منشأ پارکینسون چیست؟
پژوهشی جدید با شواهدی متعدد نشان داده است پارکینسون ممکن است از روده شروع شود و منشأ آن مغز نیست!
به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از بوستون گلوب، برای سال‌های طولانی پزشکان معتقد بودند منشأ بیماری پارکینسون مغز است، اما شواهد جدید نشان می‌دهد این بیماری در واقع از روده آغاز می‌شود.
مشکلات گوارشی در بیماران مبتلا به اختلالات عصبی بسیار شایع است. در بیماری پارکینسون، کل دستگاه گوارش تحت تاثیر قرار می‌گیرد و عوارضی مانند یبوست، آبریزش دهان، مشکلات در بلع و تأخیر در تخلیه معده را ایجاد می‌کند. این علائم اغلب دو دهه قبل از علائم حرکتی مانند سفت شد یا لرزش اعضای بدن ظاهر می‌شوند.
سوبهاش کولکارنی، نویسنده اصلی این پژوهش، گفت: «مردم برای مدتی بسیار طولانی بیماری پارکینسون را به عنوان یک بیماری از بالا به پایین توصیف می‌کردند؛ به این معنی که پارکینسون از مغز شروع می‌شود، سپس به روده نفوذ می‌کند و به همین دلیل است که بیماران مبتلا به پارکینسون دچار مشکلاتی در سلامت دستگاه گوارش خود نیز می‌شوند. پژوهش ما نشان داده است در بسیاری از بیماران این روند برعکس است. پارکینسون از روده آغاز می‌شود و در نهایت به مغز می‌رسد.»
کولکارنی و همکارانش دریافتند افراد مبتلا به بیماری‌های دستگاه گوارش فوقانی، به ویژه زخم‌ها یا انواع دیگر آسیب‌ها به پوشش مری، معده یا قسمت بالایی روده کوچک، احتمال ابتلا به بیماری پارکینسون در مراحل بعدی زندگی را بسیار بیشتر می‌کند. این پژوهش چند روز پیش برای اولین بار منتشر شد و تأثیر بزرگی در درک بهتر بیماری پارکینسون در جامعه پزشکی داشته است.
این پژوهش شامل ۹۳۵۰ بیمار بدون سابقه پارکینسون بود که بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۵ آندوسکوپی انجام داده بودند. اکثر شرکت کنندگان در زمان این آزمایش بین ۵۰ تا ۶۴ سال سن داشتند. در این پژوهش فرسایش، شکستگی یا زخم در پوشش مخاطی دستگاه گوارش با افزایش ۷۶ درصدی خطر ابتلا به پارکینسون همراه بود.
بیماران شرکت‌کننده در این مطالعه مدت‌ها قبل از اینکه بفهمند پارکینسون دارند، از مشکلات گوارشی خود رنج می‌برند و این موضوع مهمترین بخش پژوهش کولکارنی بود. میانگین زمان مابین اولین تشخیص آسیب دستگاه گوارش و تشخیص نهایی پارکینسون ۱۴.۲ سال بود.
دلارام صفرپور، دانشیار عصب‌شناسی در دانشگاه علوم و بهداشت اورگان که در این تحقیق شرکت نداشت، گفت: «ما باید به خوبی از بیمارانی که در آندوسکوپی خود سابقه آسیب مخاطی دارند، مراقبت کنیم. تشخیص زودهنگام بیماری پارکینسون به این معنی است که می‌توانیم این بیماران را در مراحل اولیه و قبل از بروز علائم حرکتی درمان کنیم.»
به نظر می‌رسد که نتایج از فرضیه «روده اول» حمایت می‌کند، که در سال ۲۰۰۳ توسط هیکو براک، آناتومیست آلمانی پس از چندین مطالعه کالبد شکافی ارائه شد. برخلاف باور عموم، فرضیه «مغز اول»، بیان می‌کند پارکینسون به‌عنوان پروتئین‌های مضر در اعصاب دستگاه گوارش آغاز می‌شود.
زمانیکه فرضیه اول روده اول در سال ۲۰۰۳ مطرح شد، شک و تردید‌های زیادی در این زمینه وجود داشت، اما در سال‌های اخیر پژوهش‌های متعددی از این فرضیه حمایت کرده‌اند. این پژوهش جدید نیز گام دیگری برای پذیرش این موضوع است که روده مسیر اصلی بیماری پارکینسون است و این بیماری از مغز نشئت نمی‌گیرد. منشأ غافلگیرکننده بیماری پارکینسون
منشأ غافلگیرکننده بیماری پارکینسون
پژوهشی جدید با شواهدی متعدد نشان داده است پارکینسون ممکن است از روده شروع شود و منشأ آن مغز نیست!
