مرورحقوق شهرداران پایتخت پس از انقلاب

ابوالفضل قناعتی گفت: بر اساس اعلام معاون شهردار تهران، حقوق ثابت قالیباف در ماه حدود 10 میلیون تومان بوده که با جمع مزایای سالانه آن به 123 میلیون تومان می‌رسد؛ هر چند که بجز این حقوق بر اساس قانون، حقوق عمرانی به تمام شهرداران کشور داده می‌شود که حدود 4 میلیون تومان است که این حقوق به شهردار تهران نیز تعلق گرفته است و در مجموع شهردار تهران ماهانه حدود 14 میلیون تومان دریافت می‌کند. به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از ایران آنلاین، قناعتی افزود: شهردار تهران از دانشگاه نیز بابت تدریسش باید حقوق دریافت می‌کرده که در طول این سال‌ها تمامی حقوق خود که چیزی حدود ماهانه شش میلیون تومان می‌شود را به دانشگاه برگردانده و در مورد حرفه خلبانی خود نیز حقوقی دریافت نمی‌کند.محسن پیرهادی نیز در گفت‌وگو با فارس، گفت: حقوق هیأت علمی شهردار تهران 5/6 میلیون تومان است که عیناً به دانشگاه بازمی‌گرداند و در قبال خلبانی و پرواز‌هایی که دارند حقوقی دریافت نمی‌کنند.‌به گفته پیرهادی، زهرا مشیر همسر شهردار تهران که مشاور وی است تاکنون یک ریال دریافتی از شهرداری تهران نداشته است.در حالی اعضای اصولگرای شورا حقوق سالانه قالیباف را 123 میلیون تومان عنوان کرده‌اند که مجموع حقوق 14 میلیون تومانی او در سال 168 میلیون تومان می‌شود. براساس تحقیقات خبرنگار «ایران» شهردار تهران در سال، 75 میلیارد تومان اختیارات مالی دارد که برای هزینه کرد آن نیازی به کسب مجوز از شورای شهر ندارد. 25 میلیارد تومان برای کمک به افراد خاص و 50 میلیارد برای کمک به مؤسسات. از سوی دیگر می‌توان حقوق و اختیارات شهردار تهران را در طول زمان بررسی کرد. نگاهی اجمالی نشان می‌دهد از سال 68 و واگذاری اختیارات مالی گسترده به شهردار تهران روندها کاملاً عوض شده است، امری که شهرداران سابق تهران به آن معترضند. در عین حال این‌ 75 میلیارد تومان تنها بخشی از اختیارات مالی شهردار تهران است. شهردار تهران اختیاراتی تحت عنوان ماده 16 و ماده 17 دارد که حدود 350 میلیارد تومان است. هر چند این اختیارات از سال 94 با ورود کمیسیون برنامه و بودجه شهرداری تهران، سازمان بازرسی کل کشور و سازمان برنامه و بودجه محدود شده است. از سوی دیگر محمد حقانی عضو شورای شهر در گفت و گو با «ایران» با اعلام ارقام فوق گفت: شورای شهر 109 میلیون تومان حقوق سالانه برای شهردار تهران مصوب کرده است. البته این غیر از مواردی چون حق مسکن و موارد دیگری است که پرداخت می‌شود و البته درآمدها و پرداخت‌های حاشیه‌ای در شهرداری وجود دارد که از دید شورا مخفی می‌ماند. وی می‌گوید با اشاره به همزمانی انتشار این فیش با موج فیش‌های حقوقی باید به چند نکته ضروری اشاره کرد؛ یکی اینکه شهرداری دستش در جیب مردم است و سازمانی است عام المنفعه و حتی از بهشت زهرا و مرگ و میر مردم هم درآمد کسب می‌کند و این حساسیت‌ها درباره شهرداری را افزایش می‌هد؛ چنانکه مقام معظم رهبری در دیدارشان با مدیران شهرداری و اعضای شورا تذکر جدی به لزوم برخورد با ریخت و پاش‌ها داشتند. وی افزود: اختیارات مالی شهردار را هیچ کدام از وزرا ندارند و به دستگاه‌های نظارتی هم چندان پاسخگو نیستند. خود من که عمرم را در شهرداری گذرانده‌ام