علائم خطرناک سرگیجه

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از نمناک، سرگیجه وضعیت خوش خیم شایع ترین علت سرگیجه است به این صورت که فرد در سر احساس چرخش دارد که می تواند آزاردهنده باشد. در صورت داشتن سرگیجه وضعیت خوش خیم ابتدا دوره مختصری از سرگیجه خفیف و سپس شدید تجربه خواهد شد. تغییر دادن موقعیت سر می تواند این دوره را بیشتر تحت تاثیر قرار دهد.

تشدید سرگیجه وضعیتی خوش خیم

اقدامات دیگری که محرک این وضعیت می شوند، عبارتند از :

•  کج کردن سر به بالا و پایین
•  دراز کشیدن
•  چرخیدن
•  خم کردن سر به سمت عقب
•  بلند شدن
•  جابه جا شدن موقع خواب

سرگیجه وضعیت خوش خیم می تواند باعث احساس ناراحتی شود اما به ندرت جدی شده وسبب افتادن فرد نیز خواهد شد.

دوره زمانی این علائم بسیار کوتاه خواهد بود، طوری که اگر بیمار حرکت نداشته باشد، علائم رفع خواهند شد و  می تواند به فعالیت های روزانه خود ادامه دهد. 

چه عواملی سبب سرگیجه وضعیت خوش خیم می شود ؟

1. سرگیجه وضعیت خوش خیم در اثر اختلالی در گوش داخلی ایجاد می شود به این صورت که کانال های نیم دایره و یا لوله ای داخل گوش که حاوی مایعات هستند هنگام تغییر وضعیت حرکت کنند زیرا این کانال ها بسیار حساس هستند.

2. سرگیجه وضعیت خوش خیم هنگامی ایجاد می شود که کریستال های کوچک کربنات کلسیم که در ناحیه دیگری از گوش هستند آزاد شده و وارد کانال های نیم دایره ای شوند.

3. همچنین ممکن است زمانی رخ دهد که این بلورها در کانال های نیم دایره ای تشکیل شوند. این عمل باعث می شود مغز در پاسخ به تغییر موقعیت های بدن پاسخ های گیج کننده ای را دریافت کند. 

چه کسانی در معرض خطر سرگیجه وضعیت خوش خیم قرار دارند ؟

هیچ فاکتور خطر عمده ای برای سرگیجه وضعیت خوش خیم وجود ندارد اما برخی از نشانه های آن از عوامل ژنتیکی منشا می گیرند زیرا بسیاری از افرادی که این سرگیجه را تجربه می کنند سابقه خانوادگی داشته اند.

این مشکل در افراد مسن نیز وجود دارد که طبیعی بوده و روند افزایش سن است.

همچنین شرایط دیگری نیز وجود دارد که باعث می شود شخص به سرگیجه وضعیت خوش خیم مبتلا شود.

 این شرایط عبارتند از:

•  صدمات قبلی به سر
•  پوکی استخوان
•   دیابت
•  صدمه به گوش در طول جراحی
•  بیماری گوش داخلی

 علائم سرگیجه وضعیت خوش خیم چیست ؟

برخی از علائم سرگیجه عبارتند از:

•  سرگیجه
•  استفراغ
•  تاری دید
•  حالت تهوع
•  گیجی
• حواس پرتی
•  سبکی سر
• از دست دادن تعادل
•   احساس ناپایداری

این علائم سرگیجه وضعیت خوش خیم بعد از قطع شدن مجددا باز خواهند گشت و کمتر از یک دقیقه طول خواهند کشید.

 این نوع از سرگیجه بیشتر زمانی رخ می دهد که موقعیت سر تغییر کند. حرکات غیر طبیعی چشم که به آن نیستاگموس گفته می شود معمولا علائم سرگیجه وضعیت خوش خیم را به همراه دارد. اگر چه این موارد بسیار نادر هستند اما این سرگیجه می تواند درهر دو گوش نیز اتفاق بیفتد. در برخی از سرگیجه های حاد به دلیل استفراغ ، بدن نیز دچار کم آبی می شود. 

اگر سرگیجه با علائم ذیل همراه بود ، حتما به پزشک مراجعه کنید :

•  از دست دادن شنوایی
•  سر درد های شدید
•  ایجاد مشکل در تکلم
•  از دست دادن بینایی یا دوبینی
•  پایین آمدن سطح هوشیاری
•  احساس ضعف در دست ها و پاها
•  ایجاد مشکل در راه رفتن
•  درد سینه همراه با ضربان نامنظم قلب
•  بی حسی و سوزن سوزن شدن اعضای بدن

اگر سرگیجه با علائم ذکر شده همراه شود، ممکن است که نشان دهنده تومور مغزی، سکته مغری ، ام اس ،قلبی – عروقی ، پرکینسون یا عروق خونی باشد. 

چگونه سرگیجه وضعیتی خوش خیم تشخیص داده می شود ؟

1. پزشک باانجام یک مانور به نام تست دیکس هالپایک می تواند آن را تشخیص دهد.

