بانک یا بورس؛ کدام بازار مناسبتر است؟
با توجه به اینکه بازار سرمایه مکانی برای جذب سرمایه از سرمایه گذار به سرمایه پذیر است، بهترین نهاد مالی جهت تامین مالی بلند مدت شرکت ها با کمترین هزینه است. به طبع بخشی از این نقدینگی میتواند جذب بازار سرمایه شود.
اقداماتی که تاکنون دولت برای حل مشکلات اقتصادی پس از اجرای برجام در نظر گرفته است. قدم اول کاهش نرخ سود بانکی است که در اواخر اسفند سال گذشته انجام شد تا با پایین آوردن نرخ بهره متناسب با تورم زمینه خروج از رکود اقتصادی را فراهم کند. سیاستی که با توجه به گفتههای اخیر مسوولان بانک مرکزی به نظر میرسد ادامه دارد. به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از اقتصاد، آنچه مشخص است؛ بانکها در حال حاضر چند چالش اساسی برای کاهش نرخ سود دارند. اول؛ موسسات مالی غیر مجاز هستند که بخش قابل توجهی نقدینگی را در خود حبس کرده اند و باید با نظارت بانک مرکزی و ارائه راهکارهای اساسی برخوردهای لازم با این موسسات مالی اعتباری صورت بگیرد. دوم؛ تمایلات بانک ها به بنگاه داری در ادوار گذشته بود. بسیاری از بانک ها برای حفظ سپرده به خاطر سرمایه گذاری آن ها به خصوص در زمین و ساختمان با کمبود منابع مواجه شدهاند به همین خاطر برای حفظ قدرت مالی خود مجبور به بالا نگه داشتن نرخ سود هستند. حال با توجه به مصوبات اخیر و الزام بانک ها برای افزایش سرمایه و پرداخت بدهی های دولت به بانک مرکزی و برخوردهای صحیح و کنترل موسسات مالی غیر مجاز به مرور پتانسیل کاهش نرخ بهره واقعی وجود دارد با کاهش نرخ بهره قدرت تسهیلات دهی بانک ها افزایش پیدا کرده و گردونه اقتصادی به چرخش در می آید و شاید با گردش اقتصاد و افزایش البته تقاضای مصرفی در بخش مسکن بانک ها از کمبود منابع مالی ناشی از سیاست های پولی و مالی نادرست رهایی پیدا کنند. با توجه به توضیحات فوق در نهایت به این نتیجه میرسیم که چشم انداز نرخ بهره در ایران نزولی است و دیر یا زود این امر اتفاق خواهد افتاد. حال سوالی که پیش می آید کدام بازار در اقتصادمان برای جذب سرمایهها مناسب هست؟ طبق برنامههای دولت هدف از کاهش نرخ سود سوق دادن نقدینگی به بخش واقعی اقتصاد یعنی بخش تولید است نه بازار ارز و طلا که جنبه سفته بازی دارند. هدف دولت افزایش تولید ناخالص داخلی با تحریک طرف تقاضا و افزایش سطح عرضه در اقتصاد است. در این شرایط به بازار سرمایه بازار مناسبی با توجه به اهداف دولت برای سوق دادن نقدینگی به سمت بخشهای تولیدی است. با توجه به اینکه بازار سرمایه مکانی برای جذب سرمایه از سرمایه گذار به سرمایه پذیر است، بهترین نهاد مالی جهت تامین مالی بلند مدت شرکت ها با کمترین هزینه است. به طبع بخشی از این نقدینگی میتواند جذب بازار سرمایه شود. رشد 30 درصدی شاخص بورس با اجرای برجام و قدم اول کاهش نرخ سود و پذیرش متعدد شرکت ها در بورس و فرابورس، نشان میدهد بخشی از این نقدینگی میتواند از طریق بازار سرمایه به طور غیر مستقیم وارد بخش واقعی اقتصاد شود. بنابراین باتوجه به اینکه چشم انداز نرخ سود کاهشی است و بازار سرمایه با جذب تنها بخشی از نقدینگی محبوس شده میتواند رشد های خیره کنندهتری نسبت به ماه های گذشته نشان دهد. بنابراین سرمایه گذاری با دید بلند مدت در بازار سرمایه با توجه به برطرف شدن تنش های سیاسی و کم شدن ریسک سیستماتیک بازار بسیار منطقی تر از سپرده گذاری سرمایه در بانک ها است.