شیراز، شهر پارازیت‌هاست؟
حدود دو ماه پیش بود که اعتراضات مردم شیراز به افزایش پارازیت‌ها در این شهر آغاز شد؛ اعتراضاتی که روزهای نخست از صفحات مجازی شروع شده بود، خیلی زود به خیابان رسید و مسئولان این استان را وادار کرد تا موضوع را پیگیری کنند.
شیراز به‌دلیل گستردگی انتشار پارازیت، لقب پایتخت پارازیت ایران را گرفته است. مردم شیراز در چند روز متوالی با تجمع درمقابل استانداری، خواهان پاسخگویی مسئولانشان بودند. اگرچه آخرین تجمع با دخالت پلیس همراه شد و پس از آن نیز تجمعی مقابل استانداری شکل نگرفت اما استاندار فارس در همان روزها، دانشگاه شیراز و دانشگاه علوم پزشکی این شهر را مسئول انجام تحقیق درباره زیان‌های پارازیت کرد. این نخستین‌بار نیست که مردم شیراز نسبت به وجود پارازیت در شهر، به‌ویژه در برخی نقاط خاص آن اعتراض می‌کنند.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از وقایع اتفاقیه ، سال‌های گذشته نیز این اعتراض در میان شیرازی‌ها دیده می‌شد اما نه از‌سوی خود مردم پیگیری شد و نه مسئولان پاسخ شفافی به این موضوع دادند تا اینکه علی اکبری، نماینده مردم شیراز در مجلس در تذکری شفاهی، موضوع پارازیت‌ها را به صورت علنی مطرح کرد. نماینده شیراز به مسئولان نسبت به سردردهای اخیر مردم شیراز و بروز نشانه‌های دیگری که خبر از تأثیرات مخرب پارازیت‌ها روی بدن آنها داشت، هشدار داد.
پارازیت‌ها زیان‌بار نیستند یا تحقیقات کامل نبوده؟
ماه‌های ابتدایی دولت دهم بود که مرضیه وحید‌دستجردی، وزیر بهداشت وقت، صراحتا اعلام کرده بود که پارازیت‌ها تأثیر مخربی روی بدن انسان ندارند. به گفته او، تحقیقی وجود نداشت که نشان دهد پارازیت‌ها سلامتی انسان را به خطر می‌اندازند. او البته این نکته را اعلام نکرده بود که تا آن زمان تحقیقی در این مورد انجام نشده بود تا تأثیرات پارازیت را بر سلامت انسان بررسی کند. دی امسال بود که رضا ملک‌زاده، معاون تحقیقات و فناوری وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی خبر از تأثیر پارازیت‌ها در ابتلا به سرطان داد. ملک‌زاده گفته بود: «چون در ابتدا اطلاعات کاملی نداشتیم که پارازیت‌ها سرطان‌زا هستند یا خیر، اظهارنظر نمی‌کردیم اما مطالعات اولیه اخیر، نشانگر آن است که این امواج و پارازیت‌ها عوارض دارند و در ابتلا به سرطان مؤثر هستند.»
اظهارات ملک‌زاده، موجی از نگرانی را در میان مردم ایجاد کرد. همزمان با همین اظهارات بود که مردم شیراز مدعی بودند پارازیت‌ها در شیراز افزایش پیدا کرده و حالا علاوه بر تأثیراتش روی وسایل ارتباطی، روی بدن شهروندان شیرازی هم خودش را نشان داده است. پس از تجمعات گسترده مردم، استاندار شیراز قول پیگیری موضوع را داد. علی‌اکبر صفوی، قائم‌مقام دانشگاه شیراز، در اواخر دی خبر از تشکیل تیم تحقیقاتی داد و گفته بود؛ این تیم تا یک ماه دیگر نتایج تحقیقات را به استانداری فارس گزارش خواهد داد. قاسم حبیب‌آگهی، عضو هیئت علمی دانشگاه شیراز و یکی از اعضای کارگروه تحقیقاتی پارازیت، انجام تحقیقات را رو به اتمام می‌داند. او به «وقایع‌اتفاقیه» می‌گوید: «ما به‌عنوان تیم تحقیقاتی دانشگاه شیراز که مسئول اندازه‌گیری‌های فنی امواج بودیم، کارمان را انجام داده‌ایم. اندازه‌گیری‌ها در اختیار تیم دانشگاه علوم پزشکی قرار گرفته اما آنها هنوز نظر قطعی خود را در‌این‌زمینه اعلام نکرده‌اند.»
پارازیت هست اما کم هست!
حبیب‌آگهی درباره نتایج تحقیقات هم می‌گوید: نتایج تحقیقات نشان میدهد که ما در شیراز میزان پارازیت زیادی نداریم. نمی‌‌توانیم بگویم پارازیت در شیراز نسبت به کل کشور بیشتر است زیرا ما اندازه‌‌های این امواج را تنها در این شهر ثبت کرده‌ایم و امکان مقایسه وجود ندارد. او معتقد است نتایج تحقیقاتی که در شیراز انجام شده، کاملا علمی و قابل تعمیم است: «به شما قول می‌دهم که این تحقیقات در بالاترین سطح علمی انجام شده و کاملا قابل اعتماد است. اگر این تحقیقات نشان دهد که این میزان از پارازیت روی بدن انسان تأثیر مخرب دارند، ما می‌توانیم آن را به کل این استان و حتی جهان تعمیم دهیم.»
