بازاریابی به سبک ضرابخانه سلطنتی

البته در دورانی که سرزمین های تحت نظر کشور تا آسیای میانه گسترش داشت، فعالیت ضرابخانه سلطنتی در اوج خود بود. نگاهی به بازه زمانی فعالیت این سازمان سلطنتی نشان دهنده حضوری معنادار قبل از قرون وسطی تا دوران سلطنت چارلز دوم و عصر حاضر است. در ابتدا سکه ها به صورت دست ساز وارد بازار می شدند.

به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از فرصت امروز، این فرآیند شامل ضرب سکه و سپس توزیع آن از طریق بانک های سطح کشور بود. در حال حاضر سکه های بریتانیا در جنوب ولز و به وسیله دستگاه های توماتیک تولید می  شود. در سال های اخیر و همگام با پیشرفت صنایع گوناگون، ضرب سکه این نهاد سلطنتی نیز سرعت و کیفیت به مراتب بیشتری یافته است. براساس آخرین گزارش ها، این سازمان با استفاده از دستگاه های پیشرفته قادر به ضرب 10هزار سکه در روز است. اگرچه مزان ضرب سکه ها به شدت افزایش یافته، اما واحد کنترل بانک ها برای اطمینان از صحت سکه های ضرب شده در روز تنها 600 تا از آنها را مورد بررسی قرار می دهد.

در حال حاضر حدود 18 میلیارد سکه در انگلستان وجود دارد که ارزش کلی آنها حدود 2میلیارد پوند است. نکته ای که هر شخصی را به نحوه فعالیت این نهاد سلطنتی علاقه مند می سازد، نه در ماهیتش بلکه در ایده هایی است که به مانند یک شرکت تجاری دنبال می کند. به عبارت دقیق ضرابخانه در دهه های اخیر نقش یک شرکت دولتی را ایفا کرده و در همین راستا به دنبال توسعه کسب وکار خود بوده است. نخستین گام در راستای تحقق این هدف از سال 96-1995 شروع شد.

در این هنگام برای نخستین  بار ضرابخانه اقدام به دارات سکه انگلیسی و پذیرش سفارش به منظور ضرب سکه برای کشورهای مختلف کرد. پس از مدت کوتاهی تعداد مشتریان این شرکت دولتی نزدیک به 80 کشور شد. از آلبانی گرفته تا زیمبابوه تقریبا در تمام دنیا مشتریانی برای ضرابخانه حالا به یک شرکت دولتی بزرگ تبدیل شده، وجود دارد.

این نهاد سلطنتی بیشترین تنوع ضرب سکه را در میان هر مؤسسه مشابهی به مشتریانش ارائه می دهد. بر این اساس شما به عنوان خریدار یک سکه قادر به تعیین جنس، اندازه، وزن و طرح حک  شده روی آن خواهید بود. البته باید توجه داشت که مشتریان این نهاد عمدتا دولت ها هستند. با این حال در برخی موارد کلکسیون دارهای مختلف به منظور بازسازی یک طرح قدیمی به این سازمان مراجعه می کنند.

تاریخچه سیستم ضرب سکه این نهاد در نوع خود جالب توجه است. در واقع در این میان نام ایزاک نیوتن، دانشمند مشهور، بیشتر از همه خودنمایی می کند. نیوتن در حدود سال های 1696 تا 1710 در این مرکز مشغول به کار بود. در واقع مقامات دولتی قصد داشتند تنها شغل و حقوق کافی برای این دانشمند بزرگ تهیه کنند. اما خود ایزاک افکار دیگری را در سر داشت. در واقع طرح نیوتن برای بهبود خط تولید ضرابخانه در قالب یک پروژه نسبتا طولانی مدت به بار نشست.

بر این اساس نخستین خط تولید مدرن در این نهاد سلطنتی استقرار یافته و توان تولیدش نیز به طور حیرت انگیزی افزایش یافت. اگر در حال حاضر این ضرابخانه سکه هایی در طرح های مختلف به مشتریان ارائه می دهد، نخستین جرقه های تنوع توسط ریاضیدان مشهور زده شد.

آنچه در مورد پروژه این نهاد سلطنتی از همه بیشتر خودنمایی می کند، خلق وخوی جست وجوگر و ایده پرداز دست اندرکارانش است. به عبارت بهتر، هیچ کدام از ما انتظار درآمدزایی و کسب سود توسط یک نهاد دولتی را نداریم، مخصوصا اگر این نهاد دولتی یک ضرابخانه باشد. در زمینه الگوبرداری از طرح ضرابخانه سلطنتی باید به یک نکته اساسی اشاره کرد و آن ایده پردازی بدون در نظر گرفتن محدودیت های موجود است.

در واقع هنگامی که این سازمان برای نخستین بار شروع به پذیرش سفارشات بین المللی کرد، نظرات گوناگونی در این مورد بیان شد. برخی از برداشت ها نمایانگر اعتراض شدید حامیان محدودسازی فعالیت های دولتی بود. با این حال این نهاد به وسیله دفاع حقوقی از فعالیت های خود توانست بر اعتراضات غلبه کند.

پرسش هایی برای پیشرفت

-همانطور که اشاره شد، ضرابخانه سلطنتی بازارهای جدیدی را پیدا و تسخیر کرد، در هر کسب وکاری می توان از این الگو پیروی کرد. بنابراین پرسش اصلی در مورد این ایده به شکل زیر خواهد بود: برنامه تان برای ورود به بازرهایی نسبتا متفاوت از زمینه تخصصی فعالیت تان چیست؟

-ضرابخانه سلطنتی روی هر دسته از سکه هایی که تولید می کند، مهر مخصوصی را حک می کند. در زمینه کسب وکار نیز استفاده از یک مهر مخصوص می تواند گزینه مناسبی برای جایگاه شرکت به همراه داشته باشد.