کرونا در کمین افراد مبتلا به دیابت
محققان در مطالعات اخیر خود علت اینکه چرا بیماران مبتلا به دیابت شدیدتر از سایر افراد دچار کرونا می‌شوند.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از باشگاه خبرنگاران ، در طول همه گیری بیماری کرونا، پزشکان هشدار دادند که برخی از بیماران در معرض خطر شدید ابتلا به بیماری شدید یا مرگ بر اثر عفونت کروناویروس هستند. دیابت نوع ۲ شرایطی که بیش از ۱۰ درصد از جمعیت آمریکا را تحت تاثیر قرار می‌دهد یکی از عوامل اصلی خطر برای بیماری شدید کووید-۱۹ است. تحقیقات جدید از U-M نشان می‌دهد که چرا ممکن است چنین باشد و امید به درمان بالقوه را ارائه می‌دهد.
به گزارش مدیکال اکسپرس،به نظر می‌رسد مقصر آنزیمی به نام SETDB۲ باشد. همین آنزیم در زخم‌های غیر التیام بخش و التهابی موجود در افراد مبتلا به دیابت نقش دارد.
با شروع یک مدل موش از عفونت کروناویروس، آن‌ها دریافتند که SETDB۲ در سلول‌های ایمنی دخیل در واکنش التهابی، موسوم به ماکروفاژ‌ها، در موش‌های مبتلا به دیابت کاهش یافته است. آن‌ها بعدا همین مورد را در ماکروفاژ‌های تک سلولی در افراد مبتلا به دیابت و کووید-۱۹ شدید مشاهده کردند.
ملوین می‌گوید: ما فکر می‌کنیم دلیلی داریم که چرا این بیماران دچار طوفان سیتوکین می‌شوند. ملوین و گالاگر، در مدل‌های موش و انسان، با کاهش SETDB۲، التهاب افزایش یافت؛ علاوه بر این، آن‌ها فاش کردند که مسیری به نام JAK۱/STAT۳ SETDB۲ را در ماکروفاژ‌ها در طول عفونت کرونا تنظیم می‌کند.
روی هم رفته، نتایج به یک مسیر درمانی بالقوه اشاره می‌کند. یافته‌های قبلی آزمایشگاه نشان داد که اینترفرون، یک سیتوکین مهم برای ایمنی ویروسی، SETDB۲ را در پاسخ به ترمیم زخم افزایش می‌دهد. آن‌ها در مطالعه جدید خود دریافتند که سرم خون بیماران مبتلا به دیابت و کووید-۱۹ شدید در بخش ICU ، باعث کاهش سطح اینترفرون بتا در مقایسه با بیماران بدون دیابت شده است.
برای آزمایش این موضوع، تیم مطالعه اینترفرون بتا را به موش‌های دیابتی آلوده به کروناویروس تجویز کردند و مشاهده کردند که آن‌ها قادر به افزایش SETDB۲ و کاهش سیتوکین‌های التهابی هستند.
ما در حال تلاش برای کنترل SETDB۲ هستیم که به نوعی تنظیم کننده اصلی بسیاری از این سیتوکین‌های التهابی است که در کووید-۱۹ در حال افزایش است. با نگاه به بالادست آنچه که SETDB۲ را کنترل می‌کند، اینترفرون در انتهای بالای صفحه قرار دارد و JaK۱ و STAT۳ در وسط. اینترفرون هر دو را افزایش می‌دهد که SETDB۲ را در نوعی آبشار افزایش می‌دهد، این مهم است، زیرا شناسایی مسیر راه‌های بالقوه دیگری را برای هدف قرار دادن آنزیم ارائه می‌دهد.
دانشمندان امیدوارند یافته‌های این مطالعه به آزمایش‌های بالینی مداوم اینترفرون یا سایر اجزای پایین دست مسیر از جمله اهداف اپی ژنتیک، برای کووید-۱۹ اطلاع دهد. کار آن‌ها همچنین نیاز به درک زمان و ویژگی سلول را مشخص می‌کند و کاربرد آن را بر اساس شرایط زمینه‌ای بیماران، به ویژه بیماران مبتلا به دیابت، تنظیم می‌کند.
ملوین می‌گوید: تحقیقات ما نشان می‌دهد شاید اگر بتوانیم بیماران مبتلا به دیابت را با اینترفرون، به ویژه در اوایل عفونت، هدف قرار دهیم، این ممکن است تفاوت بزرگی ایجاد کند.
