دلیل برای لغو ممنوعیت جذب بازیکن خارجی
هیأترئیسه فدراسیون فوتبال درتاریخ ٢٤ اسفند ١٣٩٥ مصوب کرد باشگاههایی که در فیفا پروندههای مالی دارند تا زمان حلوفصل تمام پروندههایشان اجازه عقد قرارداد با بازیکن و مربی خارجی جدید نخواهند داشت.
به گزارش اقتصادآنلاین ، شهروند نوشت : مدیران فدراسیون و سازمان لیگ فوتبال ایران دراین مدت بارها و بارها درمصاحبههای خود روی این موضوع تأکید کردهاند که این مصوبه با سختگیری بسیار اجرایی خواهد شد و به هیچ عنوان اجازه جذب بازیکن خارجی به باشگاههای بدهکار داده نخواهد شد. البته بسیاری از باشگاههای فوتبال ایران با وجود اینکه فعلا واکنش تندی به مصوبه جنجالی و پرسروصدای هیأترئیسه فدراسیون نشان ندادهاند، اما به نظر میرسد که آنها زیاد تهدید فدراسیون فوتبال را جدی نمیگیرند! دلیل این اتفاق این است که باشگاههای فدراسیون و سازمان لیگ را در به وجود آمدن مشکلات مالی که با آن روبهرو هستند، مقصر میدانند و برای این ادعا ٣ دلیل بسیار محکم و قانعکننده دارند!
بلیتفروشی، حق پخش تلویزیونی و تبلیغات محیطی فوتبال!
٣ فاکتوری که ٩٠درصد درآمد باشگاهها ازطریق آن انجام میشود و عملکرد مدیریت ارشد فوتبال ایران عملا شرایطی را در سالهای اخیر به وجود آورده که دست باشگاهها از این درآمد که حق قانونی آنهاست، کوتاه شود. به همین ترتیب به نظر میرسد که در آیندهای نهچندان دور شاهد لغو یا تلطیف مصوبه هیأترئیسه فدراسیون فوتبال در ارتباط با محرومیت باشگاههای بدهکار ازجمله پرسپولیس و استقلال خواهیم بود. درغیراین صورت باشگاهها به این ٣ دلیلی که جزییات آن در گزارش بررسی خواهد شد، مقابل مدیریت ارشد فوتبال ایران قرار خواهند گرفت!
کسب درآمد از بلیتفروشی باشگاهها
بلیتفروشی سازمان لیگ را از ابتدا شرکت برهان نوین که یک شرکت نوبنیاد و دولتی بود، دراختیار داشت. درگذشته معاهدهای میان وزیر سابق ورزش و جوانان و معاون فناوری ریاستجمهوری منعقد شده بود که شرکت دانشبنیان بلیتفروشی سازمان لیگ را انجام بدهند. در ادامه شرکت برهان نوین از حالت دولتی خارج و به بخش خصوصی واگذار شد. همین موضوع، سند همکاری آنها با سازمان لیگ را تحتالشعاع قرار داد. قرارداد این شرکت با سازمان لیگ ١١ساله است و تا سال ١٤٠٤ اعتبار دارد. هفتههای ابتدایی لیگ برتر امسال نیز دربرنامه نود و سایر رسانهها افشاگریهایی درباره فرمول تقسیم پول حاصل از بلیتفروشی و مبلغ درآمدها انجام دادند. به این ترتیب مشخص شد که از سهم درآمدهای بلیتفروشی لیگ ٣٥درصد به شرکت مجری یعنی هوشمند برهان مبین میرسد، ١٠درصد به فدراسیون فوتبال، ٥درصد به سازمان لیگ، ٥درصد به هیأت فوتبال، ٥درصد به نیروی انتظامی و تنها ۴۰درصد درآمد به باشگاهها تعلق میگیرد.
باشگاه پرسپولیس که سال گذشته حدود ٦٥٠هزار تماشاگر درطول فصل از بازیهای خانگی این تیم دیدن کردند، با درنظرگرفتن قیمت میانگین هرقطعه بلیت ١٠هزار تومان میتواند درآمدی ٦,٥میلیارد تومانی داشته باشد! عددی به اندازه یکچهارم بودجهای که دریک فصل هزینه تیم میکند!
