چند کانتینر چراغانی چینی
چند سال بعد از خاموشی‌های سراسری و نوبتی سال‌های ٨٦ و ٨٧، پایتخت مدتی است که به‌ویژه در چند مناسبت اخیر از‌جمله نیمه شعبان، چراغانی‌هایی را بر در و دیوار خود شاهد است.
در این سال‌ها بنا به تصمیم شورا و شهرداری تهران ، از کالبد تهران که در زمان خودش بجا و درست بود، چراغانی‌ها و ریسه‌بندی‌ها را در معدود مناسبت‌های شاد شهر حذف کردند و از آن زمان بود که پای پرچم‌ها و پارچه‌های رنگی در معابر و میدان‌ها و خیابان‌ها باز شد؛ اما حالا چند ماهی است که ریسه‌های چراغانی شبیه به هم و یک مدل با ترکیبی نسبتا زیبا در خیابان‌های اصلی مرکز شهر هر شب روشن هستند؛ اما واقعیت اینجاست که شهرداری تهران برای آنکه حدود هشت کانتینر ریسه‌های چراغانی اشانتیون ارسالی از چین، آن‌هم در مدل‌های مختلف روی دستش نماند و تاریخ مصرف آنها نگذرد، چاره‌ای جز برگشتن از مصوبه قبلی خود و آویختن ریسه‌ها در شهر نداشته است.
اشانتیون ٥میلیاردی
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از شرق ، از‌آنجایی‌که تهران در بخش‌های مختلف فقر و ثروت، زیبایی و زشتی، امکانات و کمبودها را با هم دارد، پس منظره عبور از تونل چراغانی دو‌کیلومتری خیابان انقلاب منتهی به میدان امام حسین (ع) همراه با معتادانی که نور فندک صورتشان را روشن کرده و بساطشان پهن است و همین‌طور کنار هم وول می‌خورند، از داخل تاکسی چندان عجیب و تکان‌دهنده نیست. دنبال معتادان پخش‌شده از هرندی و شوش را که به محلات دیگر تهران هدایت شده‌‌اند، گرفتم و به پایین‌تر از پل چوبی و خیابان شهرستانی رسیدم.
شب‌ها بازاری این اطراف برپاست که خودشان فقط می‌دانند چه چیزهایی می‌فروشند و باید از خودشان باشی تا بتوانی آنجا بچرخی. خطرناک هستند؛ چون همه مدلی دارند؛ اما صورت همه‌شان پیداست... چون شهرداری این خیابان را هم چراغانی کرده است؛ اما همین موضوع کلیشه‌ای‌شده معتادان متجاهر در معابر عمومی، به موضوع هشت کانتینر ریسه چراغانی متصل شد.
مسئولی محلی بدون اینکه بداند اطلاعاتش را به چه کسی می‌دهد، در همین خیابان‌های پرخطر می‌گوید: «آن‌قدر پول در این شهر و همین سیستم شهرداری جابه‌جا می‌شود که یک قران و دوزار ما جایی را نمی‌گیرد. پول‌خرج‌کردن به اسم این معتادها هم یک بازی برای همین مدیرهاست؛ مثلا همین چراغانی‌ها را می‌بینی!؟». با دست به ردیف چراغانی‌ها اشاره می‌کند و ادامه می‌دهد: «من شنیده‌ام این ریسه‌ها را مثل پول خرد کنار خریدهای بزرگشان، دستخوش گرفته‌اند! یعنی چینی‌ها پول نداشته‌‌اند و به جایش ریسه داده‌‌اند!». سرم را برمی‌گردانم و یک بار دیگر نگاه می‌کنم، چراغانی‌هایی که رنگ‌به‌رنگ می‌شوند و بافت فرسوده و دلگیر خیابان انقلاب را روشن کرده‌اند؛ روشنی‌ای که تلخی‌ها و زخم‌هایش را بیشتر نشان می‌دهد.
برای تأیید حرف‌های آن مدیر محلی خسته، راهی جز سؤال مستقیم از مسئول مربوط به ریسه‌ها نیست و عیسی علیزاده، رئیس سازمان زیباسازی، هم حرف‌های آن مدیر را تأیید می‌کند. او در توضیح بیشتر می‌گوید: کانتینری که درباره آن صحبت می‌شود، پیش از دوره من و در جریان خریدهای دیگری که شهرداری تهران از کشور چین در سال‌های گذشته داشته، خریداری شده است. معمولا برای خریدهای عمده، تشویق‌ها و آیتم‌های تخفیفی وجود دارد که در مقابل خریدهای جزئی و دوره‌ای داخلی صرفه بیشتری دارد. این روند در گذشته بوده و درحال‌حاضر هم هست.
