اولین شغل 12 دیکتاتور جهان چه بود؟
دیکتاتورها از همان اول بر مسند قدرت نبوده و بر اساس روابط و شرایط بر صندلی قدرت تکیه زدند، اما فراموش کردند که روزی نوبت آن‌ها است که صندلی را به شخص دیگری واگذار کنند.
به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از فرادید ، دیکتاتورها از نظر سیاسی و نظامی همه چیز را به نفع خودشان می‌خواهند؛ یکی از این دیکتاتورها روزی معلم بود و دیگری هنرمند! اما دست روزگار تمام آن‌ها را به یک حاکم مستبد تبدیل کرد. بنیتو موسولینی موسولینی اول مدیر مدرسه بود و بعدها در حرفه روزنامه نگاری سیاسی مشغول به کار شد. در دایره المعارف بریتانیکا آمده که «او به دلیل اینکه متوجه شد به درد کار مدیریت مدرسه نمی‌خورد، از آن کار خارج شد.» موسولینی سپس به سوئیس رفت و در چند کار غیر مرتبط مشغول به کار شد تا در نهایت در کار روزنامه نگاری سیاسی به عنوان فردی زبده شناخته شد. کیم ایل سونگ کیم ایل سونگ، رهبر پیشین کره شمالی در جریان جنگ جهانی دوم به عنوان یک سرگرد در ارتش شوروی سابق مشغول به کار بود. کمی قبل از آن و در دهه 30 میلادی، کیم به نیروهای چریکی مبارز کره علیه اشغال ژاپن پیوست.
ژوزف استالین ژوزف استالین، دیکتاتور شوروی سابق، در ابتدا در مدرسه علوم دینی تحصیل کرد. او سپس به عنوان یک معلم و کارمند مشغول به کار شد، اما مدتی بعد از کارش انصراف داد. مادر استالین آدمی مذهبی بود و دوست داشت که فرزندش کشیش شود. بدین ترتیب شد که ژوزف به مدرسه علوم دینی تفلیس رفت. گرچه نمراتش در این مدرسه واقعا عالی بودند، اما او تصمیم گرفت تا در سال 1899 از آنجا خارج شود. برخی می‌گویند که او به دلیل عدم تمکن مالی از آنجا ترک تحصیل کرد، ولی برخی دیگر معتقدند که دلیل آن، ایدئولوژی‌های ضد سزاری ژوزف بود. او البته پس از آن به عنوان مدرس و کارمند در رصدخانه تفلیس مشغول به کار شد. آدولف هیتلر آدولف هیتلر، پیشوای نازی‌های آلمان، در حرفه نقاشی با آب رنگ مشغول به کار بود. آدولف به هنرهای زیبا علاقه‌مند بود، اما پدرش چندان با او موافق نبود. او در وین در حرفه نقاشی با آب رنگ و بعضا کارگر معمولی مشغول به کار شد. در نهایت نیز دو مرتبه برای ورود به آکادمی هنرهای زیبا تلاش کرد که هر دو بار نیز شکست خورد. پل پوت دیکتاتور کامبوج در یک مدرسه خصوصی دروس تاریخ، جغرافی و ادبیات فرانسه را تدریس می‌کرد. او در پاریس با بورس تحصیلی در رشته مهندسی فرکانس رادیویی فارغ‌التحصیل کرد. او بیشتر از فعالیت‌های علمی در فعالیت‌های سیاسی فعال بود و پس از اینکه در امتحانات موفق نبود، بورس تحصیلی‌اش قطع شد. پس از بازگشت بود که در مدرسه‌ای خصوصی تدریس کرد.
عیدی امین دیکتاتور اوگاندا پیش از رسیدن به صندلی قدرت دستیار آشپز، قهرمان بوکس و شناگری ماهر بود. عیدی امین در سال 1946 به عنوان دستیار آشپز به نیروهای «تفنگداران آفریقایی شاه» در مستعمرات بریتانیا پیوست. او سپس بین سال‌های 1951 تا 1960 میلادی قهرمان بوکس نیم سنگین بود. حتی گفته می‌شود که او در ورزش شنا نیز مهارت داشته است. فرانسوا دووالیه فرانسوا دووالیه معروف به بابادوک دیکتاتور هائیتی بود و پیش از رسیدن به قدرت، یک پزشک بود. او در سال 1934 میلادی از دانشکده پزشکی دانشگاه هائیتی فارغ التحصیل شد و تا سال 1943 میلادی در بیمارستان مشغول به کار بود. نیکولای چائوشسکو او تنها تا مقطع ابتدایی تحصیل مرد و پس از ترک روستای محل زندگی خود، در یک کفاشی به عنوان شاگرد مشغول به کار شد. فرانسیسکو فرانکو دیکتاتور اسپانیا به ارتش پیوست و در سال 1915 میلادی به عنوان جوان‌ترین کاپیتان ارتش اسپانیا نام خود را مطرح کرد. ژنرال فرانکو از آکادمی پیاده نظامِ تولدو فارغ التحصیل شد و سپس برای خدمت داوطلبانه‌ی فعال در کمپین‌های استعماری در مناطق تحت نفوذ اسپانیا در مراکش عازم شد. طولی نکشید که او به «خدمت حرفه‌ای» و «اهمیت دادن بیش از حد معمول به رفاه نیروها» مشهور شد. او در سال 1915 میلادی به جوان‌ترین کاپیتان ارتش اسپانیا تبدیل شد. ماکسیمیلیان روبسپیر او یکی از یکی از معروفترین رهبران انقلاب فرانسه بود و به عنوان وکیل پول خوبی به جیب می‌زد. او بعدها به عنوان قاضی در دادگاه «سله اپیسکوپاله» مشغول به کار شد. امورات حوزه اُسقُف‌نشین تحت نظر این دادگاه بود. در دایره المعارف بریتانیکا آمده که «شغل او درآمد بسیاری خوبی برایش به همراه داشته است.» آگوستو پینوشه دیکتاتور شیلی در آکادمی جنگ به تدریس درس ژئوپولیتیک مشغول به کار بود. او در رشته افسر پیاده نظام در سال 1937 میلادی فارغ التحصیل شد. خورخه رافائل ویدلا دیکتاتور آرژانتین در ارتش بود. او در سال 1944 از کالج نظامی ناسیونال فارغ التحصیل شد و سپس به ارتش کشورش پیوست. او در سال 1973 به عنوان فرمانده ستاد نیروى زمینى آرژانتین منصوب شد.
