اختلال شخصیت خودشیفته (نارسیستیک، خود شیفته، خود شاخ پندار )، اختلال شایع این روزها، آیا من هم مبتلام؟
اختلال شخصیت نارسیستیک یا خودشیفته
به گزارش اقتصادآنلاین؛ وقتی شخصی خودش را نسبت به دیگران مهم تر و بزرگ تر فرض میکند با اینکه هیچ ویژگی بارزی ندارد که بخواهد بر اساس آن خودش را بزرگتر بداند دچار اختلال شخصیت خودشیفته است.آنها همچنین نیاز شدیدی به تحسین و توجه دیگران دارند. نام دیگر این بیماری روانی اختلال هیستریونیک میباشد
افراد مبتلا به این اختلال شخصیتی وقتی که تمجید یا لطف خاصی که فکر می کنند سزاوار آن هستند به آنها داده نمی شود، ممکن است به طور کلی ناراضی و ناامید شوند. دیگران ممکن است آنها را به‌عنوان افرادی مغرور و متکبر ببینند و از بودن در کنارشان لذت نبرند.
در نشریه خبر پزشکی نشانه های افراد مبتلا به اختلال خود شیفته شامل موارد زیر میباشد:
شناسایی ویژگی‌های اختلال شخصیت خودشیفته
افراد مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته معمولاً به شرح زیر توصیف می شوند:
- مغرور
- خودمحور
- مطالبه‌گر
آنها اغلب عزت‌نفس بالایی دارند و ممکن است معتقد باشند که در مقایسه با افراد دیگر برتر یا خاص هستند. این افراد از انتقاد بیزارند و واکنش تندی به انتقاد شدن از خود نشان می دهند زیرا که باور دارند بی عیب و نقص هستند.
افراد خودشیفته همچنین تمایل دارند در بیان استعداد و دستاورد های خود اغراق کنند و در عین حال استعداد های دیگران را کم اهمیت جلوه دهند.
آنها معمولاً درگیر قدرت، موفقیت و زیبایی هستند. آنها حتی ممکن است در رفتار های هیجانی مانند رابطه جنسی پرخطر و قمار شرکت کنند.
برخی از صفات اختلال شخصیت خود شیفته ممکن است شبیه اعتماد به نفس به نظر برسند. با این حال، اعتماد به نفس سالم و اختلال شخصیت خودشیفته دو مقوله جدا هستند.
افرادی که عزت نفس سالمی دارند معمولاً متواضع هستند، در حالی‌که افراد مبتلا به اختلال خود شیفته هرگز چنین نیستند. آنها تمایل دارند خود را برتر از دیگران بدانند.
علت بروز اختلال شخصیت خود شیفته
علل اختلال شخصیت خودشیفته
علل این اختلال به خوبی شناخته نشده است. با این‌حال، تصور می‌شود که نقص های ژنتیکی ارثی مسئول بسیاری از علل اختلال خود شیفته باشد.
عوامل محیطی بروز اختلال خودشیفته می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- سوء استفاده یا بی توجهی در دوران کودکی
- نوازش بیش از حد والدین
- انتظارات غیر واقعی از والدین
- بی بند و باری جنسی (اغلب با خود شیفتگی همراه است)
- تأثیرات فرهنگی
علائم اختلال شخصیت خودشیفته
این اختلال معمولاً در اوایل بزرگسالی ظاهر می‌شود. افراد مبتلا به این اختلال تشخیص نمی دهند که این مشکل را دارند زیرا از نظر خودشان سالم ترین هستند.
شما مبتلا به این اختلال هستید، زمانی که:
- اطرافیان شما را فردی متظاهر و خودستا می‌بینند که باعث می‌شود دیگران از شما دوری کنند.
- روابط شما با دیگران محقق نمی‌شود و اغلب کوتاه مدت است.
- زمانی که همه چیز بر وفق مراد شما نیست، ناراضی، عصبانی و گیج می‌شوید.
- شما همیشه با کار، مدرسه، روابط اجتماعی، امور مالی، الکل و مواد مشکل دارید.
- داشتن یک احساس بزرگ از خود اهمیتی و استحقاق
- نیاز به تحسین و تمجید مداوم
- انتظار همیشگی خدمات ویژه به دلیل برتری زیاد
- دستاورد ها و استعداد های اغراق‌آمیز
- واکنش منفی به انتقاد
- درگیر تخیلات در مورد قدرت، موفقیت و زیبایی
- بهره بردن از دیگران
- ناتوانی یا عدم تمایل به شناخت نیاز ها و احساسات دیگران
- رفتار متکبرانه
هر بیماری روانی ای همراه با خودش مشکلاتی را می آورد عوارض اختلال شخصیت خود شیفته نیز می تواند در بسیاری از زمینه های زندگی مشکلاتی ایجاد کند، از جمله:
- کار
- مدرسه
- روابط با دیگران
نشانه های اختلال شخصیت در مردان
اختلال شخصیت خودشیفته در مردان
نشانه های اختلال شخصیت خود شیفته در اکثر اشخاص مشابه میباشد و در مردان هم شامل ویژگی های زیر است:
- احساس می کند بسیار بزرگ و مهم است
- احساس می کند بطور مداوم لیاقت این را دارد که مورد توجه و تحسین دیگران باشد.
