دلایل عمده قاچاق پوشاک چیست؟

علیرضا حائری با اشاره به خبرهای اخیر مبنی بر چرایی رکود در صنعت نساجی و دلایل آن دو راهکار پیشنهاد داد و گفت: در ابتدا باید هدف‌گیری صادراتی در زمینه بازارهای جدید،‌ طراحی بازارها و ارائه تسهیلات صادراتی به واحدها صورت گیرد و پس از آن نیز پرداخت‌های مالیاتی تسهیل شود. به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از اقتصاد، وی راهکار دوم را اینگونه عنوان کرد که بهتر است، پرداخت مالیات‌ها تسهیل شود و واحدهای تولیدی درفشار کمتری به کار خود ادامه دهند، در این میان نیز تجار و اصناف می‌توانند با کمترین فشارهای مالیاتی به تولیدهرچه بیشتر ادامه دهند. به گفته حائری، در طول سال‌های اخیر، قاچاق به صورت قارچ گونه رشد یافته است که به نظر می‌رسد دلیل آن نیز، کمبود کالا و و کاهش کیفیت محصولات داخلی بوده است. عضو جامعه متخصصین صنایع نساجی کشور افرود: سه دلیل عمده افزایش قاچاق در کشور، کمبود کمیت و کیفیت کالادر داخل و بیکاری مرزنشینان در افزایش قاچاق پوشاک بیشترین تاثیر را داشته‌است. وی گفت: در سال‌های اخیر به دلیل نبود رضایت کافی مشتریان از کیفیت محصولات داخلی، استقبال از کالای خارجی بیش از پیش شده است. نمونه بارز استقبال از کالاهای خارجی مورد نیاز داخل، چادر مشکی است که به دلیل نبود کیفیت مناسب در ایران، به جنس خارجی رجوع می‌شود. وی همچنین یکی دیگر از معظلات افزایش قاچاق پوشاک به کشور را بیکاری مرزنشینان و مشکلات اقتصادی آن‌ها عنوان کرد و گفت: تا زمانی که مرزنشینان در داخل کشور شغل پایداری نداشته باشند؛ قاچاق درکشور ساماندهی نمی‌شود و هر روز به تعداد آن‌ها افزوده می‌شود. عضو جامعه متخصصین صنایع نساجی کشور افزود: پوشاک یکی از محصولاتی است که کمبود کیفیت و کمیت آن در کشور به شدت وجود دارد، به همین دلیل قاچاق نیز روز به روز بیشتر می‌شود. از این رو تا زمانی که کالای شناسنامه ‌دار تولید نشود و تولیدات پوشاک در کشور به صورت زیرپله‌ای باشد، وضعیت اقتصاد پوشاک و نساجی به همین روال خواهد بود. وی با اشاره به اینکه تولید پوشاک در کشور می‌تواند بخشی از صنعت را رونق بخشد و در کنار آن صنعت نساجی رونق یابد، افزود: در سال‌های گذشته بسیاری ازکشورهایی که حتی شاید نام آن‌ها نیز در منطقه مطرح نیست، توانسته‌اند حجم زیادی نقدینگی را از طریق تولید پوشاک و صادرات آن به سایر کشورها تامین کنند. به گفته وی، با در نظر گرفتن 75میلیون نفر جمعیت در کشور ارزش بازار پوشاک حدود 9 میلیارد دلار است که حدود 2.5 میلیارد آن به قاچاق اختصاص دارد. از این رو تولید داخل در کشور 6.5 میلیارد دلار است. حائری افزود: اینکه پوشاک وارد شود و یا برندهای متنوعی در داخل کشور مجوز حضور داشته باشند، اتفاق بدی نیست، اما باید صادرات پوشاک در کشور نیز ایجاد شود. چرا که پوشاک بخشی از صنعت نساجی در کشور است و اگر گوشه‌ای از یک صنعت دچار مشکل شود، چرخه آن صنعت به درستی نمی‌چرخد. در یکسال گذشته با توجه به پیگیریِ‌های وزارت صنعت، معدن و تجارت، کارگروه ویژه‌ای تحت عنوان انجمن صنایع پوشاک ایران تشکیل شده است که به نظر می‌رسد در زمینه ساماندهی این بخش موثر خواهد بود. عضو جامعه متخصصین صنایع نساجی کشور با اشاره به موفقیت برخی کشورهایی که توانسته ‌اند بخشی از صنعت خود را به واسطه صادرات پواک بچرخانند، گفت: برخی کشورها همچون چین، بنگلادش، فیلیپین، تایلند میلیاردها دلار از سوی صنایع پوشاک خود درآمد کسب کنند. وی افزود: به طور مثال ویتنام سالانه حدود 16 میلیارد دلار، بنگلادش حدود 25میلیارد دلار که 90درصد آن مربوط به پوشاک است و کشوری 200میلیون نفری را اداره می‌کند، درآمد کسب کند. همچنین کشور چین سالانه حدود 265 میلیارد دلار از صنعت نساجی درآمد دارد که 60درصد آن مربوط به پوشاک است. حائری با اشاره به اینکه برای بخش صنعت در کشور مشوق‌های صادراتی در نظر گرفته نشده است، افزود: تاکنون همه اقدامات صورت گرفته در حد برگزاری همایش‌ها و سمینارها بوده است و اقدام عملی صورت نگرفته است. به گفته وی، در سایر کشورها حمایت از صنعت نیز به این گونه‌است که برای صنایع و صادرات محصولات به خارج از کشور تخفیف‌های مالیاتی در نظر گرفته می‌شود اما در داخل کشور اینگونه نیست، فشارهای مالیاتی بر صادرکنندگان زیاد است. عضو جامعه متخصصین صنایع نساجی کشور اظها کرد: در دوسال گذشته نیز تشویق‌های مالیاتی برای بخش صنعت به ویژه صادرات ایجاد نشد چرا که حتی در مواردی مالیات بر این بخش بیشتر شد. وی تاکید کرد: در دوران غیر رکودی هرچه سهم مالیات بیشتر باشد، تامین درآمدهای جاری کشور نیز موفق تر خواهد بود، اما در زمان رکود اقتصادی این فشارها منجر به تعطیلی هرچه زودتر کارخانجات صنعتی خواهد شد. حائری در ادامه با گلایه از اینکه دولت در ماه‌های گذشته به سایر صنایع بیش از صنعت نساجی توجه کده است گفت: تا زمانی که صنعت نساجی از جمله صنایع درجه 2 است و صنعت خودروسازی که چندان هم موفق نیست از جمله صنایع درجه اول است، این صنعت با رشد چندان قابل قبولی همراه نخواهد شد.