نمی‌توانم به عنوان عضو شورا نظارت جدی داشته باشم و شورا نظارت لازم را ندارد. وقتی پرونده‌ای از شهرداری به سازمان بازرسی کل کشور ارجاع می‌شود هیچ گاه نتیجه و جوابش به ما نمی‌رسد، ضمن اینکه موج فیش‌های حقوقی که برای تخریب دولت به راه انداخته‌اند حاوی نکاتی در مورد مؤسسات و بانک‌هاست، این مؤسسات به بخش خصوصی واگذار شده‌اند و طبق قانون تجارت اداره می‌شوند و هیأت امنا و هیأت مدیره باید نظارت درستی بر انتصاب افراد داشته باشند و شخص رئیس جمهوری نمی‌تواند برروی تمام این ارگان‌ها و مؤسسات نظارت کند. در زیر مروری داریم به حقوق برخی شهرداران تهران: محمود احمدی‌نژاد ۱۳۸۲ الی ۱۳۸۴ (۲۶ ماه): 3 تا 5/3میلیون تومان محمدحسین مقیمی ۱۳۸۱ الی ۱۳۸۲ (۴ ماه سرپرست): 300-400هزار تومان وی می گوید: 4 ماه سرپرست شهرداری بودم و حقوقم را از وزارت کشور می‌گرفتم فکر می‌کنم آن زمان چیزی حدود 300 هزار تومان بود. حرف من این است که اگر قرار به بررسی است حقوق‌ها را از سال 84به بعد بررسی کنند تا متوجه سیل عجیب افزایش حقوق مدیران باشید. غلامحسین کرباسچی، 68 تا 77: 210 هزار تومان آخرین رقم دریافتی غلامحسین کرباسچی در سال77 بعد از 11 سال خدمت: 210 هزار تومان بود. سید مرتضی طباطبایی ۱۳۶۶ الی ۱۳۶۸ (۱۶ ماه): 12 هزار تومان وی می گوید: بنده استخدام رسمی شهرداری نبودم و حقوق ثابتی هم از شهرداری دریافت نمی‌کردم فقط یک حقوقی وزارت کشور به ما پرداخت می‌کرد که آن هم چیزی در حدود 12 هزار تومان بود. در آن روزها حساب‌های شهرداری بسیار شفاف بود ولی حالا این شفافیت وجود ندارد در آن زمان پرداخت‌ها یک روال صحیحی داشت اما حالا معلوم نیست که چه اتفاقی افتاده است. غلامحسین دلجو ۱۳۶۰ الی ۱۳۶۱ (۱۳ ماه): 20 هزار تومان وی می گوید: در زمان ما به یاد دارم فیش حقوقی نخست‌وزیر 25 هزار تومان، وزیر 20 هزار تومان، معاون وزیر هم 16 هزار تومان و شهردار هم 20 هزار تومان بود اما ما در زمان جنگ در سازمان‌های مربوطه که فعالیت می‌کردیم صحبت کردیم که نصف حقوق را به ما بدهند و نصف دیگر را در جبهه و برای سربازان کشور خرج کنند. مثلاً شهید رجایی فقط 7 هزار تومان می‌گرفت یا خود من 10 هزار تومان می‌گرفتم. هیچ گونه ریخت و پاشی هم در سازمان‌های خودمان نداشتیم. اما آیا حالا هم مثل همان سالهای اول انقلاب است. آن زمان تنها همان فیش حقوقی بود اما حالا یک مدیر از 10 نهاد دیگر هم حق مشاوره می‌گیرد. سید کمال الدین نیک روش ۱۳۵۹ الی ۱۳۶۰ (۷ ماه): 6 هزار تومان وی می گوید: در آن سالی که من شهردار تهران بودم حقوق از شهرداری دریافت نمی‌کردم. بنده استاد دانشگاه بودم و از دانشگاه حقوق دریافت می‌کردم که در آن یک سال هم چیزی حدود 6 هزار تومان بود. محمد توسلی ۱۳۵۷ الی ۱۳۵۹ (۲۴ ماه): 30 هزار تومان حقوق شهردار تهران اوایل انقلاب بسیار شفاف بود. خوب به یاد دارم همان زمان که انقلاب شد شهردار تهران حقوقش 30 هزار تومان بود بعد از انقلاب بررسی انجام شد و ما تصمیم گرفتیم که فقط 10 هزار تومان دریافت کنیم. به هر حال فکر می‌کنم در زمان انقلاب شفافیت مالی در مدیریت شهر تهران بسیاربیشتر بود. جواد شهرستانی ۱۳۵۶ الی ۱۳۵۷ (۷ ماه):29هزار و 500 تومان غلامرضا نیک پی ۱۳۴۸ الی ۱۳۵۶ (۸۹ ماه) 14 هزار تومان حقوق دریافتی از وزارت نفت/روزنامه ایران