سودآوری لباس کودک با 100 میلیون سرمایه
سالانه حدود یک میلیون و ۵۰۰هزار کودک در ایران متولد میشوند. شاید همین اعداد و ارقام بتواند انگیزهای برای سرمایهگذاری در بازار پوشاک کودک باشد.
لباس کودکسالانه حدود یک میلیون و ۵۰۰هزار کودک در ایران متولد میشوند و با توجه به این میزان ولادت، بازار خوبی برای تولید پوشاک نوزادان مهیا است و برای هر نوزاد سالانه بیش از ۳۰ قطعه انواع لباس مورد استفاده قرار میگیرد. اگر تا سن ۱۱سالگی را هم بهعنوان دوران کودکی به حساب بیاوریم، بیش از ۱۰میلیون نفر در این سنین قرار دارند و هر کودک سالانه حداقل به ۲۰قطعه لباس نیاز دارد. شاید همین اعداد و ارقام بتواند انگیزهای برای سرمایهگذاری در بازار پوشاک کودک باشد، البته به شرط آنکه معضل قاچاق لباس بچگانه حل شود و امنیت سرمایهگذاری بهوجود بیاید. به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از فرصت امروز، اما برای راهاندازی یک کارگاه کوچک به ۱۰۰میلیون تومان سرمایه اولیه نیاز است و در چنین کارگاهی میتوان برای حداقل پنجنفر اشتغالزایی کرد. اما راهاندازی یک کارخانه بزرگ و دارای برند به بیش از ۱۰میلیارد تومان سرمایه اولیه نیاز دارد و میتواند برای بیش از ۱۰۰نفر اشتغالزایی داشته باشد. در کشور ما ۲۵ تا ۳۰درصد تولید پوشاک مربوط به پوشاک کودک است و سالانه حدود ۳۰هزار تن لباس بچگانه تولید میشود. احمد صادقی، عضو هیاتمدیره اتحادیه تولید و صادرات صنایع نساجی و پوشاک ایران و مدیرعامل کارخانجات تولیدی پوشاک قهرود، سرمایه مورد نیاز، میزان اشتغالزایی، چگونگی اخذ مجوزهای لازم برای راهاندازی واحد تولید پوشاک کودک و… را بررسی کرده است. اشتغالزایی قابل قبول صادقی با اشاره به اینکه در بازار پوشاک کودک یکی از معضلات اصلی قاچاق است، میگوید: این موضوع اجازه نمیدهد سرمایهگذاران، سرمایهگذاری درستی داشته باشند و در کشور ما باید امنیت سرمایهگذاری برای افرادی که تمایل به تولید لباس کودکان دارند، به وجود بیاید. وی در مورد سرمایه مورد نیاز برای راهاندازی واحد تولید پوشاک کودک اظهار میدارد: برای راهاندازی یک کارگاه کوچک به ۱۰۰میلیون تومان سرمایه نیاز است و در چنین کارگاهی میتوان برای حداقل پنجنفر اشتغالزایی کرد، ولی برای راهاندازی یک کارخانه بزرگ و دارای برند شبیه آنچه در ترکیه وجود دارد، به بیش از ۱۰میلیارد تومان سرمایه نیاز است و میتواند برای بیش از ۱۰۰نفر اشتغالزایی داشته باشد. بازگشت سرمایه در ۵ سال به گفته این عضو هیاتمدیره اتحادیه تولید و صادرات صنایع نساجی و پوشاک ایران، مدت زمان بازگشت سرمایه در این بازار حدود پنج سال است اما بهتر است فردی که میخواهد اقدام به سرمایهگذاری در این زمینه کند، کار صنعتی انجام دهد. پیشنهاد صادقی این است که سرمایهگذاران در گام نخست از تولید و بازار پوشاک کودک شناخت داشته و از مشکلات آن آگاه باشند. همچنین سرمایهگذاران باید اعتماد به نفس داشته و اصول یک کار صنعتی را بلد باشند و سعی کنند تحصیلات دانشگاهی را با تجربه تلفیق کنند تا شکست نخورند. وی در مورد نحوه اخذ مجوز برای راهاندازی واحد تولید پوشاک کودک میگوید: سرمایهگذاران باید مجوز صنعتی را در هر استان از سازمان صنعت، معدن و تجارت دریافت کنند و برای اخذ مجوز صنفی باید به صنف و اتحادیه مربوط مراجعه کنند. سهم ۳۰درصدی پوشاک کودک در بازار مدیرعامل کارخانجات تولیدی پوشاک قهرود با بیان اینکه ۲۵ تا ۳۰درصد بازار پوشاک مربوط به پوشاک کودک است، عنوان میکند که سالانه در کشورمان ۳۰هزار تن لباس بچگانه تولید میشود. اما در تولید پوشاک کودک هم تولیدکنندگان زیرپلهای به وفور وجود دارند و در عین حال تعداد تولیدکنندگان رسمی هم کم نیست، ولی به گفته صادقی تعداد آنهایی که حرفی برای گفتن دارند و مجوز صنعتی دارند و تولید انبوه انجام میدهند، بین ۲۰ تا ۳۰تولیدکننده است. ماشینآلات متنوع برای یک کار ظریف دوخت هر یک از قطعات پوشاک کودک ماشینآلات خاص خود را میخواهد زیرا دامنه لباس بچگانه مانند سایر سنین از لباس خانه تا لباس مجلسی را در برمیگیرد. این در حالی است که هیچ یک از ماشینآلات مورد نیاز در داخل کشور تولید نمیشود زیرا دانش فنی آن را در اختیار نداریم و از همین رو تولید این ماشینآلات کار مقرون به صرفهای نیست و سرمایهبر است. صادقی با بیان این جملات، اضافه میکند: قیمت ماشینآلات از ۲میلیون و ۵۰۰هزار تومان تا ۱۰۰میلیون تومان متغیر است و اغلب از چین، ژاپن، آلمان، سوییس و ترکیه وارد کشور میشوند. تولید ۶۰درصد مواد اولیه در کشور اما در این بازار دامنه واردات فقط محدود به ماشینآلات نیست و بخشی از مواد اولیه مورد نیاز وارداتی است. عضو هیاتمدیره اتحادیه تولیدکنندگان و صادرات صنایع نساجی و پوشاک ایران در این رابطه میگوید: ۵۰ تا ۶۰درصد مواد اولیه در داخل تولید میشود و پارچههای تریکویی اغلب در کشور تولید میشوند. اما پارچههای نساجی غیرتریکو و پارچههای تکمیلی اغلب وارد میشوند. تخصص مهم است اما آنطور که صادقی میگوید در تولید پوشاک کودک تخصصهایی مانند طراحی و برشکاری بسیار مهم است و در خط تولید هم حضور مهندسان صنایع از اهمیت زیادی برخوردار است. صادقی در پایان اضافه میکند: تولیدکنندگان پوشاک کودک از دولت انتظار حمایت مالی ندارند اما خواستار حمایتهای معنوی هستند. انتظار آنها این است که دولت موانع را از سر راه آنها بردارد و بوروکراسیهای اداری متعدد و دستوپاگیر را رفع کند. چون اعتقاد تولیدکنندگان این است که دولت اگر قصد کمک به تولیدکنندگان را دارد تسهیلات بانکی را با نرخ سود کمتر از نرخ تورم در اختیار آنها قرار دهد.