در پاتوق دوجنسیتی‌ها چه می‌گذرد؟
از وقتی دانشگاه قبول شدیم و در مسیر، پیاده راه می‌افتادیم، همیشه محدوده پارک دانشجو محدوده ممنوعه بود.
آنجا نه می‌شد قرار گذاشت، نه توقفی داشت و نه از پارک استفاده کرد؛ ما همیشه از کنار این پارک می‌گذشتیم و همیشه این تابو به علتی که بعدها برایمان روشن شد، وجود داشت و هنوز هم انگار این شرایط برای دیگرانی که این روزها از این محدوده و پارک می‌گذرند وجود دارد و هنوز هم پارک دانشجو به واسطه حضور افرادی که اختلال هویت جنسی یا گرایشات جنسی متفاوتی دارند، شهرت خاصی دارد.
در چند دهه گذشته بارها درباره این افراد که گاهی بیمار، گاهی مجرم و گاهی حتی اخلالگر و... خوانده می‌شوند، روش‌های حذفی اجرا شده، اما پنهان‌کردن این مشکل و مسائل این افراد تنها مشکل را بزرگ‌تر کرده و حالا با وجود چند دهه، این افراد نه حذف شده‌‌اند نه حل شده‌‌اند، نه دیده شده‌‌اند و نه پنهان مانده‌اند.
چند وقتی است که شهرداری منطقه ١١ تهران به واسطه اعتراضات مردم محلی، اقداماتی را در جهت ساماندهی در این محله و به‌‌ویژه پارک دانشجو درباره معتادان و کارتن‌خواب‌ها و افراد دارای اختلال هویت جنسی آغاز کرده است.
فارغ از اینکه این اقدامات با هماهنگی چه ارگان‌هایی است و در نهایت قرار است چه هدفی را دنبال کند، باید پرسید آیا قرار است در این روند، مشکلات این افراد را حل کنند یا به دنبال حذف مجدد آنها برای مدتی از این محل هستند؟
همان اتفاقی که درباره معتادان و کارتن‌خواب‌ها در نقاط مرکزی شهر رخ داد و آنها را در همه شهر پخش کردند.
