وزیر بهداشت : منافع مردم مهم است
اعتراض ساکنان یکی از کوچههای فرعی در مرکز شهر تهران به ساخت بیمارستان سوانح سوختگی و ترمیمی، وزیر بهداشت را وادار به ترک مراسم کلنگزنی احداث بیمارستان کرد.
در حالی که صبح روز گذشته و بنا بر توضیح بنر نصبشده در کوچه هشت متری یاس - خیابان یوسفیان، خیابان مطهری- قرار بود مراسم کلنگزنی بیمارستان ١٨٠ تختخوابی تخصصی و فوق تخصصی سوانح سوختگی و ترمیمی عمیدیه (موقوفه ابوالحسن عمیدی نوری) با حضور مقامات وزارت بهداشت و استاندار تهران و اعضای شورای شهر و مسوولان سازمان اوقاف و امور خیریه برگزار شود، حدود ١٠٠ نفر از ساکنان خانههای اطراف این ملک وقفی با حضور اعتراضآمیز نسبت به احداث بیمارستان در جوار منازل خود، خواستار توقف این ساخت و ساز شدند.
به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از اعتماد ، سید حسن قاضیزادههاشمی، وزیر بهداشت که در این مراسم حضور داشت تا کلنگ نمادین را بر زمین زده و به آغاز ساخت این بیمارستان رسمیت بخشد، بعد از شنیدن اعتراض اهالی محل، خطاب به ساکنان معترض و مهمانان مراسم گفت: « اگر میدانستم مردم محل نسبت به ساخت این بیمارستان اعتراض دارند هرگز در این جلسه شرکت نمیکردم. شهرداری مقرراتی دارد و از نظر بار ترافیکی و نوع کاربری آن، مجوز میدهد. اینکه شهرداری برای ساخت این بیمارستان مجوز داده یا خیر من در جریان نیستم. نظر واقف این بوده که این زمین باید برای ساخت مرکز درمانی استفاده شود.
اوقاف متولی است و ممکن است حق با ساکنان باشد یا برعکس. منافع مردم مهم است و حضور ما در جایی که موضوع ساخت این بیمارستان مورد توافق نیست، درست نبود. از سردار مرتضی طلایی، نایبرییس شورای شهر خواهش میکنم که این موضوع را بررسی کنند و هر چه قانون حکم میکند و خیر و صلاح است انجام دهند. امیدواریم به زودی این مشکل رفع شده و از طریق مذاکره با مردم به نتیجه مناسب برسیم. شاید اگر از قبل با ساکنان محل صحبت میشد مشکل رفع یا مردم اقناع میشدند یا ما به نتیجه میرسیدیم.» در حالی که به دلیل ترک مراسم توسط وزیر بهداشت، فرزند واقف ناچار به کلنگزنی نمادین احداث این بیمارستان شد، طلایی هم در پاسخ به این درخواست وزیر بهداشت ضمن تایید نیاز جدی شهر تهران و کشور به ساخت بیمارستان سوانح سوختگی گفت: «البته باید همه کمک کنیم تا جانمایی بیمارستانها منطبق بر استاندارد باشد یا اینکه این موضوع را در نظربگیریم که پیوست اجتماعی مورد مطالعه قرار گرفته یا خیر. از دوستان در دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی هم میخواهم که حتما پیوست اجتماعی ساخت بیمارستان را مورد توجه قرار دهند تا نارضایتی برای افراد محلی ایجاد نشود.»
خانهمان را بزخری میکنند یکی از معترضان، ساکن خانه روبهروی زمین وقفی عمیدی نوری است. پنجرههای منزل این مالک فعلا به تصویری از یک زمین خالی که تا چندی قبل، پارکینگ خودروهای خراب و اسقاطی پلیس بوده باز میشود و از امروز و تا ٣٠ ماه آینده، چشمانداز او و خانوادهاش، قد کشیدن تدریجی یک ساختمان ١٠ طبقه است که مراجعانش، از معضلدارترین گروه بیماران به شمار میآیند. او که در اعتراض مردمی صبح روز گذشته هم حضور داشته، در پی درخواست مرتضی طلایی برای معرفی سه نماینده از جمع اهالی محل و مذاکره برای حل مشکل پیشآمده، نام خود را هم به عنوان نماینده داوطلب ثبت کرده و میگوید: « احداث بیمارستان در این کوچه از نظر بهداشتی درست نیست. بیمارستان باید در خیابان اصلی و عریض باشد نه در کوچهای که با پارک کردن دو ماشین هم نفسمان بند میآید.
هیچ کسی هم توجه نمیکند که اگر این زمین ٦٠ سال پیش وقف بیمارستان شده، آن زمان تمام این محل بیابان بود اما امروز حداقل ٤٠٠ خانواده اطراف این زمین زندگی میکنند. با همین بنرهایی که اطراف این خیابان نصب کردهاند فاتحه منطقه خوانده شد و قیمت زمینهایمان افت کرده. چه کسی حاضر است خانهای بخرد که روبهروی بیمارستان سوانح سوختگی باشد؟» زمین وقفی عمیدینوری با نیت خاص احداث بیمارستان، بخشی از موقوفه ٥٢٤٤متری این واقف درگذشته است که ٤٧٠٠ متر وسعت دارد. بر غربی کل این موقوفه در خیابان یوسفیان واقع شده که ٢٢ باب مغازه با قدمتی حدود ٥٠ سال در این بر ایجاد شدهاند و به سبب وقفی بودن، میزان اجاره ماهانه این مغازهها از رقم ٥٠ الی ١٠٠ هزار تومان تجاوز نمیکند. مغازهدارها چندان از تغییر کاربری این زمین ناراضی نیستند و میگویند که منتظر معوض یا سرقفلی ٥٠٠ الی ٦٠٠ میلیون تومانی خواهند بود اگرچه تا امروز هیچ مذاکرهای از طرف کارفرمای احداث بیمارستان با آنها صورت نگرفته است.