- حتی اگر دستاوردی هم در زندگی نداشته باشد باز هم خود را لایق توجه و تمجید پیوسته از جانب اطرافیان میداند.
اختلال شخصیت خودشیفته در زنان
- احساس خود بزرگ بینی
- در رویا بسر میبرد و در آن رویا مداوم مورد تمجید است.
- احساس حقانیت میکند
- بدون اینکه ناراحت یا خجالت زده شود از دیگران سواستفاده میکند
- اغلب دیگران را حقیر میشمارد.
اختلال شخصیت خودشیفته در کودکان
وقتی شما به کودک خود زیاد از حد اهمیت دهید و مداوم حتی بخاطر کار های بی اهمیت از او تمجید کنید کودک به این تمجید ها عادت کرده و دچار این اختلال می شود.
- این کودکان در دوست یابی و حفظ دوست خود با مشکل روبرو هستند.
- نیاز دارند در مرکز توجه باشند و بی توجهی آنها را عصبی میکند.
- و از کسانی که از آن ها تمجید نمی کنند دوری میکنند.
درمان اختلال شخصیت خود شیفته
در اکثر روش های درمانی اختلالات روانی و شخصیتی بهترین کار مراجعه به روانشناس با تجربه است. درمان اختلال شخصیت خودشیفته در درجه اول شامل گفتار درمانی است که به عنوان روان درمانی نیز شناخته می شود.
اگر علائم این اختلال در کنار افسردگی یا سایر وضعیت سلامت روان دیگری رخ دهد، ممکن است از دارو های مناسب برای درمان این اختلال استفاده شود.
گفتار درمانی می تواند به شما کمک کند یاد بگیرید که چگونه با دیگران ارتباط بهتری برقرار کنید تا روابط شما لذت بخش‌تر، صمیمی تر و با ارزش تر شود.
ایجاد تعاملات مثبت با افراد دیگر می تواند زمینه های مختلف زندگی شما را تا حد زیادی بهبود بخشد.
گفتاردرمانی همچنین می تواند به شما نشان دهد که چگونه:
- همکاری خود را با همکاران و همسالان خود بهبود بخشید.
- روابط شخصی خود را حفظ کنید.
- نقاط قوت و پتانسیل خود را بشناسید تا بتوانید انتقادات یا شکست ها را تحمل کنید.
- احساسات خود را درک کرده و مدیریت کنید.
- با هر گونه مشکل عزت نفس کنار بیایید.
- اهداف واقع بینانه برای خود تعیین کنید.
دارو درمانی
در مورد درمان اختلال خودشیفته دارو هم جواب میدهد. ازجمله:
- دارو های ضد افسردگی (مانند سیتالوپرام)
- داروهای ضد روان پریشی (مانند ریسپریدون)
- تثبیت کننده های خلق و خو (مانند لاموتریژین)
تغییر برخی از رفتار های ناسالم با عادت های سالم به شما کمک می کند تا حدودی از بیماری های روانی پیشگیری کنید: مانند:
- از الکل، مواد مخدر و سایر موادی که رفتارهای منفی را تحریک میکنند اجتناب کنید.
- حداقل سه بار در هفته ورزش کنید تا به تقویت روحیه کمک کنید.
- برای کاهش استرس و اضطراب، از تکنیک های آرامش بخش، مانند یوگا و مدیتیشن استفاده کنید.
9 نکته برای رابطه و ازدواج با یک شخصیت خودشیفته
۱. آنها را همان‌طور که واقعاً هستند ببینید
اولین قدم در برخورد با فردی که شخصیت خود شیفته دارد این است که به سادگی قبول کنید که آن ها همان کسی هستند که قبلاً بودند و کار زیادی برای تغییر رفتار آن ها نمی توانید انجام دهید.
۲. تمرکز خود را ازروی آنها بردارید
آن هایی که دارای شخصیت خود شیفتگی هستند سخت تلاش میکنند تا خود را در کانون توجه نگه دارند.
به او اجازه ندهید که در احساس شما نفوذ کند یا دنیای شما را تعریف کند. شما هم مهم هستید. به طور منظم نقاط قوت، خواسته ها و اهداف خود را به خود یاد آوری کنید.
زمانی را برای رسیدگی به خودتان اختصاص دهید. ابتدا مراقب خود باشید و به یاد داشته باشید که این وظیفه شما نیست که آنها را اصلاح کنید.
