آب تهران سیترو گلیسیرین هیدروکلراید دارد؟!
شنیدن خبر مرگ یک جوان همیشه دردناک است. چه به دلیل سکته قلبی باشد چه هر دلیل دیگری. این خبرها دردناک‌تر هم می‌شود وقتی سوژه مرگ یک شخصیت محبوب است؛ کسی که فکر می‌کردی تا سال‌های سال هست یک ورزشکار محبوب یا یک بازیگر سینما - تلویزیون.
آن وقت است که شایعه‌ها درباره علت مرگ زیاد می‌شود. شبکه‌های مجازی هم در خدمت هستند تا در کسری از ثانیه تحلیل‌های مختلف را منتشر کنند. شایعه‌ها، تحلیل‌ها دست به دست می‌شود. یک جا آب آلوده می‌شود، باعث سکته قلبی جوانان، جای دیگر غذاهای آلوده. پشت بندش هم کلی مطلب دیگر ارسال می‌شود که ثابت می‌کند این روزها مرگ جوانان به علت سکته قلبی بدجوری افزایش پیدا کرده. برای اینکه ادعاها موجه‌تر شود نقل قول هم می‌آورند از پروفسورهای معروف و شخصیت‌های شناخته شده.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایران ، وقتی نام مواد شیمیایی هم مطرح می‌شود، ماده‌های ناشناخته، خبر را جدی‌تر می‌کند، ترسناک‌تر. حالا مگر چند نفر با نام مواد شیمیایی آشنایی دارند. ماده‌ای با نام سیترو گلیسیرین هیدروکلراید که می‌گویند در آب تهران هست و باعث سکته قلبی جوانان می‌شود. هزاران جوان زیر 30 سال در سال به همین خاطر می‌میرند. خبر دست به دست می‌شود. در شبکه‌های مجازی با نگرانی زیاد درباره این ماده عجیب و غریب بحث می‌شود. کسی نمی‌شناسدش اما همه نگرانند. . یکی می‌نویسد: «پس همین است که آنقدر سرطان زیاد شده، نگو آبمان آلوده است.» دیگری هم با اضطراب اضافه می‌کند: «از این به بعد آبمعدنی می‌خرم. از اول هم می‌دانستم آب تهران خطرناک است، نیترات دارد.» بحث درباره آلودگی هوا و غذاهای ناسالم هم بالا می‌گیرد.
شرکت مهندسی آب و فاضلاب کشور خبر را تکذیب می‌کند: «سیترو گلیسیرین هیدروکلراید چنین ماده‌ای حتی در فرهنگ دارویی نیز وجود خارجی ندارد. چه برسد برای گندزدایی و تصفیه آب.» خبر تکذیب را بر خروجی خبرگزاری‌ها می‌توان دید اما در شبکه‌های اجتماعی چندان اثری از این تکذیب و توضیح‌های مسئولان نمی‌بینی. انگار آدم‌ها به خبرهای دلهره‌آور بیشتر علاقه‌مندند.
مصطفی کوکبی، پزشک هم این خبر را در شبکه‌های مجازی دیده: «معمولاً وقتی شخصیت معروفی جانش را از دست می‌دهد این شایعه‌ها زیاد می‌شود. زمانی که هنوز دلیل دقیق مرگ هم معلوم نیست. بعد به صورت کلی نتیجه می‌گیرند، مرگ جوانان به علت سکته قلبی زیاد شده. درحالی‌که تا آمار دقیق از مرگ جوانان به دلیل سکته قلبی نداشته باشیم نمی‌توانیم راحت چنین نتیجه‌گیری‌هایی کنیم. باید آمارهای دقیق از پزشکی قانونی را طی چند سال بررسی کرد و بعد چنین نتیجه‌هایی گرفت.»
به گفته این پزشک سکته قلبی در جوانان تا حدی شایع است. دلیلش هم یک نقص ژنتیکی درعضلات قلب است که به دلیل فعالیت شدید و استرس موجب سکته قلبی می‌شود. این نقص در میان ورزشکارهای امریکایی هم شایع است که به علت افزایش فعالیت‌های ورزشی این نقص ژنتیکی بیشتر هویدا می‌شود. اما فقط زمانی می‌توانیم درباره این موضوع حکم بدهیم که مطابق آمارها حرف بزنیم. اینکه این موضوع را به آب تهران ربط بدهیم عجیب است. آب ایران جزو آب‌های باکیفیت است شاید کمی مواد معدنی موجود در آن زیاد باشد اما در مجموع جزو آب‌های با کیفیت دنیاست. اگر آب کشوری مشکل داشته باشد باعث اپیدمی بیماری می‌شود و این طور نیست که مشخص نشود.
مثل پیدا شدن یک عفونت میکروبی در آب یک شرکت تولید آب معدنی که موجب تعطیلی چند ماهه این کارخانه شد یعنی خیلی زود آلودگی‌اش مشخص شد.او می‌گوید: «این موضوع درباره سرطان هم مصداق دارد این طور نیست که آب آلوده شود یا ماده غذایی آلوده باشد و ناگهان سرطان رواج پیدا کند. ساختارهای ژنتیکی و مولکولی بدن در یک فرآیند 10 ساله تغییرمی‌کند نه در یک مدت کوتاه که نتیجه‌گیری در این باره هم با پژوهش‌های دقیق ممکن است.»
احمد مشیری مدیر کنترل کیفیت آب استان تهران هم چندی پیش در پاسخ به سؤال روزنامه ایران درباره کیفیت آب تهران گفته بود: «با توجه به استناد‌های علمی، آب شهر تهران جزو بهترین آب‌های دنیاست و می‌توان گفت اگر بخواهیم آب استان تهران را که از برفاب‌های البرز به دست می‌آید با قاره اروپا مقایسه کنیم، باید گفت به مراتب کیفیت آب تهران از این قاره بالاتر است. از 250 سال پیش در قاره اروپا پساب تصفیه‌خانه‌های فاضلاب در رودخانه‌هایی به عمق 50 متر ریخته می‌شد علاوه بر این کشتی‌ها و صنایع نیز فاضلاب خود را در همین رودخانه‌ها جاری می‌ساختند. کیفیت آب این قاره از نظر شیمیایی مورد قبول است، اما مطبوعیت و گوارایی لازم را ندارد به‌طوری که می‌توان گفت آب این منطقه آن‌طور که باید از قابلیت شرب برخوردار نیست ولی با جرأت می‌توانم بگویم آب تهران یکی از با کیفیت‌ترین آب‌های دنیاست.»
چند روزی است از انتشار تکذیب خبر آلودگی آب توسط ماده‌ای به نام «سیترو گلیسیرین هیدروکلراید» گذشته است اما هنوز در شبکه‌های اجتماعی در این باره با نگرانی بحث می‌شود. خیلی‌ها از مرگ جوانان کشور ابراز تأسف می‌کنند. خیلی‌های دیگر به فکر این هستند چطور آب آلوده نخورند. برخی برای مرگ قهرمانان‌شان ابراز تأسف می‌کنند. شایعه‌های ناجوری درباره مرگ علت می‌تراشند، هر چند کاملاً غیر‌واقعی.