2. در حالتی دیگر، پزشک از شما می خواهد تا سریعا برروی تختی دراز بکشید و سپس سر را در موقعیت های خاصی قرار می دهد که در طی این تست حرکات غیر طبیعی چشم را در نظر می گیرد و ممکن است از شما سوال کند که آیا تا بحال تجربه چرخش چشم داشته اید یا خیر.

3. در حالتی دیگر پزشک یک معاینه بدنی نیز انجام می دهد و برای تشخیص هرگونه اختلال و یا بیماری یک آزمایش عصبی توصیه خواهد کرد.

سایر آزمایشات اضافی عبارتند از :

•  تحریک کالری که شامل گرم کردن و خنک کردن گوش داخلی با آب یا هوا برای چرخش مایعات است.
•  ام.آر.ای از سر
•  آنژیوگرافی رزونانس مغناطیسی از سر که شبیه ام. ار.ای می باشد.
•  سی تی اسکن از سر
•  تست ارزیابی شنوایی
•  الکترونیستاکوگرافی برای ثبت حرکات چشم
•  آزمایش صندلی چرخان :فرد را بر روی صندلی که مجهز به موتوری است م ینشانند و در جهات مختلف حرکت می کند و حرکات چشم او را طوری که به یک نور خیره شده است ، بررسی می کنند.
•  الکتروانسفالوگرام برای اندازه گیری فعالیت مغز
•  مانور ایپلی : برخی از پزشکان مانور ایپلی را موثرترین درمان می دانند. این عمل یک تمرین ساده است که نیاز به تجهیزاتی نداشته و در خانه نیز می توان انجام داد . در این مانور به منظور انتقال قطعات کوچک کربنات کلسیم سر در موقعیت های خاصی قرار می گیرد. 

درمان های سرگیجه وضعیتی خوش خیم

درمان های خانگی

مراحلی وجود دارد که می توانید سرگیجه وضعیت خوش خیم را توسط آن ها مدیریت و کنترل کرد. حفظ کردن تعادل هنگام قدم برداشتن و نشستن حین از دست دادن تعادل می تواند از ایجاد صدمات بیشتر به سر هنگام افتادن فرد جلوگیری کند.

پر نور کردن خانه و داشتن یک عصا نیز موثر می باشد. 

دارو درمانی

گاهی اوقات پزشک برای تسکین این سرگیجه و حالات چرخشی در سر ممکن است داروهایی را تجویز کند از جمله:

•  داروهای آرام بخش و یا خواب آور
•  آنتی کولینرژیک که استیل کولین انتقال دهنده عصبی را مسدود می کند-
• آنتی هیستامین ها.

بااین وجود ،مصرف دارو غالبا در درمان سرگیجه موثر واقع نمی شود. 

چشم انداز های طولانی مدت برای مبتلایان به سرگیجه وضعیت خوش خیم چیست ؟

زندگی با سرگیجه وضعیت خوش خیم می تواند چالش برانگیز باشد که بر روابط کاری- دوستان و خانواده و کیفیت زندگی نیز تاثیر می گذارد . هیچ درمانی برای این سرگیجه وجود ندارد و می تواند حتی پس از درمان های موفقیت امیز نیز مجدد رخ دهد . در حالی که سرگیجه وضعیت خوش خیم گاهی اوقات می تواند ناراحت کننده باشد اما قابل کنترل بوده و معمولا با گذشت زمان بهبود خواهد یافت.  

برخی از عوارض جانبی سرگیجه

گیجی ناشی از سرگیجه می تواند باعث افتادن روی زمین و آسیب شود که اگر این اتفاق موقع رانندگی و یا کار با ماشین های سنگین رخ بدهد ، احتمال تصادف بسیار بالا خواهد رفت.

درصورت بروز ضعف، مشکلات گفتاری و بینایی و موثر نبودن درمان های دارویی سرگیجه وضعیت خوش خیم به پزشک مراجعه کنید. به خاطر داشته باشید که علائم سرگیجه در بعضی اوقات می تواند باعث ایجاد شرایط حادتر نیز شود. 

سایر نکات

-بلافاصله پس از احساس سرگیجه، بنشینید و یا بخوابید.

-زمان سرگیجه تعادلتان را از دست خواهید داد بنابراین مراقب زمین خوردن خود باشید.

-اگر به طور مکرر به سرگیجه دچار می شوید، رانندگی نکنید.

-بلافاصله بعد از بیدار شدن، از جای خود بلند نشوید.

-روی گوش مشکل دار خود نخوابید.

-هنگام بلند شدن، به آرامی حرکت کنید.

-برای بلند کردن وسیله ای از روی زمین به طور کامل خم نشوید.

-در افراد مسن استفاده از عصا الزامی است.

-موقع خواب، از دو تا سه بالشت زیر سرتان استفاده کنید.

-شب ها برای انجام کارهای خود از نور استفاده کنید.

-با پزشک خود برای تشخیص علائم همکاری کنید.

-تا حد ممکن از مصرف سیگار و کافئین اجتناب کنید.