او می‌گوید در زمان قبول مسئولیت در سازمان زیباسازی اقلام موجود در انبار را بررسی کردم و این میزان از لوازم چراغانی به نظرم درخور‌‌توجه آمد. می‌دانستم که معمول بوده این اقلام را در حجمی کم و محدود و دوره‌ای برای مناطق اختصاص بدهند و گاه‌به‌گاه در مناسبتی در خیابانی نصب کنند. علیزاده افزود: برای بهره بیشتر و جلوگیری از هدرروی آنها تصمیم گرفتم این چراغانی‌ها در زمانی مشخص یکباره مصرف شود و چه زمانی بهتر از ایام اعیاد نیمه شعبان که همین تصمیم عملی شد. ضمن اینکه این چراغانی‌ها یک‌بار‌مصرف نیستند و با تدبیری که برای بهره‌برداری دوره‌ای آنها دیده شده، تا مدتی طولانی در بخش‌هایی از خیابان‌های اصلی و مهم نصب هستند و در اعیاد و ایام جشن و شادی دیگر روشن خواهند ماند.
وی تأکید کرد که پس از سال‌ها که تهران چنین چراغانی‌هایی را به خود ندیده، این چراغانی‌ها کاملا به چشم می‌آید و روحیه خوبی در مردم ایجاد می‌کند. علیزاده در پاسخ به این سؤال که لوازم مربوط به چراغانی، حساسیت و تکنولوژی خاصی ندارد که نتوان آنها را در داخل تولید کرد و آیا این خریدها مصداق بی‌توجهی به تولید ملی نبوده است؟ توضیح داد: اتفاقا این خریدهای عمده خارجی از بسیاری خریدهای داخلی که همراه با دلالی و واسطه‌گری شرکت‌ها و پیمانکاران داخلی است، می‌کاهد.
رئیس سازمان زیباسازی تأکید می کند که این خریدها مربوط به چند سال قبل بوده و اگر از آنها استفاده نمی‌شد، تاریخ مصرفشان می‌گذشت. البته علیزاده رقم این چند کانتینر اشانتیون چراغانی برای شهر تهران را حدود پنج میلیارد تومان اعلام می‌کند و می‌گوید: این رقم در مقابل کل هزینه‌ای که همیشه در سال‌های گذشته برای نورپردازی شهر تهران در ابعاد مختلف انجام می‌شده، عددی نیست. او می‌گوید شرکت تولیدکننده اقلام این چراغانی‌ها شرکت معتبری است که در چین هم نمایندگی دارد و از این نظر کیفیت تضمین‌شده‌ای داشته است.
مدیرعامل سازمان زیباسازی برای تأیید این خرید پنج‌میلیاردی می‌گوید: خرید و واردشدن این اقلام چراغانی در زمان خودش مصوبه هیأت‌مدیره سازمان زیباسازی و سایر ارگان‌های مرتبط را داشته است. نمونه این اقدامات در سازمان زیباسازی زیاد بوده و در چند سال اخیر با اصلاح روندها بسیاری از آنها را اصلاح کرده‌ایم.
بریدن پای مجسمه‌های چینی
سال ٩٠ جمعی از هنرمندان مجسمه‌ساز و فعالان این عرصه در اعتراض به خرید مجسمه‌های چینی به‌جای آثار هنرمندان ایرانی از شهرداری تهران خواستند جلوی این اقدام را بگیرد. البته زمانی صدای این اعتراض بلند شد که چند سِری از خریدها و سفارش‌ها به ایران رسیده و در معابر و پارک‌ها نصب شده بود. این روند تا چند سال ادامه داشت و حالا مدیرعامل سازمان زیباسازی در میان توضیحاتی که درباره اصلاحات اساسی در سازمان می‌دهد، به این موضوع اشاره می‌کند.
علیزاده می‌گوید: شهرداری‌های مناطق بدون ضابطه و اعلام نیاز و نظرخواهی درباره این موضوع، اقدام به خرید مجسمه‌های دلفین، طاووس و... می‌کردند و دراین‌میان واسطه‌ها و دلالان مختلفی به منافعشان می‌رسیدند. در یک دهه گذشته و به‌ویژه در سال‌های تحریم، بخش زیادی از خریدهای شهرداری تهران از کشور چین به‌صورت نقدی یا غیرنقدی و از راه‌های مختلف از جمله فاینانس در ازای پول نفت بوده است. اتوبوس‌های BRT، بخش زیادی از قطعات واگن‌های مترو تهران و انواع تجهیزات الکترونیکی در شهر تهران در این سال‌ها جزء اقلام عمده خریداری‌شده از چینی‌ها هستند. ضمن اینکه شهرداری تهران در این سال‌ها به‌طور مستقیم اقدام به خرید تجهیزات مورد نیاز شهر تهران کرده است.
