خودروی پرنده یا هواپیمای جاده‌رو!

بازار وسوسه‌انگیز

در زمانه‌ای که تعداد فزاینده‌ میلیاردرهای جهان، هرروز به دنبال راهی تازه برای ماجراجویی، هیجان‌طلبی و معرفی خود به‌عنوان فردی متمایز هستند و حاضرند برای رسیدن به چنین جایگاهی، صدها‌ هزار دلار هزینه کنند، طبیعی است «لری پیج»، یکی از بنیان‌گذاران گوگل، هم وسوسه شود سودی از این بازار تازه کسب کند. امروزه او نیز در بازار خودروی پرنده سرمایه‌گذاری کرده است. «لری پیج» با تأسیس دو شرکت کوچک اما پیشرفته در زمینه تولید تجهیزات خودروهای برقی و پرنده در حال طراحی و ساخت اولین خودروی پرنده کاربردی و ایمن است، هرچند به نظر می‌رسد تولید و عرضه گسترده اولین خودروی برقی گوگل حداقل چندسالی طول بکشد.

او به آینده پرسود این صنعت مطمئن است و به‌همین‌دلیل صد میلیون‌دلاری در این شرکت‌ها سرمایه‌گذاری کرده است. این دو شرکت «زی‌ارو» (Zee Aero) و «کیتی هاک» (Kitty Hawk) نام دارند. شرکت زی‌ارو از سال ٢٠١٠ کارش را شروع کرد. این شرکت نمونه اولیه‌ این خودروها را ساخته و آنها را در فرودگاهی در کالیفرنیا آزمایش کرده است. استارت‌آپ «کیتی هاک» هم روی ایده‌ مشابهی کار می‌کند. با توجه به تمایل شرکت‌های بزرگ برای تولید خودروهای پرنده و پژوهش‌های انجام‌شده در این حوزه، انتظار می‌رود با ورود شرکت گوگل و سرمایه‌گذاری‌های هنگفت انجام‌شده، حداقل در بازه زمانی پنج تا ١٠ سال آینده شاهد تولد اولین خودروی پرنده پیشرفته این شرکت باشیم.

چشم‌انداز شیرین پرواز با خودرو

چشم‌انداز خودروهای پرنده یا هواپیماهای جاده‌رو به‌قدری امیدوار‌کننده است که شرکت‌های بسیار دیگری نیز به این بازار روی آورده‌اند. برای مثال، «ترافوگیا» نیز چندی پیش از طرح ماشین پرنده خود رونمایی کرده بود. اگر سازمان هوانوردی فدرال آمریکا صلاحیت این خودروی هوانورد را برای پرواز تأیید کند، محصولات این شرکت مجوز قانونی پرواز و تردد جاده‌ای را دریافت خواهد کرد. شرکت «ترافوگیا» چندی پیش خودروی پرنده‌ای را طراحی و برای اخذ مجوزهای لازم برای تولید انبوه و عرضه آن به بازار اقدام کرده است.

پرواز نمونه‌های اولیه این هواپیما نیز موفقیت‌آمیز بوده و به‌‌همین‌‌دلیل تعداد زیادی از این نوع هواپیما پیش‌فروش شده است. به گفته کارشناسان، مهم‌ترین دلیل موفقیت شرکت «ترافوگیا» در ساخت این هواپیما، پیشرفت‌های جدید در ساخت موتورهای پیشران، قطعات جداشونده مثل پروانه هواپیما و همچنین تولید مواد اولیه مناسب برای ساخت بال‌های تاشو است. این هواپیما، موتوری به قدرت ‌صد اسب بخار دارد که هنگام رانندگی در جاده، این نیرو را به چرخ‌ها اما برای پرواز، نیروی موتور را به پروانه منتقل می‌کند. یکی از مهم‌ترین مشکلات مربوط به ساخت خودرو پرنده، بال‌های آن است که وجود آن، مانع حرکت عادی آن به‌عنوان خودروی معمولی در خیابا‌ن‌ها می‌شود. برخی از طراحان برای حل این مشکل، راه‌حل بال‌های جداشونده را در نظر گرفتند و برخی هم مانند طراحان ترافوگیا، بال‌های تاشو یا جمع‌شونده را انتخاب کردند. درهرصورت و با انتخاب هر کدام از این راه‌حل‌ها، مشکل دیگری بروز می‌کند و آن ‌هم آماده‌سازی این خودرو برای پرواز یا تبدیل آن از هواپیما به یک خودرو معمولی است که فرایند زمان‌بری است.

