سطح طبیعی ویتامین D چقدر است؟
برای اکثر افراد بزرگسال، سطح طبیعی ویتامین D در خون 20 نانوگرم در میلیلیتر یا اندکی بیشتر میباشد.
به گزارش اقتصادآنلاین، لازم به ذکر است مقدار ویتامین D موردنیاز هر فرد در روزبه سن او بستگی دارد. بدن به دلایل مختلفی به ویتامین D نیاز دارد، اما این ویتامین برای سلامت استخوانها بسیار مهمتر است.
باتوجهبه مکملهای غذایی، موارد زیر حداقل مقدار موردنیاز ویتامین D هر فرد در روز است:
همچنین زنانی که باردار یا شیرده هستند روزانه به 15 میکروگرم یا 600 واحد ویتامین D نیاز دارند. پزشکان از طریق آزمایش خون، میزان کافی بودن ویتامین D در افراد را تعیین میکنند. پزشکان سطح ویتامین D را با استفاده از یکی از دو ابزار اندازهگیری: نانومول در لیتر (nmol / l) یا نانوگرم در میلیلیتر (ng / ml) اندازهگیری میکنند. جدول زیر دامنههای موردنیاز سطح کم، کافی و زیاد ویتامین D را برای بزرگسالان در دو سطح میلی مول در میلیلیتر و نانوگرم در میلیلیتر را معرفی میکند:
فرد میتواند برای درک بهتر معنای نتیجه آزمایش خون خود، با پزشک صحبت کند.
دلیل اهمیت ویتامین D چیست؟
طبق بیانات وزارت کشاورزی، ویتامین D به بدن در جذب کلسیم و فسفر کمک میکند که هر دو این مادهها برای بدن و ساخت استخوانهای قوی حیاتی هستند. بدون ویتامین D کافی، فرد ممکن است دچار نرمی استخوان، یا ضعیف و شکننده شدن استخوانها شود و این امر میتواند باعث ایجاد شرایطی مانند راشیتیسم در کودکان، یا پوکیاستخوان در بزرگسالان شود.
ویتامین D همچنین به موارد دیگری از جمله سلامت ماهیچهها، اعصاب، مغز و سیستم ایمنی بدن کمک میکند. شواهد نشان میدهد که میزان کافی ویتامین D ممکن است به جلوگیری از برخی شرایط پزشکی از جمله سرطان نیز کمک کند.
بااینحال، دانشمندان هنوز در صدد پیداکردن دلیل اینکه چگونه ویتامین D ممکن است بر شرایط خاص پزشکی تأثیر بگذارد، هستند. بااینحال هنوز تحقیقات در مورد توانایی ویتامین D در تأثیرگذاری بر بیماریهایی مانند دیابت، فشارخون بالا و مولتیپل اسکلروزیس، ادامه دارد.
چگونه کمبود ویتامین D را جبران کنیم؟
افراد میتوانند ویتامین D را از طریق قرارگرفتن در معرض نور خورشید یا تا حدی از طریق خوردن برخی غذاها دریافت کنند. اگر کسی نتواند ویتامین D کافی را از این منابع دریافت کند، ممکن است دچار کمبودهایی شود.
علائم کمبود ویتامین D ممکن است نامحسوس باشند، اما علائم معمولی آن درد استخوان و ضعف عضلانی است. طبق گفته وزارت بهداشت و خدمات انسانی، برخی از افراد بیشتر از دیگران در معرض خطر کمبود ویتامین D هستند که این افراد شامل:
- نوزادانی که از شیر مادرشان تغذیه میکنند، زیرا شیر مادر ویتامین D محدودی دارد
- بزرگسالان مسن و بزرگسالانی که ویتامین D را جذب نمیکنند
- افرادی که پوست تیرهای دارند، زیرا ویتامین D کمتری را از نور خورشید جذب میکنند
- افرادی که برای طولانیمدت در خانه میمانند
- افرادی که به چاقی مبتلا هستند، زیرا سلولهای چربی به ویتامین D متصل میشوند و ورود آن به جریان خون را متوقف میکنند
همچنین برخی از شرایط سلامتی و داروها نیز میتوانند جذب ویتامین D را برای افراد دشوار کنند، از جمله:
- بیماری کلیوی
- بیماری کبد
- برخی از انواع سرطانها
- بیماری کرون
- بیماری سلیاک
- بیماریهای التهابی مزمن
- هایپرپاراتیروئیدیسم
- داروهای ضد حمله بیماری
- داروهای HIV / AIDS
- جراحی بای پس معده
سطح ویتامین D را چگونه میتوان افزایش داد؟
افراد میتوانند حداقل، مقداری از ویتامین D روزانه خود را از طریق قرارگرفتن در معرض نور خورشید دریافت کنند. بااینوجود توجه به این نکته که بسته به مکان و زمان سال، سطح نور خورشید متفاوت است، ممکن است فرد نتواند تمام ویتامین D موردنیاز خود را از نور خورشید دریافت کند.
