زیبایی‌ریاست‌لاریجانی‌دربرابر زشتی‌پایداری‌ها
اقداماتی که گروهی اندک در مجلس در روزهای اخیر از خود نشان دادند، صدای اعتراض بسیاری از جریانات و گروه های سیاسی را بلند کرد. در این میان بسیاری نگران بودند که این گونه رفتارها جایگاه مجلس را به خطر اندازد و اعتقاد به جلوگیری از چنین برخوردهایی را داشتند.
برای بررسی چرایی عملکرد این جریان تندرو و پی بردن به اهداف آنها به سراغ یکی از پیشکسوتان عرصه سیاست رفتیم. محمدهاشمی اظهار داشت که این اقدامات در شان مجلس و آن نگاهی که امام(س) به پارلمان داشت، نبوده است. مشروح گفت و گوی با رئیس دفتر آیت الله هاشمی رفسنجانی را در زیر پی می گیریم: برخوردهایی که جریان تندرو در مجلس نشان داد، چه ضربه‌هایی به جایگاه مجلس می‌زند؟ این برخوردها غیراخلاقی و نامناسب بود، هم از نظر رفتاری و هم گفتاری. در نظامی که مبتنی بر اخلاق است این رفتار از نماینده مجلس زیبنده نیست و می‌بینیم که در فضای مجازی رفتارها در مجلس به جوک و اسباب خنده تبدیل شده است. به هرحال این مسائل و این رفتارها اصلا شایسته یک نماینده مجلس نیست به ویژه اینکه بعضی از این آقایان در لباس مقدس روحانیت هستند. چگونه می‌شود این ضربات را جبران کرد نمی‌دانم، اما به هر روی، حادثه‌ای تلخ، بد و غیراخلاقی در مجلس اتفاق افتاد. با توجه به تعابیری که حضرت امام در مورد مجلس و نمایندگان داشتند که مجلس را عصاره فضائل ملت می‌دانستند، باید پرسید آیا فضائل ملت این رفتارهاست؟ این رفتارها با آن فرمایش امام(س) نمی‌تواند سازگاری داشته باشد و از جهات مختلف نامناسب بود. به نظر شما هدف این جریانات از اقدامات اخیر چیست؟ من اطلاعی ندارم که چه هدفی داشتند یا دارند، البته اصل مخالفت با یک موضوع اشکالی ندارد، همه جا موافق و مخالف نسبت به قوانین، لوایح و طرح‌ها از هر نوع داخلی یا بین‌المللی همواره وجود داشته و خواهد داشت، اما مخالفت با یک مسئله، دلیل نمی‌شود که انسان رفتار غیرعاقلانه، نامناسب و غیراخلاقی از خود نشان دهد. این ها در بستر مخالفت می‌خواستند فضا را در اختیار بگیرند و از تصویب توافق جلوگیری کنند. اما آن چه که می‌شود در مورد آن اظهار نظر کرد این است که این نوع رفتار در نظام مقدس جمهوری اسلامی بسیار دور از ذهن و نامناسب بود. البته در همین مجلس و در همین شرایط رییس مجلس توانست به خوبی قضیه را مدیریت کند. به هرحال جلسه تصویب زشت و زیبا در کنار هم بود. جلسه زیبایی داشت و مدیریت خوب رییس مجلس برای اداره آن مجلس پرتشنج از زیبایی‌های مجلس بود و طرف دیگر زشتی آن هم برخوردها، توهین‌ها و تهدیدها بود.از سوی دیگر، اینکه یک روحانی، در مقابل صالحی که سال های زیاد در خدمت نظام بوده و ثابت کرده که فردی دانشمند و متدین و متعهد است، رفتاری ناشایست از خود نشان دهد، درست نبود. آقای دکترصالحی چهره‌ای فراملی و بین‌المللی است. این تهدیدها و الفاظ زشت اصلا زیبنده نبود. شما عمر این جریان را رو به پایان ارزیابی می کنید؟ نمی‌شود این‌گونه برداشت کرد، به هرحال جریانی که به وجود می‌آید همواره به فعالیت خود ادامه می دهد.یک روز حرکتش تندتر است و یک روز کندتر. معمولا پایان عمر در این تشکل‌های سیاسی وجود ندارد و نمی‌توان برای آن زمان تعیین کرد. اما جامعه انزجار خود را از این مساله اعلام کرده است. عده‌ای نیز در قامت دوست و دشمن و منتقد نظام این رفتار را تقبیح کرده‌اند. جوک و الفاظ بدی نیز در فضای مجازی منعکس شده است و به هرحال الان با وضعیت تکنولوژی رسانه‌ای رفتارهایی این‌گونه در چارچوب محدود و مشخص نمی‌ماند. یک کلمه و یک رفتار، یک روز و حتی یک ساعت بعد در دنیا منعکس می‌شود. این مسائل ملاحظاتی است که توقع می‌رود یک نماینده و یک شخصیتی که در این حد فعالیت می کند، رعایت کرده و توقع نمی‌رود که از آن عدول کند. فراموش نشود که شیطان همیشه فعال است و ما باید از شر او به خداوند پناه ببریم. به نطر شما دلیل مخالفت های این جریان با دولت چیست؟ حتما اهدافی برای خود از مخالفت با دولت دارند، آنها مخالف طرح‌ها و فعالیت‌های دولتند و یک سری کشمکش‌ها بینشان وجود داشته و این بحث‌ها وارد فاز جدیدی شده است. بحث مخالفت یا موافقت با دولت فی نفسه اشکالی ندارد،به هرحال گروهی با گروهی دیگر اختلافات سیاسی دارند و این امری طبیعی است و در همه کشورها وجود دارد ، در ایران نیز بعد از انقلاب همواره وجود داشته و این مساله مهمی نیست بلکه نحوه رفتار و گفتار و نزاکت سیاسی مهم است نباید از دایره ادب و اخلاق خارج شد. ما پیرو مکتبی خاص هستیم و بعثت پیامبر ما برای تکمیل اخلاق بوده است. با این مکتب و زیربنای فکری اشخاصی بیایند و در جایگاهی مثل مجلس شورای اسلامی این نوع رفتار را انجام دهند دور از انتظار و ناپسند است. رهبری سیاسی این جریان ناشی از چه تفکری است و آنها با چه محوریتی حرکت می کنند؟ در مورد این افراد و گروه ها از اوایل انقلاب و دوران جنگ اصطلاحی وجود داشت که می‌گفتند ترمز بریده‌اند. وقتی این نوع تندروی‌ها در جامعه انجام می‌شود باید گفت که کنترل خود را از دست داده‌اند و ترمز بریده‌اند. در اسلام تقوا بسیار توصیه شده است چرا که این تقوا یعنی ترمز، ترمز انسان در ناملایمات و در مقابل هوای نفس. اگر ترمز وجود نداشته باشد انسان در نادرستی‌ها غوطه‌ور می‌شود.
