منگوله های پوستی دستگاه تناسلی یا زگیل های HPV: تفاوت چیست؟
منگولههای پوستی دستگاه تناسلی و زگیلهای تناسلی دو بیماری شایع پوستی هستند. آنها به دلیل محل رشد و چگونگی ظاهرشان با یکدیگر اشتباه گرفته میشوند.
به گزارش اقتصادآنلاین، منگولههای پوست دستگاه تناسلی، بافت پوستی گرد و نرمی است که روی ساقه ایجاد میشود. آنها شبیه بادکنکهای ریز و باد شده هستند. آنها مضر یا سرطانی نیستند، اما ممکن است آزاردهنده شوند، بهخصوص اگر به لباسها گیر کنند یا در حین رابطه مالش داده شوند.
زگیلهای تناسلی ضایعات یا برجستگیهایی هستند که بهصورت صاف بوده یا کمی روی سطح پوست برجسته شدهاند. آنها معمولاً احساس زبر بودن یا برآمدگی میکنند و ممکن است شبیه گلکلم باشند. زگیلهای تناسلی مانند منگولههای پوستی، خطرناک یا سرطانی نیستند، اما نشانه عفونت میباشند. برای جلوگیری از شیوع عفونت لازم است.
آنها چه شکلی هستند؟
منگولههای پوستی و زگیلها میتوانند بهصورت یک برآمدگی ایجاد شوند و یا بهصورت خوشهای رشد کنند. بهمرورزمان ممکن است منگولهها یا زگیلهای اضافی در همان منطقه ظاهر شوند. این برجستگیها معمولاً کوچک هستند که ممکن است شناسایی را دشوارتر کند، اما تفاوتهای ظاهری واضحی بین این دو وجود دارد که ممکن است شناختن آنچه روی بدن خود دارید را آسانتر کند.
منگولههای پوستی دستگاه تناسلی:
منگولههای پوستی دستگاه تناسلی، فیبرومای بافت نرم یا رشد کوچک و به رنگ گوشت میباشد. آنها روی ساقه یا "اندامهای" ریز سطح پوست شما ایجاد میشوند. اگر آنها را فشار دهید متوجه میشوید نرم هستند و باید بهراحتی خم شوند. اگرچه اکثر منگولههای پوستی کوچک هستند، اما برخی از آنها میتوانند بهاندازه مدادپاککن باشند.
بعضی از افراد ممکن است منگوله پوستی بهاندازه یک انگور یا حتی یک انجیر داشته باشند. منگولههای پوستی بهسرعت توسعه مییابند، اما بهندرت پس از اولین مراحل به رشد خود ادامه میدهند. بهعبارتدیگر، آنها باگذشت زمان تغییر زیادی نمیکنند. ممکن است یک منگوله از رنگ گوشتی به قهوهای روشنتر به قهوهای تیره تبدیل شود. این تغییر رنگ معمول است و معمولاً جای نگرانی ندارد.
منگولههای پوستی بسیار رایج هستند. آنها معمولاً روی گردن، زیربغل یا بین چینهای پوست ایجاد میشوند. آنها همچنین میتوانند در کشاله ران یا دستگاه تناسلی شما ایجاد شوند. منگولههای واژن کمتر رایج میباشند. این امر به دلیل طبیعت رطوبت واژن است - بیشتر منگولهها ناشی از اصطکاک هستند و محیط مرطوب از این امر جلوگیری میکند. منگولههای پوستی ممکن است هنوز در ناحیه شرمگاه یا لابیا ایجاد شوند.
زگیل ناحیه تناسلی:
زگیلهای تناسلی بر روی سطح پوست برجستگیهایی صاف یا کمی برآمده دارند. زگیلها میتوانند در سراسر بدن رشد کنند، اما زگیلهای دستگاه تناسلی در ناحیه استخوان شرمگاه، واژن، بیرون آلت تناسلی، آلت تناسلی یا مقعد ظاهر میشوند.
زگیلهای تناسلی ممکن است به رنگ گوشتی یا تغییر نزدیک رنگ پوست شما باشد. همچنین میتوانند قهوهای یا صورتی باشند. رنگ زگیل ممکن است باگذشت زمان تغییر کند. زگیلهای تناسلی میتوانند کاهشیافته و از بین بروند، فقط در یک نقطه دیگر ظاهر میشوند. با ازبینرفتن زگیلها، ممکن است رنگ پوست به حالت طبیعی برگردد.
سطح زگیلهای تناسلی هنگام لمس ممکن است ناهموار یا ناهموار باشد. آنها اغلب شبیه "گلکلم" ظاهر میشوند. زگیلهای تناسلی ممکن است بهصورت یک دستانداز ظاهر شوند، یا میتوانند بهصورت خوشههای کوچک رشد کنند. زگیلهای اضافی ممکن است باگذشت زمان ظاهر شوند.
