خودشیرینی؛ ویژگی آدمای چاپلوس را بشناسید
خودشیرینی کردن میتواند نوعی خودشیفتگی پنهان باشد که فرد برای مورد تایید قرار گرفتن از سوی دیگران خود را در ظاهر، متواضع نشان میدهد و اگر این امر زیاد تکرار شده و تنها عامل اعتماد به نفس فرد باشد، بهطوری که در انجام کارهایش دچار مشکل شود، باید برای درمان و مقابله با آن به روانپزشک مراجعه کند.
به گزارش اقتصاد آنلاین؛ خودشیرینی، بدیهی است که شخصیت آدمها با یکدیگر متفاوت بوده و کمتر پیش میآید که دو نفر از نظر رفتاری شبیه هم باشند که این تفاوت را میتوان در محافل فامیلی و دوستانه به خوبی مشاهده کرد. برخی افراد بد خلق و خو، برخی ساکت، آن یکی پر شر و شور و دیگری پر هیجان است، اما افرادی هم وجود دارند که برای مورد توجه قرار گرفتن به خودشیرینی و گاه ضایع کردن دیگران دست میزنند.
کمتر کسی را میتوان یافت که در طول زندگی خود با افرادی که برای جلب توجه دیگران دست به هر کاری میزنند یا به اصطلاح خودشیرینی میکنند، مواجه نشده باشد، اما زمانی که این مسئله زیاد تکرار شده و تنها عامل اعتماد به نفس شخص محسوب شود، باید به واکاوی و راههای مقابله با آن پرداخت.
خودشیرینی چیست؟
خودشیرینی یک روش روانشناختی است که در آن یک فرد تلاش میکند تا دیگران را تحت تأثیر خود قرار دهد تا به هدف خود برسد.
افرادی که صفت خودشیرینی را در پرونده اخلاقی خود دارند با استفاده از واژهها و ابزارهای مختلف سعی در جلب توجه دیگران یا بزرگ و کوچک کردن افراد دارند، زیرا دوست دارند هر جا که هستند شاخص بوده و به نظر بیایند.
یکی از آرزوهای طبیعی هر انسان مقبولیت و پذیرفته شدن توسط دیگران است، اما زمانی که از حالت طبیعی خارج شود، بیمارگونه است و نیاز به واکاوی شخصیت و راههای مقابله دارد.
در این زمینه بخوانید؛
تپق زدن؛ می دانستید لغزش کلامی افراد خبر از درون آن ها می دهد؟!
اختلالی تحت عنوان خود شیرینی:
شخصیت افراد تعیین کننده تطابق آنها با محیط است. روانشناسان معتقدند: شیوع اختلالات شخصیت در جامعه بین ۱۰تا ۲۰ درصد است و افراد مبتلا به اختلال شخصیت ممکن است در کار، عشق ورزیدن، زندگی زناشویی و تحصیلات دچار مشکل شوند.
چنین افرادی بیش از دیگران مستعد اختلالات روانپزشکی مانند سوء مصرف مواد، اختلالات خلقی و اضطرابی هستند.
روانشناسان در پاسخ به این سوال که چرا برخی افراد تمایل زیادی به خودشیرینی کردن دارند و آیا این خصلت میتواند نشان از وابستگی بیش از اندازه به دیگران باشد، معتقدند: یکی از علل خودشیرینی کردن، عدم رشد کافی فردی و استحکام شخصیت است. این افراد زمانی که خودشیرین بودن پاسخگوی نیازشان نباشد، دچار استرس شده و احساس عدم امنیت میکنند.
خودشیرینی کردن میتواند نوعی خودشیفتگی پنهان باشد که فرد برای مورد تایید قرار گرفتن از سوی دیگران خود را در ظاهر، متواضع نشان میدهد و اگر این امر زیاد تکرار شود و تنها عامل اعتماد به نفس فرد باشد، بهطوری که در انجام کارهایش دچار مشکل شود، باید برای درمان و مقابله با آن به روانپزشک مراجعه کند.