رفتار مناسب با کسی که اختلال شخصیت خودشیفته دارد.
3. از طرف خودتان صحبت کنید
برخی از افراد با شخصیت خود شیفتگی از مجبور کردن دیگران به انجام کار لذت می‌برند. اگر این طور است، سعی کنید به طور مشهودی دچار آشفتگی و ناراحتی نشوید، زیرا این فقط باعث می‌شود که آنها بیشتر ادامه دهند.
قدم برداشته و صحبت کنید. سعی کنید این کار را با آرامش و ملایمت انجام دهید.
شما باید به آنها بگویید که کلمات و رفتار آنها چگونه بر زندگی شما تأثیر می‌گذارد. و چگونه انتظار دارید با شما رفتار شود جدی و ثابت قدم باشید. اما خود را برای این واقعیت آماده کنید که آنها ممکن است به سادگی درک نکنند یا اهمیتی ندهند.
4. مرزهای مشخصی را تعیین کنید
آنها ممکن است فکر کنند حق دارند به هر کجا که می خواهند بروند، چیز های شخصی شما را زیر و رو کنند یا به شما بگویند که چه احساسی باید داشته باشید. به همین دلیل است که باید در مورد مرز هایی که برای شما مهم هستند کاملاً شفاف باشید و عواقب و پیامد های رفتارشان را گوشزد کنید.
5. از آنها انتظار مظلوم نمایی داشته باشید
آنها همچنین ممکن است سعی کنند شما را به‌گونه ای تحت تأثیر قرار دهند که احساس گناه کنید یا فکر کنید که شما فردی غیرمنطقی و کنترل‌کننده هستید.
برای ایستادگی در موضع خود آماده باشید. اگر یک قدم به عقب بردارید، دفعه بعد شما را جدی نخواهند گرفت.
6. به یاد داشته باشید که شما مقصر نیستید
فرد مبتلا به اختلال شخصیت خود شیفته به احتمال زیاد به اشتباه خود اعتراف نمی‌کند یا مسئولیت صدمه زدن به شما را بر عهده نمی‌گیرد.
7. اصرار بر اقدام فوری، نه وعده
افراد باشخصیت خودشیفته در قول دادن خوب هستند.
و حتی ممکن است در مورد این وعده ها صادق باشند. اما در مورد آن اشتباه نکنید: قول وسیله‌ای برای رسیدن به هدف برای فردی با شخصیت خود شیفته است.
درمان اختلال شخصیت خودشیفته با روان درمانی
8. درک کنید که یک فرد خودشیفته ممکن است به کمک حرفه‌ای نیاز داشته باشد
افراد مبتلا به این اختلال اغلب دارای اختلالات دیگری مانند سوءمصرف مواد یا سایر اختلالات روان یا شخصیت هستند. داشتن یک اختلال دیگر ممکن است چیزی باشد که فرد را وادار به کمک‌گرفتن کند.
می توانید به آنها پیشنهاد دهید اما نمی توانید آنها را مجبور کنید این کار را انجام دهند. این کاملاً مسئولیت آنهاست، نه شما.
و به یاد داشته باشید، در حالی‌که اختلال شخصیت خود شیفتگی یک بیماری سلامت روان است، اما رفتار بد یا توهین آمیز را توجیه نمی‌کند.
9. تشخیص دهید که چه زمانی به کمک نیاز دارید
برخورد منظم با فردی که شخصیت خودشیفته دارد می تواند بر سلامت روحی و جسمی شما تأثیر بگذارد. اگر علائم اضطراب، افسردگی یا بیماری های جسمی غیر قابل توضیح دارید، به روانشناس مراجعه کنید.
اگرچه قبول این مسئله دشوار است، بهتر است رابطه را ترک کنید اگر:
- مورد آزار کلامی یا عاطفی قرار می‌گیرید.
- احساس می‌کنید که دستکاری و کنترل شده‌اید.
- مورد آزار جسمی قرار گرفته‌اید یا احساس خطر کرده‌اید.
- احساس انزوا می‌کنید.
- فرد مبتلا به اختلال خود شیفته یا شخصیت خود شیفته علائم بیماری روانی یا سوءمصرف مواد را نشان میدهد، اما نمی‌خواهد کمکی دریافت کند.
- سلامت روحی یا جسمی شما تحت تأثیر قرار گرفته است.
چشم انداز فرد مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته
مزایای درمان ممکن است بسته به‌شدت علائم و تمایل شما به انجام درمان متفاوت باشد. با این حال با توجه به تحقیقات انجام شده، به طور کلی، علائم اختلال شخصیت خودشیفته معمولاً باگذشت زمان بهبود می‌یابند. اگر با انگیزه بمانید و فعالانه برای تغییر تلاش کنید، می توانید روابط آسیب دیده را ترمیم کنید و از زندگی روزمره خود رضایت بیشتری پیدا کنید.
