خانواده ایرباس از نمای نزدیک

ایرباس بلوگا؛ هواپیمای اَبَرترابری ایرباس به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از دنیای خودرو ، صنایع ایرباس به عنوان یک گروه اقتصادی در ۱۸ دسامبر ۱۹۷۰ تاسیس شد. در این گروه شرکت‌های آئرواسپاسیال فرانسوی و دویچه ایرباس آلمانی هر یک ۳۶٫۵ درصد، هاوکر سیدلی بریتانیایی ۲۰ درصد و فوکرهلندی ۷ درصد سهم کاری داشتند. در سال ۱۹۷۱، آئرواسپاسیال و دویچه ایرباس جمعا سهام خود را به ۴۷٫۹ درصد کاهش دادند. تا شرکت اسپانیایی کاسا بتواند ۴٫۲ سهام را دریافت کند. در ژانویه ۱۹۷۹ شرکت هوافضایی بریتانیا که مالک جدید هاوکر سایدلی بود، ۲۰ درصد سهم را از آن خود کرد. محصولات ایرباس به طور عمده شامل موارد زیر هستند. (تصویر) پنج نوع ایرباس که آرم ایران‌ایر بر آنها حک خواهد شد 1- خانواده ایرباس 320 این هواپیما که ایران از آن 45 فروند سفارش داده آخرین مرحله از توسعه و بهسازی را در سال 2015 پشت سر گذاشته است و ازاین‌رو جزو به‌روزترین هواپیماهای شرکت ایرباس به‌حساب می‌آید. در مدل جدید این هواپیما که ایرباس آن را Neo320 نام‌گذاری کرده طراحی جدیدی از موتورهای هواپیما به‌کار رفته است که مصرف سوخت را به شکل قابل‌توجهی کاهش می‌دهد و درنتیجه هزینه پرواز را پایین می‌آورد. کاهش آلودگی صوتی نیز از دیگر مسائلی بوده که در نوع جدید ایرباس 320 لحاظ شده است. ایرباس 320 در دو کلاس پروازی مسافرگیری می‌کند و ظرفیتی بین 168 تا 184 مسافر خواهد داشت. با توجه به نیاز جدی ایران به هواپیماهایی با برد متوسط که مسافرانی در حدود 150 نفر را جابه‌جا می‌کنند به‌نظر می‌رسد ایرباس 320 می‌تواند بخش قابل‌توجهی از نیازهای صنعت هوایی ایران را برای پروازهای داخلی برطرف کند، موضوعی که سفارش 45 فروند از آن به‌خوبی نشان‌دهنده اهمیتی است که وزارت راه و شهرسازی برای واردات این مدل خاص قائل شده است. 2-خانواده ایرباس 330 این هواپیمای دوموتوره که جزو مدل‌های پهن‌پیکر ایرباس به‌حساب می‌آید و قابلیت پروازهای دوربرد را دارد نیز دومین هواپیمایی است که ایرانیان به آن علاقه زیادی نشان داده و در سبد 118 فروندی خود، 45 فروند از آن را جای‌ داده‌اند. ایرباس 330 نخستین پرواز خود را در سال 1992 ثبت کرده و پس‌ازآن در سال 1994 وارد پروازهای رسمی شده است. این هواپیما نیز مانند مدل قبلی فرایند بهبود و ارتقای موتور را پشت سر گذاشته و ازاین‌رو مدل جدید آن که به Neo330 نام‌گذاری شده در سال‌های گذشته طرفداران زیادی داشته است. مسافت طولانی و ظرفیت مسافرگیری بالای این هواپیما آن را برای سفرهای بین‌المللی مناسب می‌کند. مدل قدیمی ایرباس330، توان انتقال بیش از 330 مسافر و نوع جدید آن در دو کلاس پروازی ظرفیتی بین 280 تا 440 مسافر را پشتیبانی می‌کند. 3-ایرباس A340 ایرباس A340 یک هواپیمای مسافربری پهن‌پیکر و چهار موتوره است. کاربرد اصلی این هواپیما در جابه‌جایی تعداد زیادی