فروش خودروی سوخته به قیمت ۱ میلیون یورو! + عکس

جمعآوری خودروهای کلاسیک به خصوص از نوع مسابقهایشان برای بعضیها ممکن است به مرحلهای از جنون برسد که برای داشتن یکی از آنها ارقامی تخیلی بپردازند.
به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از تسنیم، خرید خودروهای قدیمی مخصوصاً اگر مسابقهای بوده باشند، برای کلکسیونرها و عاشقان خودروهای کلاسیک فرصتی است که به راحتی آن را از دست نمیدهند و برای بعضی از آنها این ممکن است این علاقه به مرحلهای برسد که مرز میان عقل و جنون مشخص نباشد. با علم به همین موضوع هم دارنده یکی از این خودروهای قدیمی قصد دارد آن را به حراج بگذارد و گویا امیدوار است و در واقع انتظار دارد که این خودرو را تا یک میلیون یورو بفروشد!
شاید از نظر خیلیها پرداخت چنین مبلغی هر چند نجومی برای یک خودروی کلاسیک که وضعیت فعلیاش با زمان خروج از در کارخانه فرقی ندارد، عقلانی و حتی فرصتطلبی باشد اما وقتی بدانید خودروی به حراج گذاشته شده مورد نظر ما در این داستان در واقع فقط اتاق یک خودرو است، آن هم از نوع کاملاً سوختهاش، نظر آنها هم برای پرداخت یک میلیون یورو بابت چنین چیزی احمقانه به نظر برسد. با این حال مالک این خودرو، در واقع اتاق سوخته خودرو که علاوه بر سوختگی کامل، از شکل هم افتاده است، آنقدر به ارزشمند بودن مال خود اطمینان دارد که آن را به حراج گذاشته است.
در نگاه اول و بدون آنکه بدانید پشت این اتاق سوخته چه داستانی وجود دارد، چیزی که میبینید فقط مشتی آهنپاره است که حتی یک روز هم تحمل نگه داشتن آن در گوشه از انباریتان را ندارید و لحظهشماری میکنید که یک اوراقچی هرچه زودتر از راه برسد تا آن را با خودش ببرد، حتی اگر قرار باشد هیچ چیزی بابتش به شما نپردازد؛ اما وقتی بدانید ارزش این آهنپاره در چیست، شاید شما هم مثل مالکش آن را ۴۵ سال نگه میداشتید تا روزی برسد که آن را به حراج بگذارید و از فروشش پولی به جیب بزنید که از فروش ۱۰ خودروی لوکس نتوانید. حالا این اتاق سوخته ارزشمند چیست؟
این اسکلت فلزی که فقط با دیدن تک چراغ جلوی آن میتوان تشخیص داد که زمانی یک خودرو بوده، بدنه یک دستگاه خودروی فراری مسابقه مدال ۵۰۰ موندیال است که در زمان تولیدش تنها ۱۳ دستگاه از آن ساخته شد. همه میدانیم که فراری در زمره خودروهای لوکس و گرانقیمت دنیاست، چه الان چه دهه ۵۰ میلادی اما فراری حتی سوختهاش هم یک میلیون نمیارزد. پس چرا مالک آن امیدوار به کسب چنین پولی از حراج خودروی خود است؟ خب دلیلش به مورد استفاده آن و شخصیتی که پشت فرمان آن نشسته برمیگردد.
اتاق سوخته خودروی داستان در زمان تولیدش، ماه مارس سال ۱۹۵۴ قرمز رنگ بود و دارای روکشهای صندلی و تودوزی چرم بود و یک ماه پس از خروجش از کارخانه در پیست مسابقه اتومبیلرانی جام توسکانی میتاخت؛ رانندهاش هم کسی نبود جز فرانکو کورتسه معروف (۱۹۰۳ - ۱۹۸۶). او که در عصر خودش، برند مسابقات فرمول یک بود، در سه مسابقه با این خودرو شرکت داشت اما رده پنجم بهترین عنوانی بود که کسب کرد.
چیزی که خودروی فراری ۵۰۰ موندیال را از سایر خودروهای تولیدی شرکت فراری متمایز میکرد، طراحی موتور آن بود. برخلاف خودروهای مسابقه قبلی شرکت فراری که همگی با موتورهای ۱۲ سیلندر تولید میشدند، این خودرو تنها ۴ سیلندر خطی داشت و به دستور بنیانگذار کارخانه، انزو فراری توسط مهندس وقت شرکت، اورلیو لامپردی طراحی شد. در طراحی موتور جدید نسبت به موتورهای ۱۲ سیلندر قبلی ۶۵ درصد صرفهجویی شد و وزن آن هم ۴۲ کیلوگرم کمتر شد. با تمام اینها به لطف استفاده از سیستم جرقهزنی دوبل برای هر سیلندر که دارای ۵۰۰ سیسی (مجموعاً ۲ هزار سیسی) ظرفیت داشت و استفاده از کاربراتور دوبل «وبر»، قدرت موتور جدید نه تنها از نوع ۱۲ سیلند قبلی کمتر نبود، بلکه به اندازه ۱۵ اسب بخار بیشتر شد.
مدت حضور خودروی جدید فراری در مسابقات اما خیلی طولانی نبود. خودرویی که فرانکو کورتسه پشت فرمانش مینشست، دومین دستگاه از ۱۳ فراری ۵۰۰ موندیال تولید شد روی شاسی به شماره ۰۴۰۶MD بود، پس از کسب عنوان پنجم گرندپری سوپرکورتهماجوره ایتالیا و گرندپری گرندپری چشایر انگلیس که در آن از خط پایان عبور نکرد، در گرندپری ایمولا هم حضور یافت (۱۶ اکتبر ۱۹۵۵)، مسابقهای که در آن هم از خط پایان عبور نکرد. ناکامی در این دو گرندپری به دلیل نقص فنی، باعث شد فراری قید استفاده از خودروی ۴ سیلندر جدید را بزند و کورتسه هم تا زمان بازنشستگیاش در سال ۱۹۵۸ دیگر پشت فرمان این خودرو ننشست. همان سال فراری ۵۰۰ موندیال معروف به آمریکا فرستاده شد.
۵ سال بعد آمریکاییها تصمیم گرفتند موتور ۴ سیلندر این خودرو را با موتور ۸ سیلندر تولید خودشان عوض کردند و دو سال بعد یعنی در سال ۱۹۶۳ آن را در آزمایشی معمولی با دیگر خودروهای مسابقه وارداتی تست کردند و همان جا بود که این خودرو نابود شد و به روزی درآمد که اکنون میبینیم. خودروی اسقاطی اما ارزش خودش را از دست نداد و در اوایل دهه ۷۰ چندین دست چرخید و سال ۱۹۷۸ به فردی به نام والتر مادلین فروخته شد که تا الان مالک آن بوده است. حالا او بعد از ۴۵ سال میخواهد آن را بفروشد و میگوید که قصد دارد از فروش خودروی سوخته یک میلیون یورو به دست آورد.