استانی که رکوردار ازدواج‌های زیر15سال است

به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از خبر آنلاین، ازدواج امری پسندیده است که یک جامعه را به تعالی و پیشرفت می رساند اما ازدواج های زودرس و نامطلوب که از روی اجبار یا از سر ناچاری صورت می گیرد به مثابه از چاله به چاه افتادن است، بیراهه ای که به تباهی ختم می شود، هزینه های گزاف بی توجهی نسبت این مسئله مهم اجتماعی بر دوش تمام افراد جامعه خواهد بود. بررسی ها نشان می دهد که ازدواج دختران در سنین کودکی در خانواده هایی که کودک تک سرپرست یا بد سرپرست (دارای والدین معتاد، بی سواد یا روانی) باشد یا سرپرست ناتنی داشته باشد یا خانواده از نظر اقتصادی و اجتماعی در سطح پایینی باشند، بیشتر است. بهتر است که بدانیم در قوانین داخلی ایران، سن ازدواج، نخستین بار در سال 1313 بنا بر ماده 1041 قانون مدنی، 15 سال شمسی برای دختران و 18 سال شمسی برای پسران به عنوان حداقل سن ازدواج تعیین شد. در سال 1353 بنا بر تصویب قانون حمایت از خانواده، سن مجاز ازدواج به بالاترین حد خود یعنی به ترتیب 18 و 20 سال تمام شمسی برای دختران و پسران رسید، اما پس از انقلاب اسلامی، در سال 1361 با توجه به در نظر گرفتن سن بلوغ 9 سال تمام قمری برای دختران و 15 سال تمام قمری برای پسران، سن ازدواج به پایین ترین حد خود رسانده شد. این قانون به مدت 20 سال پابرجا بود. سپس این قانون در سال 1381 تغییر یافت و حداقل سن ازدواج برای دختران 13 و برای پسران 15 سال تمام شمسی در نظر گرفته شد. مقوله ازدواج در سنین پایین در سیستان و بلوچستان که پهناورترین استان کشور نیز است رواج بیشتری نسبت به دیگر استانهای کشور دارد و این امر بیشتر در شهرهای بلوچستان رخ می دهد و دختران با سن پایین تر از 15 سال مجبور به ازدواج می شوند، شیوه ای که از گذشته های دور به عنوان یک سنت غلط در این مناطق رشد پیدا کرده است، چه بسا دخترانی که قربانی فرهنگ و باور غلط بزرگان خود می شوند و در زیر بار یک زندگی تحمیل شده با آسیب های جدی روبرو می شوند. گاه دیده می شود که مردانی بزرگسال اقدام به انتخاب دخترانی کم سن و سال می کنند که این مسئله عواقب جبران ناپذیری را هم برای دختران و خانواده هایشان بوجود می آورد. محمد جواد منصور بستانی رئیس اداره ثبت احوال شهرستان زابل در خصوص ازدواج کودکان اظهار داشت: این ازدواج ها معمولا در حاشیه شهرهای بزرگ، شهرهای کوچک و روستاها بیشتر اتفاق می افتد. منصور بستانی تعصب های قومی، مذهبی و مشکلات اقتصادی را از دلایل عمده رواج ازدواج کودکان عنوان کرد و گفت: اصولا در جوامع کوچک، دو موضوع اقتصادی و فرهنگی باعث می شود که افراد به ناچار، فرزندان خود را برای رهایی از مشکلات اقتصادی، تعصبات قبیله ایی یا تعصبات مذهبی به ازدواج با شخصی دیگر درآورند. وی اظهار داشت: معضل ازدواج زودهنگام صرفاً یک معضل فردی و خانوادگی نیست بلکه به دلیل پیامدهای زیانبار اجتماعی آن، مسئله مربوط به کل جامعه تلقی می شود و راه حل اجتماعی نیز می طلبد. رئیس اداره ثبت احوال زابل افزود: اما جوامع روستایی، شهرهای کوچک و مناطقی که هنوز در آنها قبیله جایگاهی فراتر از قانون دارد و دختران کم سن و سال هنوز تحت سلطه مطلق خانواده هستند، رخ می دهد. بستانی به آمار ازدواج کودکان در سیستان اشاره کرد و گفت: سالجاری در منطقه سیستان تنها سه مورد ازدواج در سنین پایین داشتیم. وی درباره علت این نوع ازدواج ها گفت: متاسفانه هنوز بسیاری از افراد در جامعه ما بلوغ جسمی را تنها ملاک ازدواج قلمداد کرده و توجهی به بلوغ فکری و اجتماعی ندارند. یعنی اصولا برایشان مهم نیست که فرد توانایی ازدواج را دارد یا نه.