بازار میوه ساماندهی نشد

با فرا رسیدن عید، مشکل اصلی باغدارها بی توجهی به مشکلات، تلنبار شدن محصول روی دست آنها و نبود خریدار و قیمت های پیشنهادی بسیار پایین و ازهمه مهم‌تر وجود میوه های وارداتی به بازار است، اما مسئولان معتقدند که نه تنها هیچ گونه وارداتی در این خصوص وجود ندارد که هر سال نیز تمام نیاز بازار را با مرکبات داخلی و آن هم با قیمت های رایج از باغدارها تامین می کنند. به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از تسنیم، این در حالی است که جولان پرتقال های مصری و نارنگی های پاکستانی در بازار میوه، کار باغداران ایرانی را کساد کرده تا جایی که میوه ها روی درختان می ماند و می گندد، اما روانه بازار نمی شود چرا که چیدن و حمل و نقل آن هزینه های زیادی دارد و سودی نصیب باغداران نمی کند. وجود حلقه های بسیار در توزیع میوه خود نیز به تنهایی باعث افزایش قیمت آنچنانی میوه می شود و اگر معتقد باشیم قیمت میوه در سطح خرده فروشی گران نیست، نشان از آن دارد که قیمت خرید از کشاورز و باغدار بسیار اندک است و در هر دو صورت به افراد اصلی چرخه تولید و مصرف که باغدار و خانواده مصرف کننده هستند، جفا می شود؛ یعنی سوم شخص غایب پیروز میدان است. نائب رئیس اتحادیه باغداران، مجتبی شادلو، گفت: "در حال حاضر قیمت هر کیلو گرم میوه های نوبرانه قاچاق همچون گیلاس 120 هزار تومان، انگور شیلی 35 هزار تومان، سیب فرانسوی 18 هزار تومان، شبرنگ و هلو 25 هزار تومان در میادین میوه و تره بار به فروش می رسد". تنوع این میوه‌ها و توزیع آنها در بازار به گونه‌ای است که در مغازه‌های مرکز شهر نیز برخی از اقلام آنها را می‌توان دید، میوه‌هایی که البته به دلیل گران بودن قیمتشان، برخی از مردم حتی فرصت یک بار چشیدن طعم آن را نیز ندارند و حتی برخی نام آنها را نیز نمی‌دانند. در این راستا، به نظر می‌رسد که دوباره جذابیت برای فروشندگان این میوه ها در بازار به وجود آمده است که آنها به سمت خرید این میوه‌ها و فروش آنها در بازار رفته‌اند. پاملو ترکیه‌ای، سیب فرانسوی، سیب ترکیه‌ای، سیب شیلی، پرتقال مصری، توت فرنگی ترکیه، شلیل و آلوی چینی، لیموترش ترکیه، سیر چینی، آناناس آفریقایی و هندی، شاه بلوط و زنجبیل چینی و گلابی شیلی میوه‌هایی است که امروزه در میدان بزرگ تره‌ بار و بازارهای شمال تهران خودنمایی می‌کند، در محل مناسبی از میدان و بازار جا خوش کرده‌ و قیمت بالاتری دارند اگرچه بسیارشان طعم و مزه مناسبی ندارد اما مورد اقبال برخی خریداران هستند. ورود چنین میوه‌هایی به کشور علاوه بر اینکه بازارهای داخلی را قبضه کرده و سود کلان واردات آن به جیب تعداد معدودی که شاید به انگشتان دست هم نمی‌رسد می‌رود، از سوی دیگر ذائقه مردم هم با چنین میوه‌هایی سازگار نیست و شاید تنها یکی دو درصد مردم قادرند این میوه‌های گران قیمت را که هر عدد آن 10 هزار تومان در بازار به فروش می‌رسد خریداری کنند و آن هم نه به دلیل طعم و مزه که صرفا به دلیل پز دادن رنگارنگی سفره‌اش با میوه‌های خارجی گران قیمت است. البته در مورد سایر میوه‌ها همین طور است و طعم آنها جز به کام عده‌ای معدود شیرین نشده است. ورود چنین میوه‌هایی که معمولا به صورت مافیایی وارد کشور شده به رغم اینکه بعضاً اعلام می‌شود به دلیل پرداخت عوارض سنگین برای واردکنندگانش صرفه اقتصادی نداشته باشد اما دقیقا این عوارض از خود مردم گرفته می‌شود و دقیقا برای وارد کننده هم صرف می‌کند. زمانی که هیچ نظارتی بر بازار نیست و وارد کننده و فروشنده به هر قیمتی که توانستند می‌فروشند در حقیقت تنها این مردم هستند که در هر حالتی متضرر می‌شوند و حتی عوارض بالای وارد کنندگان را پرداخت می‌کنند.