اضافه وزن تا 20 کیلوگرم برای بانوان استرسی
استرس میتواند منجر به خوردن احساسی شود، در این شرایط افراد از غذا به عنوان مکانیسم مقابله استفاده میکنند. کمبود وقت و انرژی برای فعالیت بدنی مشکل را تشدید کرده و به افزایش وزن و خطر چاقی کمک میکند.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایسنا، امروزه سبک زندگی خانواده به شدت متاثر از تحولات اجتماعی و زیست مدرن شده است. سطح توقعات و بالا رفتن استانداردهای زندگی باعث شده زنان نسبت به دهههای گذشته بیشتر به اشتغال روی بیاورند. این امر مثبت و مشارکت اجتماعی بانوان، نیز مانند هر پدیده اجتماعی مشکلاتی نیز به همراه دارد. استرس محیط کار به ویژه در شرایطی که میزان و کمیت و کیفیت کار بیش از اندازه باشد میتواند اثرات مخربی بر شرایط جمسی و روحی داشته باشد. یکی از این مشکلات چاقی ناشی از استرس بانوان در محیط کار است.
اضطراب باعث ترشح هورمونهای استرس به ویژه کورتیزول در جریان خون میشود. افزایش مزمن سطح کورتیزول باعث اختلال در عملکرد طبیعی سایر هورمونهای دخیل در تنظیم اشتها، مانند لپتین و گرلین (هورمون چاقی) میشود. این عدم تعادل هورمونی میتواند منجر به افزایش اشتها، میل به غذاهای ناسالم و در نهایت افزایش وزن شود.
حتما تا به حال با چندین عارضه جانبی استرس مواجه شدهاید، به خصوص در محل کار. اما آیا تا به حال به ذهن شما خطور کرده که استرس ناشی از محل کار میتواند منجر به افزایش وزن شود؟ تعجب نکنید این یک واقعیت است!
پیامد عجیب استرس محل کار در یک زن ۲۴ ساله از چین مشاهده شده است. اویانگ ونجینگ از استان گوانگدونگ چین ادعا کرده که استرس شغلی باعث شده تنها در یک سال ۲۰ کیلوگرم وزن اضافه کند.
ونجینگ داستان خود را در پلت فرم رسانههای اجتماعی Xiaohongshu(شیائوهونگشو) به اشتراک گذاشت. او در مصاحبهای با شبکه خبری Star Video گفت: "شغل من به یک فاجعه برای سلامت جسمی و روحی من تبدیل شد."
طبق گزارشات او در حال حاضر ۸۰ کیلو است و به دلیل چاقی بیش از حد، از ۶۰ کیلو وزن ۲۰ کیلو اضافه کرده است.
چاقی بیش از حد چیست؟ چاقی بیش از حد به افزایش وزن و چاقی اشاره دارد که در درجه اول ناشی از استرس بیش از حد ناشی از کار و ساعات کاری طولانی است. این پدیده به طور فزایندهای در محیط کاری پرشتاب امروزی به رسمیت شناخته میشود، جایی که افراد اغلب با دورههای طولانی رفتار بیتحرک، عادات غذایی نامنظم و سطوح استرس بالا مواجه میشوند.
هنگامی که افراد بیش از حد ساعات طولانی کار میکنند، ممکن است وعدههای غذایی خود را حذف کنند یا به گزینههای غذایی ناسالم که کالری بالایی دارند و مواد مغذی کمی دارند، تکیه کنند. استرس میتواند منجر به خوردن احساسی شود، جایی که افراد از غذا به عنوان مکانیسم مقابله استفاده میکنند. کمبود وقت و انرژی برای فعالیت بدنی مشکل را تشدید میکند و به افزایش وزن و افزایش خطر چاقی کمک میکند.
فشار روانی ناشی از کار بیش از حد میتواند الگوهای خواب را مختل کند و بر متابولیسم تأثیر بگذارد و افزایش وزن را در پی داشته باشد. ترکیبی از انتخابهای غذایی ضعیف، کاهش فعالیت بدنی و اختلالات خواب چرخهای را ایجاد میکند که شکستن آن چالش برانگیز است.
چگونه میتوان چاقی ناشی از کار زیاد را شکست داد؟
از آنجایی که تأثیر استرس در محل کار بسیار سنگین است، باید اقداماتی را برای جلوگیری از شروع چاقی انجام دهید. حفظ چاقی ناشی از استرس در محل کار نیاز به یک رویکرد جامع دارد.
بر خوردن انواع غذاهای غنی از مواد مغذی، از جمله میوهها، سبزیجات، غلات کامل، پروتئینهای بدون چربی و چربیهای سالم تمرکز کنید. مصرف غذاهای فرآوری شده، نوشیدنیهای شیرین و میان وعدههای پر کالری باید کاهش یابد. کنترل کم و زیاد غذا نیز مهم است. وعدههای غذایی کوچکتر و مکررتر میل به پرخوری را کنترل میکند. مصرف به اندازه غذاهای سرشار از فیبر به سیری و به هضم غذا کمک میکند.
فعالیت بدنی منظم به کنترل وزن کمک میکند. بزرگسالان باید حداقل ۱۵۰ دقیقه در هفته از طریق فعالیتهای هوازی با شدت متوسط، مانند پیاده روی سریع، دوچرخه سواری، یا شنا شرکت کنند. همچنین، فعالیتهای تقویت کننده عضلات حداقل در دو روز یا بیشتر در هفته توصیه میشود.
خواب کافی یکی از جنبههای مهم مدیریت استرس است. کمبود خواب باعث عدم تعادل هورمونها، افزایش اشتها و در نتیجه افزایش وزن میشود. خواب با کیفیت به مدت حدود هفت تا نه ساعت میتواند به بدن کمک کند تا رو طول شب آرام شود. ازاینرو رعایت برنامه خواب منظم، به اندازه و به موقع ضروری است.
آرامش ذهنی و تمدد اعصاب، تمرینات تنفس عمیق و فعالیتهای اوقات فراغت را با تماس اجتماعی برای کاهش استرس تمرین کنید. ترکیب روشهای مقابلهای جایگزین، مانند نوشتن در دفتر خاطرات یا صحبت با یک درمانگر، میتواند به رفع استرس و رفتارهای پرخاشگر کمک کند.
در شرایط حاد استرس، از ارائه دهندگان مراقبتهای بهداشتی مانند متخصص تغذیه، فیزیولوژیست ورزشی یا درمانگر کمک بگیرید.