محمدعلی ترکاشوند معاون اقتصادی باشگاه پرسپولیس درباره پرونده بلیتفروشی درمصاحبهای به نکته مهمی اشاره میکند و میگوید: «یکسال است که مدام به ما وعده میدهند بلیتفروشی دراختیار باشگاه قرار میگیرد. بارها و بارها مقدمات اجراییشدن این کار را انجام دادهایم اما تا آمدیم قدم آخر را برداریم، آقایان دوباره بلیتفروشی را خودشان انجام دادند. باشگاهی مثل پرسپولیس برای هرسال میتواند ٦ تا ٧میلیارد تومان از بلیتفروشی درآمد داشته باشد، اما این حق را از ما گرفته و پولی به ما نمیدهند.»
بحران حق پخش تلویزیونی
پیگیری تولید منابع مالی و عقد قراردادهای تجاری باشگاههای فوتبال ایران سالهای سال است که توسط فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ انجام میشود. درتمام دنیا ٧٠درصد منابع مالی فوتبال کشورها از محل فروش حق پخش تلویزیونی و پس ازآن قراردادهای تبلیغاتی محیطی درون زمین و محوطه ورزشگاهها تأمین میشود. چند سال پیش که علی کفاشیان رئیس وقت فدراسیون فوتبال تصمیم گرفت مقابل سازمان صداوسیما بایستد، برای چند هفته جلوی پخش مسابقات فوتبال ایران در رسانه ملی گرفته شد. تا قبل از این اتفاق مسئولان برای هرسال مبلغی جزیی به فوتبال پرداخت میکردند اما اوجگیری اختلافها باعث شد صداوسیما تصمیم بگیرد ازپرداخت همان مبلغ جزیی هم با استناد به قوانین خودداری کند. به این ترتیب، در سالهای اخیر یک ریال هم توسط رسانه ملی به فوتبال پرداخت نشده است. دراین بین جلسات و مذاکرات مختلفی درجهت حل این مشکل انجام شده است. نتیجه کار البته این بوده که فدراسیون توانسته موافقت ضمنی نمایندگان مجلس برای پرداخت حق پخش با عنوان ارزش افزوده فوتبال را بگیرد. مدیران فدراسیون معتقد هستند که فوتبال برای رسانه ملی تولید محتوا میکند و تعرفه آگهیها و تعداد بینندگان صداوسیما در زمان پخش برنامههای ورزشی بیشتر است و درآمدی قابل توجه برای تلویزیون به دنبال دارد. پس فوتبال هم باید از این درآمد سهم داشته باشد و با رسانه ملی شریک شود. اینکه نتیجه این مذاکرات که حوصله باشگاهها و اهالی فوتبال را به سر آورده، چه زمانی مشخص میشود، سوالی است که همه به دنبال جواب آن هستند! فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ هم البته به باشگاهها اجازه ندادهاند که به صورت مستقیم با صداوسیما وارد مذاکره شوند و خودشان هم تاکنون در رسیدن به توافق نهایی به موفقیتی نرسیدهاند تا عملا به خاطر این موضوع باشگاههای فوتبال ایران از دریافت حق و حقوق قانونی خود محروم باشند.
تبلیغات محیطی و خسارتهای عجیب
تبلیغات محیطی فوتبال یکی دیگر از منابع درآمد باشگاه است که در سالهای اخیر ابهامهای زیادی درباره آن وجود داشته است. بهطور مثال، چندی قبل کمیته داوری و حل اختلاف بین سازمان لیگ و کانون ایران نوین اسپانسر سابق تبلیغات محیطی فوتبال رأی داد که فوتبالیها باید براساس قرارداد ١٠٠میلیاردی سال دوم مبلغ ٤٦میلیارد تومان بهعنوان خسارت از این شرکت را کسر کنند که قرار شد این پول هنگفت از مبلغ کل پرداختی شرکت مذکور کسر شود. جالب اینجاست که برای قرارداد ٦٠میلیارد تومانی سال اول هم مسئولان ٢٣میلیارد تومان به اسپانسر خسارت داده بودند. درباره جزییات این خسارت قابل تأمل رسانهها درهفتههای اخیر گزارشهای مختلفی منتشر کردند که درنهایت مشخص شد مسئولان تصمیم گرفتهاند برای پیگیری حقوق فوتبال به دادگاه شکایت کنند. قرارداد تبلیغات محیطی فصل جاری فوتبال ایران هم البته به یک شرکت دیگر به مبلغ ٥٠میلیارد تومان واگذار شد که مشکلاتی هم دراین همکاری درطول فصل به وجود آمده بود. این توضیحات به خوبی مشخص میکند که ضعف مدیریت فوتبال ایران در به نتیجه رساندن قرارداد تبلیغات محیطی هم عملا به ساختار اقتصادی باشگاههای فوتبال ایران ضربهای مهلک وارد کرده است!