برای سال‌های طولانی پزشکان معتقد بودند منشأ بیماری پارکینسون مغز است، اما شواهد جدید نشان می‌دهد این بیماری در واقع از روده آغاز می‌شود.
مشکلات گوارشی در بیماران مبتلا به اختلالات عصبی بسیار شایع است. در بیماری پارکینسون، کل دستگاه گوارش تحت تاثیر قرار می‌گیرد و عوارضی مانند یبوست، آبریزش دهان، مشکلات در بلع و تأخیر در تخلیه معده را ایجاد می‌کند. این علائم اغلب دو دهه قبل از علائم حرکتی مانند سفت شد یا لرزش اعضای بدن ظاهر می‌شوند.
سوبهاش کولکارنی، نویسنده اصلی این پژوهش، گفت: «مردم برای مدتی بسیار طولانی بیماری پارکینسون را به عنوان یک بیماری از بالا به پایین توصیف می‌کردند؛ به این معنی که پارکینسون از مغز شروع می‌شود، سپس به روده نفوذ می‌کند و به همین دلیل است که بیماران مبتلا به پارکینسون دچار مشکلاتی در سلامت دستگاه گوارش خود نیز می‌شوند. پژوهش ما نشان داده است در بسیاری از بیماران این روند برعکس است. پارکینسون از روده آغاز می‌شود و در نهایت به مغز می‌رسد.»
کولکارنی و همکارانش دریافتند افراد مبتلا به بیماری‌های دستگاه گوارش فوقانی، به ویژه زخم‌ها یا انواع دیگر آسیب‌ها به پوشش مری، معده یا قسمت بالایی روده کوچک، احتمال ابتلا به بیماری پارکینسون در مراحل بعدی زندگی را بسیار بیشتر می‌کند. این پژوهش چند روز پیش برای اولین بار منتشر شد و تأثیر بزرگی در درک بهتر بیماری پارکینسون در جامعه پزشکی داشته است.
این پژوهش شامل ۹۳۵۰ بیمار بدون سابقه پارکینسون بود که بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۵ آندوسکوپی انجام داده بودند. اکثر شرکت کنندگان در زمان این آزمایش بین ۵۰ تا ۶۴ سال سن داشتند. در این پژوهش فرسایش، شکستگی یا زخم در پوشش مخاطی دستگاه گوارش با افزایش ۷۶ درصدی خطر ابتلا به پارکینسون همراه بود.
بیماران شرکت‌کننده در این مطالعه مدت‌ها قبل از اینکه بفهمند پارکینسون دارند، از مشکلات گوارشی خود رنج می‌برند و این موضوع مهمترین بخش پژوهش کولکارنی بود. میانگین زمان مابین اولین تشخیص آسیب دستگاه گوارش و تشخیص نهایی پارکینسون ۱۴.۲ سال بود.
دلارام صفرپور، دانشیار عصب‌شناسی در دانشگاه علوم و بهداشت اورگان که در این تحقیق شرکت نداشت، گفت: «ما باید به خوبی از بیمارانی که در آندوسکوپی خود سابقه آسیب مخاطی دارند، مراقبت کنیم. تشخیص زودهنگام بیماری پارکینسون به این معنی است که می‌توانیم این بیماران را در مراحل اولیه و قبل از بروز علائم حرکتی درمان کنیم.»
به نظر می‌رسد که نتایج از فرضیه «روده اول» حمایت می‌کند، که در سال ۲۰۰۳ توسط هیکو براک، آناتومیست آلمانی پس از چندین مطالعه کالبد شکافی ارائه شد. برخلاف باور عموم، فرضیه «مغز اول»، بیان می‌کند پارکینسون به‌عنوان پروتئین‌های مضر در اعصاب دستگاه گوارش آغاز می‌شود.
زمانیکه فرضیه اول روده اول در سال ۲۰۰۳ مطرح شد، شک و تردید‌های زیادی در این زمینه وجود داشت، اما در سال‌های اخیر پژوهش‌های متعددی از این فرضیه حمایت کرده‌اند. این پژوهش جدید نیز گام دیگری برای پذیرش این موضوع است که روده مسیر اصلی بیماری پارکینسون است و این بیماری از مغز نشئت نمی‌گیرد.
