بنگاه‌های کوچک تحت فشار انحصارگران بزرگ

 اگر در کشور‌های مختلف دنیا نقش این موسسات را در ایجاد اشتغال با کسب و کار‌های بزرگ مقایسه کنید، متوجه می‌شوید که هنوز بار اشتغال بر روی شانه‌های مطمئن بنگاه‌های کوچک و متوسط حمل می‌شود. 50 درصد اشتغال در ایران سهم بنگاه‌های کوچک و متوسط است و حدود 96درصد از کل صنایع را تشکیل می‌دهند.

رسیدگی به شکلات و مسائل این بنگاه‌ها باعث پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی و اقتصادی پیش روی نسل‌های فعلی و آتی می‌شود و ایمنی مناسبی برای تقسیم ثروت و اشتغال در جامعه به وجود می‌آورد. زمانی که ما از رسیدگی به مشکلات کسب و کارهای کوچک و متوسط غافل شویم موسسات بزرگ مثل بنگاه‌های بانکی، بیمه‌یی و صنایع بزرگی که وابستگی حکومتی دارند این کسب و کار‌ها را به انحصار گرفته و آنجاست که ما دچار خطرات زیادی در حوزه‌های اجتماعی، اقتصادی و سیاسی می‌شویم. اگر توسعه اقتصادی، ریشه کن کردن فقر و ایجاد عدالت اجتماعی را می‌خواهیم باید سد محکمی در برابر زیاده خواهی‌های بنگاه‌های بزرگ برای جلوگیری از آسیب دیدن کسب و کارهای کوچک و متوسط ایجاد کنیم که این خود باعث توسعه ایده‌های بشریت در حوزه عدالت و بهبود وضعیت اجتماعی همه اقشار جامعه می‌شودکه خواسته انقلاب و دین اسلام نیز همین است.

زمانی‌که در جامعه موسسات کوچک و متوسط صنعتی، بازرگانی، اقتصادی و خدماتی وجود داشته باشد این بنگاه‌ها می‌توانند در ارتقا طبقه متوسط به طبقه‌یی فرهیخته و نقش آفرین در حوزه‌های مختلف تولید و اقتصاد نقش موثری ایفا کنند. توسعه بنگاه‌های کوچک و متوسط پایه‌های تقسیم ثروت و عدالت اجتماعی را در جامعه محکم‌تر و استوارتر می‌کند. طبق قانون اساسی جمهموری اسلامی ایران، هر کسی که امکان فعالیت اقتصادی و ایجاد شغل در جامعه را داشته باشد، دولت موظف است که از آن حمایت و در برابر هجوم سازمان‌های انحصارگر دفاع کند و اگر بر این اصل که ناشی از تجربیات بشر است بیشتر برنامه‌ریزی کنیم و حرکت واقعی جهت حفظ و توسعه بنگاه‌های کوچک و متوسط انجام دهیم خدمت بزرگی به جامعه کار و تولید کرده‌ایم.

* رییس خانه صنعت، معدن و تجارت تهران