سهم بالای معاملات واحدهای مسکونی کوچک در مرداد/ مخالفان مسکن کوچک‌متراژ چه می خواهند؟
تورم، مسکن ایرانیان را کوچک‌تر کرده و گزارش بانک مرکزی در مرداد نشان داد سهم واحدهای بزرگ‌متراژ ۹۰متری و بیشتر در معاملات پایتخت حدود ۱۴ درصد و بیشتر معاملات به واحدهای متوسط و کوچک‌متراژ اختصاص دارد.
به گزارش اقتصاد آنلاین؛ تورم، مسکن ایرانیان را در سال‌های گذشته کوچک و کوچک‌تر کرده است. آخرین گزارش بانک مرکزی از وضعیت بازار مسکن در مرداد امسال نشان می‌دهد که سهم واحدهای بزرگ‌متراژ ۹۰متری و بیشتر در معاملات مسکن پایتخت فقط حدود ۱۴ درصد است و بیشتر معاملات مسکن به واحدهای متوسط و کوچک‌متراژ اختصاص دارد.
با این حال کمبود عرضه واحدهای کوچک‌متراژ نسبت به تقاضا در این بازار سبب شده است قیمت هر مترمربع واحدهای کوچک‌تر در بازار تهران بیشتر باشد و دست اقشار ضعیف را از بازار ملک کوتاه‌تر کند. در این میان، کارشناسان بازار مسکن معتقدند افزایش عرضه مسکن و متناسب با تقاضا می‌تواند قیمت‌ها را در این بازار به تعادل برساند. مسئله‌ای که گویا ضرورت آن را پیشتر مسعود پزشکیان، رئیس‌جمهوری احساس کرده و به آن واقف بوده است.
پزشکیان پیش از این در مصاحبه‌ای ویدئویی با بیان اینکه مخالفان طرح مسکن کوچک‌متراژ درد بی‌مسکنی را نچشیده‌اند، گفته بود که باید یک‌سری مسکن کوچک‌متراژ در قالب طرح الگو ساخته شود، آن وقت خواهید دید که چقدر این واحدها مشتری دارند. گاهی اوقات داشتن یک اتاق برای یک جوان به گونه‌ای است که انگار نعمت بزرگی به او داده شده است، ضمن اینکه در حال حاضر برخی از خانوارها در خانه‌های اشتراکی زندگی می‌کنند که این نشان از بحران مسکن در جامعه است.
او در این مصاحبه ویدیوئی که قبل از رسیدن به ریاست جمهوری بوده است گفته بود که در کل آنچه برای جوانان نیاز است، جایی است که بتوانند زندگی کنند و سرپناهی داشته باشند. به‌طور کلی در شرایط فعلی ساخت مسکن برای جوانان یک ضرورت اجتناب‌ناپذیر است. بنده زمانی که دانشجو بودم، پس از ازدواج دنبال یک اتاق بودم که بتوانیم زندگی خود را شروع کنیم. وقتی توانستیم برای خود یک اتاق تأمین کنیم، احساس کردیم که خداوند چه نعمت بزرگی را به ما اعطا کرده است و خانه‌ای هست که می‌توانیم در آن سکونت و کار کنیم. رئیس‌جمهوری گفت: مسائل زندگی با همین چیزهای ساده شروع می‌شود و اگر بشود دولت‌ها این کار را انجام دهند، بعد به نسبت مراحل توسعه که خانواده‌ها بچه‌دار می‌شوند و وضعیت زندگی مالی‌شان بهتر می‌شود، آن وقت می‌توانند خانه‌های بهتر و رفاه مناسب‌تری داشته باشند.
او تأکید کرد: بنابراین تأمین مسکن حداقلی برای جوانانی که تشکیل خانواده می‌دهند، می‌تواند کمک بسیار بزرگی به آنها باشد و در فاز بعدی پس از توسعه زندگی زوجین و بچه‌دارشدن و بهبود اوضاع اقتصادی‌شان، آنها می‌توانند مسکن مناسب‌تری را برای خود اختیار کنند. یک زمانی هست انسان یک اتاق می‌خواهد که در آن زندگی کند، ولی به مرور زمان وقتی افراد بچه‌دار می‌شوند و فرزندان بزرگ می‌شوند، نیاز به فضای بیشتری پیدا می‌کنند.
او ادامه می دهد: این مراحل اگر بر اساس چارچوبی با الگوهایی که در دنیا وجود دارد راه‌اندازی شود، طبیعتا روند خیلی بهتر از این می‌شود که همه بی‌خانه هستند و هزینه‌های بالایی برای اجاره باید پرداخت کنند و زندگی‌شان هم نمی‌چرخد.
پزشکیان گفت: بسیاری از جوانان به خاطر مشکل مسکن، ازدواج نمی‌کنند؛ البته یک بخش به معضل مسکن بازمی‌گردد و مشکلات دیگری مخصوصا اشتغال نیز در موضوع ازدواج جوانان نقش دارد. او در واکنش به مخالفت برخی از مسئولان با ساخت مسکن کوچک‌متراژ برای جوانان گفت: کسی که مخالف مسکن کوچک‌متراژ است، اصلا نیاید! شما از این خانه‌های کوچک‌متراژ درست کنید، ببینید چه میزان مورد استقبال قرار می‌گیرد. علت مخالفت تصمیم‌گیران با ساخت مسکن کوچک‌متراژ، این است که آنها نه درد بی‌مسکنی را چشیده‌اند و نه در حال حاضر چنین دردی دارند. اگر آنها این درد را چشیده بودند و می‌دانستند که افراد بی‌مسکن چقدر در رنج هستند و یک مسکن کوچک برای آنها تا چه میزان می‌تواند مؤثر باشد، قطعا در سیاست‌گذاری مخالفت نمی‌کردند.
پزشکیان می افزاید: باید یک‌سری به صورت امتحان و الگو خانه کوچک‌متراژ ساخته شود بعد ببینند که چقدر مورد استقبال قرار می‌گیرد و مشتری پیدا می‌کند. خیلی‌ها الان می‌گویند یک خانه اجاره کرده‌اند و دو خانواده در آن سکونت دارند، برای اینکه پول ندارند که زندگی کنند. اگر یک‌جایی باشد که بتوانند زندگی کنند قطعا برای آنها بهتر است. حالا آن که پول دارد و امکانات دارد، برود در خانه بزرگ‌تر زندگی کند.
او با اشاره به اشکال مختلف بدمسکنی نظیر سکونت خانوارها در واحدهای اشتراکی، درخصوص دغدغه احتمال بروز آسیب‌های اجتماعی ناشی از ساخت واحدهای کوچک‌متراژ تصریح کرد: پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی و زندگی اسلامی برمی‌گردد به اینکه آیا ما می‌توانیم معیشت مردم را درست کنیم؟ آیا ما با فرهنگ و فکر مردم بر اساس منطق و آموزش و پرورش کار کرده‌ایم یا دستوری کار کرده‌ایم؟ وقتی دستوری عمل کنیم، وقتی حتی خانه‌ها را تکی و ویلایی هم بسازیم، به اسلام نمی‌رسیم. الان بسیاری از افرادی که خیلی چیزها را رعایت نمی‌کنند، خیلی آدم‌های پولداری هستند و در خانه‌های ویلایی زندگی می‌کنند.
