الله و گذشت از همه چیز برای اقامه و اعتلای دین خدا و... در غیر این صورت انتساب این عید به خداوند ناصواب است.