چگونه این برجستگیها تشخیص داده میشود؟
اگر از رشد غیرمعمول دستگاه تناسلی خود مطمئن نیستید، بهتر است به پزشک خود مراجعه کنید. اگر مشکوک هستید که این لکههای پوستی زگیلهای دستگاه تناسلی هستند یا اگر میدانید در معرض HPV قرار گرفتهاید، باید فوراً به پزشک مراجعه کنید. برای تشخیص، پزشک معاینه فیزیکی انجام میدهد و برجستگیها یا رشدها را بررسی میکند. همچنین ممکن است پزشک نمونهبرداری انجام دهد.
برای نمونهبرداری، پزشک یکی از بافتها یا برجستگیها را بر میدارد. آن ناحیه را منجمد میکند و این کار اغلب در مطب پزشک انجام میشود. آنها بافت را به آزمایشگاهی میفرستند که در زیر میکروسکوپ بررسی میشود. تکنسین آزمایشگاه شما معمولاً میتواند بر اساس این ارزیابی ظاهری تشخیص دهد که آیا مبتلا شدهاید یا خیر. اگر نتایج نامشخص باشد، پزشک ممکن است آزمایش خون را برای شناسایی سایر علل بالقوه تجویز کند.
این برجستگیها چگونه درمان میشوند؟
منگولههای پوستی ممکن است نیازی به درمان نداشته باشند. تا زمانی که تحریک نشوند یا مشکلی برای شما ایجاد نکنند، خوب است که به منگولههای پوست دست نزنید. همچنین لازم نیست زگیلهای تناسلی را درمان کنید. اگر آنها را معالجه نکنید، ممکن است زگیل به طور خودبهخود برطرف شود.
اگر تصمیم دارید منگولههای پوست تناسلی یا زگیلهای تناسلی را درمان کنید، گزینههای شما اغلب یکسان هستند. روشهای درمانی عبارتند از:
• سرمادرمانی. پزشک شما میتواند از نیتروژن مایع بسیار سرد برای انجماد پوست یا زگیل پوستی استفاده کند. نیتروژن مایع بافت را از بین میبرد و پوست باگذشت زمان از بین میرود.
• عمل جراحی. پزشک شما میتواند با استفاده از چاقوی جراحی زگیلهای تناسلی و منگولههای پوستی را بردارد.
• لیزر. اشعههای تابش نور لیزر میتوانند منگوله یا زگیل را بسوزانند. با مرگ پوست، زگیل میافتد.
• انعقاد. پزشک شما میتواند طی یک برش الکترو جراحی با حلقه (LEEP) از یک حلقه سیم داغ برای بریدن منگوله پوستی یا بافت اندام تناسلی استفاده کند.
آیا میتوانید از این برجستگیها جلوگیری کنید؟
مشخص نیست که چرا و چگونه منگولههای پوستی ایجاد میشوند، بنابراین هیچ راهی شناخته شده برای جلوگیری از تشکیل آنها وجود ندارد. بااینوجود میتوانید سعی کنید از زگیلهای تناسلی جلوگیری کنید. پرهیز از تماس جنسی مطمئنترین راه جلوگیری از ابتلا به ویروس و ایجاد زگیلهای تناسلی است.
اگر از نظر جنسی فعال هستید، میتوانید با تمرین مداوم رابطه جنسی ایمن، خطر HPV را کاهش دهید. این امر به معنای استفاده از کاندوم در هر زمان رابطه جنسی است. شما میتوانید واکسن HPV را نیز دریافت کنید. این واکسن به محافظت در برابر رایجترین سویههای HPV، از جمله گونههایی که باعث زگیلهای تناسلی میشوند یا خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم را افزایش میدهد، کمک میکند.
اگرچه این واکسن در درجه اول برای نوجوانان و بزرگسالان جوان توصیه میشود، اگر بالای ۲۵ سال دارید نیز میتوانید واکسن بزنید. این کار ممکن است بازهم از مزایای محافظتی برخوردار باشد، برای تصمیمگیری آگاهانه با پزشک خود صحبت کنید.
دورنمای این بیماری چیست؟
درمان منگوله پوستی و زگیل بسیار مؤثر است. بااینحال، حتی با درمان، هیچ تضمینی برای ایجاد منگولههای پوستی جدید وجود ندارد و اگر با زگیل سروکار دارید، درمان HPV شما را درمان نمیکند. ویروس در بدن شما باقی خواهد ماند، به این معنی که در آینده شیوع زگیل تناسلی را تجربه خواهید کرد.
نه منگولههای پوستی دستگاه تناسلی و نه زگیلهای تناسلی بیماری جدی محسوب نمیشوند و برجستگیها سرطانی نخواهند شد. بااینحال، در صورت مشاهده تغییرات غیرمعمول باید به پزشک مراجعه کنید. این تغییرات شامل خونریزی، تغییر اندازه یا تغییر ناگهانی رنگ است.