مسافر در مسافت‌های طولانی است. ساخت ایرباس A340 از سال ۱۹۸۷ آغاز شد و نخستین بار در ۳ آبان۱۳۷۰ (۲۵ اکتبر۱۹۹۱ به پرواز) درآمد. طراحی و ساخت این هواپیما همزمان با ایرباس A330 انجام شد. A340 در ۳ مدل 300، 500 و ۶۰۰ ارائه می‌شود که مدل ۳۰۰ برای مسیرهای بیش از ۷۴۰۰ ناتیکال مایل (۱۳۷۰۴ کیلومتر) طراحی شده است که همه نیازهای ۳۰۰ مسافر را برای این سفرها برآورده کرده است. تاکنون از این مدل ۲۴۶ فروند تحویل داده شده و ۲۴۱ فروند هم در حال ساخت است. مدل ۵۰۰ دوربردترین مدل است و قادر به جابه‌جایی بیش از ۳۱۳ مسافر در ۳ کلاس برای مسیرهای بیش از ۹۰۰۰ ناتیکال مایل (۱۶۶۶۸ کیلومتر) را دارد. هواپیمایی سنگاپور از این مدل برای مسیر سنگاپور لس‌آنجلس استفاده می‌کند که بیش از ۱۹ ساعت طول می‌کشد. همچنین این مدل از موتورهای رولزرویس استفاده می‌کند. مدل ۶۰۰ که طویل‌ترین مدل ۳۴۰ است قابلیت حمل ۳۶۰ مسافر در ۳ کلاس یا ۴۱۹ مسافر در ۲کلاس را برای مسیرهای بیش از ۷۹۰۰ ناتیکال مایل دارد. این مدل هم مثل مدل ۵۰۰ از موتورهای رولزرویس ترنت ۵۰۰ بهره می‌گیرد. 4- ایرباس350 این هواپیما که ایرباس آن را در رقابت با بوئینگ 777 و 787 طراحی و عرضه کرده در سال‌های گذشته به‌خصوص بین کشورهای حاشیه خلیج‌فارس مشتریان زیادی داشته تا جایی که یک ایرلاین قطری در یک مرحله، 60 فروند از این مدل را به طور یک‌جا خریده است. البته ایرباس به دلیل انتقادهایی که از سوی برخی ایرلاین‌ها مطرح شد، طرح بهبود این مدل را در دستور کار قرار داد و هزینه‌ای قابل‌توجه برای آن متحمل شد. این هواپیما در دو کلاس پروازی مسافرگیری می‌کند و با توجه به ظرفیت مسافرپذیری 280 تا 360 نفره و البته توان پروازهای طولانی‌مدت می‌تواند برای اهداف بین‌المللی ایران مورد استفاده قرار گیرد. طبق اعلام وزارت راه و شهرسازی در قرارداد اخیر ایران سفارش خرید 16 فروند ایرباس 350 ارائه شده است. 5-ایرباس 380 سبد خرید بزرگ ایران، تنها پر سر و صداترین هواپیمای مسافرتی جهان را در خود کم داشت. ایرباس380، هواپیمای چهار موتوره، پهن‌پیکر و دوربرد ایرباس به‌حساب می‌آید و از حیث حجم و ظرفیت مسافرگیری بزرگ‌ترین هواپیمای جهان محسوب می‌شود. این هواپیما که سال گذشته به‌طور نمادین در فرودگاه امام خمینی فرود آمد، به دلیل بزرگی غول‌آسای خود تنها در تعداد کمی از فرودگاه‌های جهان توان نشست‌وبرخاست دارد و در این ‌بین فرودگاه‌ امام خمینی ایران نیز جزو همین فرودگاه‌های محدود به‌حساب می‌آید. این هواپیما دوطبقه در سه کلاس پروازی مسافرگیری می‌کند و در صورت مجزا شدن کلاس‌ها بیش از 520 مسافر و در صورت استفاده بدون کلاس پروازی بیش از 850 مسافر را جابه‌جا می‌کند. این هواپیمای غول‌پیکر که کار طراحی‌اش در سال 2005 به پایان رسیده و از سال 2007 استفاده تجاری از آن کلید خورده است، برای رقابت با خاطره بوئینگ 747 ساخته شد و در ساخت آن چهار کشور فرانسه، آلمان، اسپانیا و انگلیس مشارکت داشته‌اند. این هواپیمای خاص که شاید استفاده از آن اعتبار خاصی به صنعت هواپیمایی کشورها ببخشد، در طول مذاکرات اخیر ایران با ایرباس در دستور کار قرار گرفته و بناست 12 فروند آن در آینده نزدیک به ناوگان هوایی کشور بپیوندند. خرید دست‌دوم به‌صرفه‌تر نبود؟ آرمان بیات کارشناس حمل‌ونقل هوایی درباره خرید هواپیماهای دست‌اول اظهار کرده است: خرید هواپیمای نو به‌طور بی‌واسطه از شرکت‌های سازنده که بر پایه حق انتخاب سفارش‌دهنده در نوع ، متعلقات و تجهیزات است، نقدی انجام نمی‌شود و خرید 118 فروند هواپیما که گفته‌شده 10.5 میلیارد دلار هزینه داشته نیز همچون دیگر شرکت‌ها و کشورهای سفارش‌دهنده به‌صورت اعتباری و فاینانس انجام‌گرفته است. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت در این خرید که به‌صورت فاینانس انجام‌شده، شرکت هواپیمایی متقاضی پس از ارائه درخواست و انتخاب اختیاری تجهیزات و ثبت سفارش با توافق در میزان پیش‌پرداخت، پس از تحویل وسیله پرنده، طی 10 سال یا 120ماه، بازپرداخت را انجام می‌دهد، پس اینکه گفته می‌شود 10.5میلیارد دلار یک‌جا پرداخت‌شده صحیح نیست و این برای ما خبری خوش است. با بحث مقایسه خرید هواپیمای نو و هواپیما از واسطه‌ها در بازار آزاد و نیز صحبت‌هایی که با کارشناسان صورت گرفته، نتیجه می‌گیریم برای خرید از بازار آزاد لازم است پول نقد پرداخت شود و خرید هواپیمای دست‌دوم به دلیل عدم ایجاد ارزش‌افزوده وسیله پرنده و مستهلک شدن طی عملیات پرواز ، عموما از طریق فاینانس انجام نمی‌شود مگر آنکه بر اساس ارزش روز به فاینانس‌کننده ضمانت‌نامه‌های معتبر ارائه شود. ظاهرا در چنین شرایطی که شرکت‌های هواپیمایی راهکارهای دیگری در جهت توسعه ناوگان پیش می‌گیرند که غالبا اجاره یا اجاره به‌شرط تملیک است؛ تا در طی عملیات پرواز با ارائه ضمانت حداقل پرواز ماهانه، حق‌اجاره در اقساط کوتاه‌مدت پرداخت می‌شود و این روش با خرید بر پایه فاینانس متفاوت است.

به‌نظر می‌رسد این دلیلی است که در مدیریت نوین حمل‌ونقل هوایی بین‌المللی، شرکت‌های بزرگ هواپیمایی به دنبال خرید هواپیماهای دست‌اول از کارخانه هستند، چراکه خرید از کارخانه به‌صورت اعتباری انجام می‌شود و بازپرداخت با مدیریت بهره‌برداری در حوزه‌های بازاریابی و فروش و افزایش ضریب عملیاتی و درآمدهای حاصله بعدی انجام می‌شود که این امر در پیشبرد اهداف شرکت هواپیمایی اهمیت دارد. در ادامه یادآوری می‌کنم : ورود هواپیما با تعداد بالا به کشور علاوه برافزایش سطح و نوع خدمت‌رسانی، در ایجاد فرصت‌های شغلی مستقیم و غیرمستقیم و افزایش بهره‌وری منابع انسانی، تاثیرگذار است. قرار است ظرفیت فرودگاه بین‌المللی امام خمینی (ره) به 45 میلیون نفر در سال برسد که با بهره‌برداری از هواپیماهای جدید می‌توان از این ظرفیت با محور ترانزیت مسافر و کالا استفاده کرد ، مشروط بر اینکه هوشمندانه و علمی رفتار شود.