بر جنوبی موقوفه هم در کوچه هشت متری یاس واقع شده که مشرف به حداقل ١٠ آپارتمان با کاربری مسکونی است. بر شرقی موقوفه که بخشی از آن را به فعالیت کلینیک دندانپزشکی اختصاص دادهاند در خیابان وزوایی است که ساکنان روبهروی این بر هم از معترضان نسبت به ساخت بیمارستان هستند. ساکنانی در منازلی که اغلب، نمای رنگ و رو رفته و کهنهاش نشانه قدمت سکونتشان است. در هر سه خیابان که البته، بیشتر به کوچههای فرعی شبیهاند، تراکم خودروهای پارک شده در حدی است که حتی در خیابان دو طرفه یوسفیان هم، خودروهای از جهتهای روبهرو، باید به گذشت و ایثار در نوبت عبور و مرور متوسل شوند. یکی از معترضان ساکن خیابان وزوایی میگوید: « اینجا میبینید که محیط کاملا بسته است به دلیل ساختمانهای چهار طبقه و پنج طبقه و هوا جریان ندارد. وجود بیمارستان، حتی یک بیمارستان عمومی هم در این کوچه ایجاد آلودگی میکند چه برسد به بیمارستان سوختگی. ما باید صدای آژیر آمبولانسها و تردد بیماران را در تمام ساعات شبانهروز تحمل کنیم.
عفونت بیمارستان سوختگی هم به تمام خانهها سرایت میکند. همین درمانگاه دندانپزشکی موقوفه عمیدی هم پسماندها و زبالههایش را در همین سطلهای زباله خانگی سرگذر رها میکند و بارها تذکر دادهایم که این زبالهها عفونی است اما هیچ توجهی نمیکنند. ماشین جمعآوری زباله میآید و همه زبالهها را با هم میبرد. میگویند خانههایتان را معاوضه میکنیم. از همین امروز میدانیم که میخواهند بزخری کنند.» ابوالحسن عمیدی نوری، سال ١٣٣٨ این زمین را برای ساخت بیمارستان در این منطقه وقف کرده اما تا سال ١٣٥٩ در قید حیات بوده و پس از فوت وی، محمدرضا عمیدی نوری، پسر ارشد واقف در دو وقفنامه جداگانه با افزودن ١٧ پلاک ثبتی به موقوفات پدر و در سایر مناطق تهران، وسعت موقوفات خاندان عمیدی نوری را افزایش میدهد تا امروز، ارزش ریالی کل موقوفات عمیدی نوری به ١١٠ میلیارد تومان برسد. در حالی که تا زمان حیات محمدرضا و سال ٩١، کاربری این زمین که امروز حدود 40 میلیارد تومان ارزش دارد، همچنان احداث بیمارستان بوده، پس از فوت او که با اجرای طرح تفصیلی تهران همراه شد، تدوینکنندگان طرح تفصیلی تهران اعلام کردند که کاربری این بخش از موقوفات عمیدی نوری به ایجاد فضای سبز تغییر کرده است.
اولین بار است مردم معترض شدهاند مجری طرح تحول موقوفات درمانی سازمان اوقاف و امور خیریه میگوید که نخستین بار است با اعتراض مردمی نسبت به احداث بیمارستان مواجه شده و مصداق سپاسگزاری مردم از احداث بیمارستان در همسایگی منازلشان را موقوفههای «روحانینژاد» «آرش» و «افشین» و «نجمآبادی» برمیشمرد. روحالله امیرآبادی میگوید که اگر شرایط مشابه داشت و ساکن یکی از خانههای روبهروی این بیمارستان بود، از ایجاد چنین مرکزی برای کلانشهر ١٤ میلیون نفری تهران خوشحال میشد و امروز هم حاضر به معاوضه ملک با معترضان ساکن در منازل مسکونی رو به بر جنوبی بیمارستان است و خبر میدهد که شهردار منطقه ٧ هم به ساکنان ضلع شرقی خیابان وزوایی و رو به بر شرقی بیمارستان، پیشنهاد مجوز تغییر کاربری داده است.
او ضمن ابراز دلخوری از واکنش وزیر بهداشت در ترک مراسم کلنگزنی خبر میدهد که مهر ماه ١٣٩٣ و از سوی مسوولان وزارت بهداشت، موافقت اصولی ایجاد بیمارستان، اسفند ٩٣ مجوز تغییر کاربری زمین، و یک ماه قبل هم مجوز تجهیز کارگاه و گودبرداری صادر شده است. احداث ٥٠٠ پارکینگ زیرزمینی و ایجاد فضای سبز روی پشتبام و ساخت و ساز مطابق با استانداردهای زیستمحیطی و تجهیز به زبالهسوز و سپتیک تانک برای دفع عفونت از ویژگیهایی است که به عنوان مزایای این بیمارستان بر میشمرد و در پاسخ مبنی بر مخالفت وزیر بهداشت با کلنگزنی و احداث این بیمارستان به دلیل اعتراضات ساکنان همجوار میگوید: «ما همین جا بیمارستان را میسازیم.»