مطالعهای در سال 2019 نشان داد که فقط قرارگرفتن در معرض نور خورشید به مدت 10-15 دقیقه در روز، برای تأمین 1000 واحد ویتامین، D در بهار و تابستان کافی است. بااینحال، بهدستآوردن این مقدار واحد در پاییز و زمستان ممکن نیست و فرد مجبور است بیشتر از 6 ساعت در روز را خارج از خانه سپری کند.
این نشان میدهد افرادی که در آبوهوای سردتر زندگی میکنند یا بیشتر وقت خود را در خانه میگذرانند، ممکن است نیاز داشته باشند از مکملهای ویتامین D استفاده کنند. بااینحال، فرد باید قبل از مصرف مکملهای ویتامین D با پزشک خود صحبت کند، زیرا این مکملها ممکن است با برخی داروها تداخل داشته باشند.
توجه به این نکته که نور خورشید میتواند باعث آسیب به پوست و آفتابسوختگی شود نیز مهم است، بنابراین استفاده از کرم ضدآفتاب هنگام گذراندن وقت در خارج از خانه ضروری است. مطالعه بر روی گروهی از کارمندان اداری نشان داد که استفاده از ضدآفتاب به معنای این است که افراد میتوانند زمان بیشتری را در خارج از منزل سپری کنند و در کل منجر به افزایش بهرهوری از سطح ویتامین D میشود.
همچنین افراد میتوانند مقداری از ویتامین D موردنیاز خود را از طریق برخی غذاها دریافت کنند. بر اساس منبعی معتبر مکملهای غذایی که حاوی ویتامین D هستند، شامل موارد زیر میشوند:
- ماهیهای روغنی، مانند ماهی خالمخالی، تن ماهی ، و قزل آلا
- جگر گاو
- قارچ پورتوبلو
- سینه مرغ
- محصولات لبنی
- غلات غنی شده
مطالعه بر روی کارمندان اداری نشان داد که مصرف ماهی بهخصوص در زمستان، بر میزان سطح ویتامین D در بدن تأثیر مثبتی دارد.
آیا میتوان ویتامین D را بیش از حد مصرف کرد؟
افراد میتوانند ویتامین D را بیش از حد نیاز نیز مصرف کنند. ازآنجاکه ویتامین D به طور طبیعی فقط در چند منبع غذایی وجود دارد، بهاحتمال زیاد راهی که میتوان بیش از حد ویتامین D را دریافت کرد، مصرف مکملهای ویتامین D با قدرت بالا است.
طبق یک مطالعه، سمی بودن ویتامین D میتواند علائمی ایجاد کند که شامل موارد زیر است:
- استفراغ مکرر
- پلی اوریا، یا افزایش میزان ادرار در روز
- گیجی
- چند قلبی در نوزاد، یا افزایش غیرطبیعی تشنگی
- بیعلاقگی
- درد شکم
- کمبود آب بدن
جدول زیر راهنمایی برای تعیین میزان ویتامین D موردنیاز هر شخص در هر روز بر اساس سن میباشد:
چه زمان باید به پزشک مراجعه کرد؟
در صورت مشاهده علائم مسمومیت از طریق ویتامین D فرد باید به پزشک مراجعه کند. افراد میتوانند لیستی از مکملهایی را که استفاده میکنند در زمان مراجعه به پزشک، برای کمک به تشخیص بهتر با خود همراه داشته باشند.
در صورت مشاهده علائم کمبود ویتامین D، فرد باید به پزشک خود مراجعه کند. پزشک ممکن است معاینات فیزیکی انجام دهد، سؤالهایی بپرسد و یا آزمایش خون انجام دهد تا ببیند فرد کمبودی دارد یا خیر.
خلاصه
سطح طبیعی ویتامین D در خون برای بزرگسالان 20 نانوگرم در میلیلیتر یا بالاتر است. افراد بین 1 تا 70 سال باید حداقل 15 میکروگرم یا 600 IU ویتامین D در روز دریافت کنند. افراد مسن یا در معرض کمبود ویتامین D ممکن است بیشتر نیاز داشته باشند.
ویتامین D به دلایل مختلف، بهویژه برای سلامت استخوانها، یک ماده مغذی ضروری است. یک فرد اغلب میتواند ویتامین D موردنیاز خود را به میزان کافی از نور خورشید تأمین کند، اما اگر در معرض کمبود ویتامین D باشد، ممکن است نیاز باشد از مکملهای حاوی ویتامین D استفاده کند.