بایدها و نبایدهای زالو درمانی

به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از ایسنا، وی با اشاره به اینکه موارد استفاده از زالو محدود است و شرایط خاصی را می‌طلبد، افزود: اقدامات باید پس از مرحله پاک‌سازی عمومی بدن باشد، در غیر این‌صورت موجب ریزش اخلاط و مواد زاید به موضع زالو‌گذاری شده و ممکن است موجب تشدید بیماری شود. علی‌بیگی با بیان اینکه زالو‌درمانی در موقع عفونت و بیماری‌های خاص توصیه نمی‌شود، گفت: در بیماری‌های ضعف سیستم ایمنی یا مصرف داروهای مهارکننده سیستم ایمنی، اختلالات انعقادی و سایر بیماری‌های خاص استفاده از زالودرمانی توصیه نمی‌شود. وی با اشاره به اینکه هیچ تضمینی در درمان بعضی از بیماری‌ها با زالودرمانی نیست، افزود: درمان قطعی بیماری‌هایی مانند سرطان، پارکینسون، صرع و ... با زالودرمانی ادعایی بیش نیست. علی‌بیگی با بیان اینکه افراد ضعیف که تحمل استفاده از حجامت را ندارند، می‌توانند از زالو‌درمانی استفاده کنند، تصریح کرد: جذب خون در زالو‌درمانی از حجامت بیشتر است و زالو فقط خون فاسد را جذب می‌کند و در درمان بیماری‌های پوستی مزمن، درمان جوش و دمل‌های صورت کاربرد دارد. وی با اشاره به اینکه زالو‌درمانی مانند حجامت در افراد زیر دو سال و بالای 60 سال ممنوع است، گفت: بیماری‌هایی مانند دیسک، سردرد ناشی از مشکلات گردنی، خار پاشنه، کیست مویی، وزوز گوش، اختلال جریان خون چشم، بیماری‌های وریدی مانند واریس، بیماری‌های التهابی اعضای داخلی همچنین می‌توانند از زالو درمانی استفاده کنند. دستیار تخصصی طب سنتی با بیان اینکه تعداد جلسات زالو درمانی به نوع بیماری بستگی دارد، افزود: تعداد جلسات یک تا شش الی هفت جلسه و همچنین فاصله جلسات زالو‌گذاری و تعداد زالوها می‌تواند با توجه به بیماری عضو و محل آن متفاوت باشد. وی با اشاره به اینکه زالو درمانی مانند سایر روش‌های درمان می‌تواند عوارض داشته‌ باشد، اظهار کرد: در صورت استفاده نابجا و بدون تجویز متخصص و بدون آگاهی کافی، ممکن است بیمار به ورم، دمل، غش و سستی، خونریزی، تب و زخم‌های بدخیم دچار شود. علی‌بیگی بهترین زمان استفاده از زالوگذاری مانند حجامت را بعد از نیمه ماه قمری و هفته سوم ماه دانست و گفت: بهترین ساعات انجام زالودرمانی ساعات اولیه صبح در تابستان و در زمستان نزدیک ظهر است. وی خاطرنشان کرد: مردم در صورت تمایل به اسفاده از روش‌های پیشگیری و درمان بیماری‌ها به روش طب سنتی به متخصصین دانشگاهی این رشته و مراکز معتبر بهداشتی، درمانی تحت نظارت دانشگاه علوم پزشکی هستند، مراجعه کنند. به گفته وی، آموزش صحیح به مردم و بالا بردن سطح آگاهی آن‌ها از درمان طب سنتی و نظارت بر مراکز ارائه خدمات سلامت از طرف مسئولان می‌تواند تا حدودی از سوء استفاده‌های مدعیان دروغین سلامت جلوگیری کند.