برخورد با خرید و فروش پایان نامه کار دستگاه قضایی است
حال و روز وضعیت پژوهشی کشور بویژه در بخش پایان نامه‌های دانشجویی خوب نیست. این را می‌توان از آگهی‌های مختلفی که در گوشه وکنار دانشگاهها چسبیده شده به خوبی فهمید.
فرقی هم نمی‌کند که دانشگاه آزاد اسلامی باشد یا دانشگاه ملی. از کنار هر کدامشان که رد شوید بر در و دیوار دانشگاه و یا اطراف آن تا چشم کار می‌کند تیزرهای تبلیغاتی می‌بینید که پروژه دانشگاهی دانشجویان را از کمترین قیمت گرفته تا نرخ‌های باورنکردنی انجام می‌دهند این البته به رشته تحصیلی هم بستگی دارد که دانشجو در آن درس می‌خواند. روی اغلب این تیزرها نوشته شده: « تحقیق شما را انجام می‌دهیم»، «تحقیق فوری»، «تحویل پایان نامه در چند روز» و «انواع پایان نامه موضوعات مختلف موجود است».
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایران ، در این میان برخی از دفترهای ویژه پایان نامه نویسی هم هستند که برای دانشجویان پیامک می‌زنند که اگر طرح‌های دانشگاهی و پایان نامه دغدغه امروز شماست، اگر برای پذیرش در دانشگاههای معتبر نیازمند مقالات ISI هستید، ما با کمترین هزینه آن را انجام می‌دهیم. همین آسانی خرید پایان نامه و پروژه‌های دانشجویی موجب شده تا دیگر خیلی از دانشجویان ترسی از پروژه نویسی در دانشگاه نداشته باشند و خیالشان هم راحت باشد که در هر زمانی دسترسی به پروژه دانشگاهی برایشان فراهم است.موضوعی که مسئولان وزارت علوم هم بر آن صحه می گذارند. وحید احمدی معاون پژوهشی وزیر علوم درباره معضل خرید و فروش پایان‌نامه و رساله دانشجویی می‌گوید: «خرید و فروش پایان نامه را در کشور قبول داریم در این باره هم به ما گزارشاتی رسیده است. متأسفم می‌شویم که برخی دانشجویان دست به خرید و فروش مقالات علمی می‌زنند. اما باید قبول کنیم که چنین موضوعی در کشور وجود دارد.»
خریداری ده درصد پایان نامه ها از بازار
آوازه خرید و فروش پایان نامه دانشجویان ایرانی حالا به گوش مجله ساینس هم رسیده است.مجله ساینس درباره این موضوع نوشته است: «شرکت‌های زیادی در ایران که مرکز آنها در خیابان‌های روبه‌روی دانشگاه تهران است، از طریق اینترنت و آگهی با دریافت مبلغی پول برای دانشجویان پایان‌نامه‌ها و مقالات علمی می‌نویسند. با این حال هنوز مشخص نیست چه میزان از این مقالات و پایان‌نامه‌ها بر اساس ادعاهای واهی و دروغین نوشته شده‌اند. در سال 2014، یک عضو فرهنگستان علوم ایران برآورد کرده بود که هر ساله حدود پنج هزار پایان‌نامه که برابر با 10 درصد پایان‌نامه کارشناسی‌ارشد و دکترای ارائه شده در کشور است، از بازار خریداری می‌شوند.» مجله ساینس همچنین اشاره کرده است که دانشمندان ایرانی سالانه حدود 30 هزار مقاله در مجلات بین‌المللی منتشر می‌کنند که 20 برابر بیشتر از زمان قبل از انقلاب اسلامی است.
موضوعی که معاون پژوهشی وزیر علوم به آن واکنش نشان می‌دهد و می‌گوید: «این موضوع که دانشمندان ما مقالاتی را در مجلات ای اس ای منتشر می‌کنند را قبول نداریم. مجلات معتبر دنیا بررسی می‌کنند و اگر مقاله کپی باشد جلو آن را می‌گیرند و اجازه انتشار را به آنها نمی‌دهند. «او درباره خرید و فروش پایان نامه و تعداد آن در سال هم می‌گوید: «آمار دقیقی از خرید و فروش پایان نامه در کشور وجود ندارد. اما این اتفاق (خرید پایان نامه توسط دانشجویان) بیشتر در دانشگاههای غیر انتفاعی می‌افتد نمی‌گویم که در دانشگاه سراسری این موضوع وجود ندارد. اما شیوع‌اش بیشتر در دانشگاههای غیرانتفاعی است. با این حال ما در سال 92 نخستین موضوعی که به طور جدی مورد بررسی قرار دادیم بحث بررسی تخلفات پایان نامه نویسی است. مباحث قانونی و حقوقی‌اش را تدوین کردیم. بنابراین اگر پایان نامه کپی شده باشد استاد و دانشجو را توبیخ خواهیم کرد. علاوه بر آن کمیته انضباطی و هیأت دانشجویی را فعال کردیم تا شکایت‌ها را بررسی کنند و حکم لازم را ارائه دهند. اگر در کمیته انضباطی گزارش یک تخلف از دانشجو و یا استاد داده شود، قطعاً باید کمیته انضباطی با آنها برخورد کند.»
وی معتقد است: «دانشگاهها به خودی خود نمی‌توانند با شرکت‌های پایان نامه نویسی برخورد کنند این وظیفه ما نیست دستگاههای قانونی باید وارد این موضوع شوند. از دستگاه قضایی درخواست کرده‌ایم تا با متخلفان در زمینه‌های علمی در خارج از دانشگاهها برخورد کند. علاوه بر آن در سال تحصیلی جدید نرم‌افزار را به دانشگاهها ارائه دادیم تا از طریق آن پایان نامه‌ها را بررسی کنند. این نرم‌افزار قابلیت تشخیص پایان نامه‌های کپی شده را دارد.»
انتقاد از شیوه پذیرش دانشجویان
احمدی با انتقاد از شیوه پذیرش دانشجو در سالهای گذشته تأکید می‌کند: «دانشگاههای بی‌کیفیت در سال های گذشته افزایش پیدا کرد و دانشجویان هم با سطح علمی پایین و فقط برای گرفتن مدرک وارد دانشگاه شدند در نتیجه استادان نمی‌توانستند روی کارهای پژوهشی دانشجویان متمرکز شوند در سال 92 یکی از کارهای جدی و رسالت‌های وزارت علوم کاهش ورودی دانشگاهها و لغو مجوز دانشگاههای غیرانتفاعی بی‌کیفیت بود، همینطور در بررسی‌های خودمان متوجه شدیم که در برخی از دانشگاههای غیر انتفاعی برای 200 دانشجوی تحصیلات تکمیلی فقط 10 استاد وجود داشت در نتیجه استاد نمی‌تواند با دقت پایان نامه‌های دانشجویان خود را بررسی کند. این درحالیست که یک استاد باید 2 پایان نامه دکترا و 3 پایان نامه ارشد داشته باشد اما در برخی از دانشگاهها هر استاد 20 پایان نامه را در اختیار گرفته بود. که همین موضوع موجب کپی کردن پایان نامه می‌شد و استاد هم از آن بی‌خبربود.»
