تحریک تقاضا جز ماموریت های اصلی لیزینگ است

به گزارش اقتصاد آنلاین، دولت یکی دوسالی است که به فکر تحریک تقاضا افتاده است. برای این تحریک هم اقدامات زیادی انجام می دهد، برای خرید خودرو وام می دهد و برای کالای با دوام کارت اعتباری صادر می کند. البته که این اقدامات هنوز هم نتوانسته آنطور که باید و شاید تقاضا را تحریک کند و مردم را وادارد که کالای ایرانی بخرند. اما با این حال، یکی از روش های تحریک تقاضا استفاده از لیزینگ است.حسن کلهر، مشاور انجمن شرکت های لیزینگ ایران درباره تاثیر لیزینگ ها در تحریک تقاضا به سایت خبری اتاق تهران گفت: تحریک تقاضا از ماموریت های اصلی لیزینگ هاست.

به گفته او، حتی همین کارت های اعتباری که دولت در حال توزیع آن است، هم باید در چارچوب لیزینگ ها انجام شود. کلهر ادامه داد: کارت های خرید کالای بادوام که دولت از طریق بانک مرکزی ایجاد کرده باید در چارچوب لیزینگ انجام شود، چرا که دولتی کردنش مطلوب نیست. البته قدم مثبتی است اما بهتر است توسط لیزینگ ها صورت بگیرد.رییس اسبق انجمن شرکت های لیزینگ ایران همچنین اضافه کرد: دو سال گذشته جلسه ای داشتیم و بحث این بود که چطور می شود با یک سازوکار بهینه از رکود خارج شد. در این جلسه ما به دولت پیشنهاد دادیم که یکی از سازوکارها می تواند لیزینگ باشد. چرا که لیزینگ ها می توانند کاری کنند که مردم خرید کنند. او تاکید کرد: مشکل حال حاضر کشور، تولید نیست، چرا که الان صد ها هزار تن فولاد و مقدار زیادی سیمان و مصالح ساختمانی تولید می شود اما متقاضی ندارند. به این ترتیب کالا زیاد است اما تقاضا وجود ندارد.

به گفته کلهر، در پارادایم جدید، مشکل فروش است. عرضه کننده و تولیدکننده ها مشکل فروش دارند، چون متقاضیان توان خرید ندارد. باید راهکاری فراهم شود تا متقاضی توان خرید داشته باشد.او همچنین گفت: در این میان بین لیزینگ و بانک تفاوت هایی وجود دارد. فرق لیزینگ و بانک در این است که لیزیگ بر خلاف بانک که به خود فروشنده تسهیلات می دهد، لیزینگ به متقاضی تسهیلات می دهند و او را تحریک می کند که خرید انجام دهد. در این بازی، پول نقد هم به خریدار داده نمی شود. این موضوع می تواند بدون ایجاد مشکل، تحریک تقاضا انجام دهد. به این ترتیب بهتر است لیزینگ ها وارد ماجرا شوند.

کلهر همچنین درباره ورود لیزینگ ها به تسهیلات مسکن گفت: در این زمینه باید توجه کرد که منابع مالی لیزینگ ها محدود است. آنها خودشان به مقداری سرمایه دارند و مقداری دیگر را هم از بانک ها به صورت تسهیلات دریافت می کنند. این در حالی است که این تسیلات بانک ها کوتاه مدت است، اما ماهیت تسهیلات مسکن به بلندمدت بودنش است.

کلهر تاکید کرد: اگرچه اصحاب لیزینگ مدعی هستند که می توانند در مسکن تاثیرگذار باشند، اما من می گویم که آنها به دلیل کم داشتن منابع و بلندمدت تسهیلات مسکن نمی توانند به این مقوله وارد شوند. اما لیزینگ می تواند وارد مقوله های کالای مصرفی با دوام، اتومبیل و خودرو و ... شود.

او همچنین گفت: سیاست تامین مالی در کشور باید این طور باشد که طرح ها بزرگ به بورس و تسهیلات متوسط به بانک ها و تسهیلات خرد به لیزینگ ها داده شود. این کارت های خرید کالای بادوام هم ایجاد شده است، در واقع تسهیلات خرد است. به هر حال رسالت بانک ها بالاتر از خرید کالای بادوام است. بانک ها نباید وارد این کارهای خرد شوند. به طور مثال بانک ملی باید در طرح های بزرگ و عمرانی وارد شود. چرا که الان همین اعطای کارت های اعتباری را لیزینگ ها هم می توانند انجام دهند.