حبیب‌آگهی ادامه میدهد: «امواج را در بیش از 200 نقطه اندازه‌گیری کردیم. آنچه در اندازه‌گیری‌ها مشخص شد، این بوده که میزان امواج الکترومغناطیسی کمتر از استانداردهای جهانی است. ما در مورد اینکه میزان این پارازیت‌ها کم بوده، اطمینان داریم اما موضوع اینجاست که باید مشخص شود همین میزان کم، تأثیر روی سلامت انسان دارد یا نه.»
عضو تیم تحقیقاتی دانشگاه شیراز درحالی از کم‌بودن میزان پارازیت‌ها سخن می‌گوید که شنیده‌ها نشان می‌دهند پارازیت در روزهای انجام تحقیقات کاهش یافته است و آنچه در تحقیقات ثبت شده، پارازیت‌های واقعی شهر شیراز نیست. نگین، یکی از ساکنان غرب شیراز درباره کاهش پارازیت‌ها می‌گوید: «دقیقا از همان یک ماه پیش شاید هم کمی بیشتر، پارازیت‌ها کم شدند. قبل از این حتی شبکه‌های تلویزیونی صداوسیما را هم به زحمت می‌دیدیم اما در این روزها، همه وسایل ارتباطی حالت طبیعی دارد و مشکلی نداریم.»
او ادامه میدهد: «مادربزرگ من در ماه‌های اخیر سردردهای زیادی داشت تا جایی که مجبور شدیم او را به تهران و منزل خاله‌ام منتقل کنیم. از وقتی به تهران رفته، سردردهایش بهتر شده و قصد داشتیم حالا که پارازیت‌ها کمتر شده او را برگردانیم خانه اما هنوز هم ترس از برگشت پارازیت‌ها را داریم.» قاسم حبیب‌آگهی اما کاهش عمدی پارازیت‌ها طی دوران تحقیقات را تکذیب نمی‌کند و می‌گوید: «ما اطلاعاتی درباره میزان پارازیت‌ها در گذشته نداشتیم که بتوانیم متوجه کاهش آن شویم اما خوشحال می‌شویم اگر پارازیت‌ها کم شده باشند و نتیجه تحقیق ما این باشد که مردم احساس رضایت کنند. شاید بتوانیم مسئولان اجرایی را مجاب کنیم تا میزان پارازیت‌ها را در همین حد حداقلی نگه دارند و افزایش ندهند.»
تأیید نتایج قبلی، پارازیت عامل سرطان
آنچه اکنون نه‌فقط برای مردم شیراز بلکه برای تمامی ایرانیان اهمیت دارد، این است که بدانند پارازیت‌ها چه تأثیراتی روی بدن آنها می‌گذارند و افزایش میزان ناباروری و سرطان در ایران، معلول افزایش پارازیت‌ها است یا خیر؟ تاکنون بارها اظهارنظرهایی در این مورد انجام شده، برخی، پارازیت‌ها را زیان‌بار و عامل سرطان می‌دانند و برخی می‌گویند هنوز زیان‌باربودن آنها اثبات نشده است. عده‌ای هم میانه را گرفته‌اند و معتقدند باید در این مورد تحقیقات کاملی صورت بگیرد تا پس از آن اظهارنظر کنیم. علی‌اکبر صفوی، قائم‌مقام دانشگاه شیراز که در جریان جزئیات این تحقیق قرار دارد، درباره نتایج به دست آمده فعلی می‌گوید: «ما هنوز نتایج را به صورت کامل دریافت نکرده‌ایم اما تا این مرحله از تحقیقات، نتایج تحقیقات گذشته تکرار و تأیید شده است. نتیجه، کم‌وبیش مشخص است اما باید جمع‌بندی‌های پایانی را انجام دهیم و نظر قطعی را اعلام کنیم.»
به نظر می‌رسد منظور قائم‌مقام دانشگاه شیراز از نتایج قبلی تحقیقاتی، این است که دانشگاه‌های شیراز مدتی قبل آن را انجام داده که در آن، ضررهای امواج الکترومغناطیسی تأیید شده است. دکتر علی‌رضا مهدیزاده، استاد گروه فیزیک پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز، پیش‌ازاین درباره تحقیقات دانشگاه علوم پزشکی گفته بود: «مطالعه امواج الکترومغناطیس بسیار قوی‌تر از امواجی که عامه آن را پارازیت می‌خوانند، نشان داده که درپی آن، اسپرم مردان کاهش پیدا می‌کند، حافظه کوتاه‌مدت کاهش می‌یابد و جانوران مورد مطالعه به سردرد و سرگیجه دچار می‌شوند.»