اما شرکت «ترافوگیا» مدعی است در هواپیمایی که طراحی کرده و «ترانزیشن» نام دارد، می‌توان با زدن یک کلید این تغییروتحول را در چند ثانیه انجام داد. بال‌های این خودروی پرنده هنگام عبور از خیابان یا پارک به گونه‌ای جمع می‌شود که کل بدنه در یک پارکینگ معمولی جا می‌شود. اما یکی از مزیت‌های هواپیمای «ترانزیشن» آن است که کابین این خودرو هرچند کمی پیشرفته‌تر از کابین یک خودروی معمولی است، اما مانند کابین خلبان شلوغ نیست، برای مثال، جی‌پی‌اس دارد و از روی صفحه رنگی نمایشگر آن می‌توان از وضعیت آب‌وهوا مطلع شد. از جمله موارد ایمنی نصب‌شده در این هواپیما نیز می‌توان به کیسه‌های هوا اشاره کرد. به گفته کارشناسان شرکت ترافوگیا، حداکثر سرعت پرواز این هواپیما ١٩٠ کیلومتر در ساعت است و در هر صد کیلومتر، هشت لیتر بنزین مصرف می‌کند. حداکثر باری هم که این هواپیما می‌تواند حمل کند، ٢٠٠ کیلوگرم است.

بال درآوردن طی ٢ دقیقه

علاوه بر اینها به‌تازگی شرکتی در موناکو از یک خودرو پرنده به نام «ائروموبیل» (AeroMobil) رونمایی کرده و گفته است احتمالا این هواپیما تا سال آینده به بازار عرضه می‌شود. در نگاه اول این وسیله نقلیه، یک خودرو کاملا اسپرت است، اما فقط دو دقیقه زمان لازم است تا این خودرو بال درآورد و آماده پرواز شود. این خودروی پرنده می‌تواند تا چهار ساعت پرواز کند. رانندگان برای پرواز با این هواپیما باید علاوه بر داشتن گواهی‌نامه رانندگی، گواهی‌نامه پرواز هم داشته باشند. این خودرو پرنده را فارغ‌التحصیلان مؤسسه تکنولوژی ماساچوست طراحی کردند. سرعت این خودرو روی زمین ١٦٠ و در هوا ٢٠٠ کیلومتر در ساعت است و گنجایش دو سرنشین را دارد و سوخت آن هم بنزین معمولی است.

این خودرو پس از طی‌کردن مسافتی حدود ٢٠٠ متر، می‌تواند از زمین بلند شود و برای فرود فقط به ٥٠ متر نیاز دارد، علاوه‌بر این روی چمن هم می‌تواند فرود آید. ایده اولیه ابداع این فناوری نوین ٢٦ سال پیش مطرح شد. در آن زمان، طراحی به نام «استفان کلین» طرح اولیه خودرویی را ارائه کرد که قابلیت پرواز هم داشت. در سال ٢٠١٠ طرح پیشرفته‌تر این ایده با گروهی از طراحان به اشتراک گذاشته شد و اکنون رؤیای خودرو پرنده با قابلیت تاشدن رنگ واقعیت به خود گرفته است. نشریه علمی «پاپیولارساینس» این خودرو را به‌عنوان یکی از فناوری‌های برتر سال ٢٠١٥ معرفی کرده بود. مهندسان این شرکت مدعی هستند فناوری جدیدشان بیشتر از آنکه خودروی پرنده باشد، هواپیمایی با قابلیت حرکت روی زمین است. آنها این فناوری جدید را بیش از ٤٠ بار آزمایش کرده‌اند. پرواز در ارتفاع حدود ٢٥٠متری و به مسافت نزدیک به ٢٠ کیلومتر، از جمله موارد آزمایش «ائروموبیل» بوده است. استفاده از مواد بسیار سبک و درعین‌حال مستحکم از جمله ساختارهای کربنی در بدنه این فناوری جدید از مهم‌ترین ویژگی‌های ساختاری آن به شمار می‌آید. موتور بنزینی چهار سیلندر این خودروی پرنده صد اسب‌بخار قدرت دارد.

یکی از مهم‌ترین مزیت‌های این وسیله نقلیه آن است که در دسته هواپیماهای ورزشی قرار می‌گیرد، به‌همین‌دلیل کسب مجوز پرواز با این هواپیماها به‌مراتب آسان‌تر از کسب گواهی‌نامه خلبانی هواپیمای شخصی یا هواپیماهای تجاری است، یعنی مدت‌زمان آموزش لازم برای دریافت مجوز پرواز با این هواپیما کمتر است، برخاستن و فرود آن نیز به مجوز برج مراقبت پرواز نیاز ندارد و معاینه‌های پزشکی پرواز با این دسته از هواپیماها نیز مانند خودروهای معمولی است.