آنفولانزا، علائم و درمان آن

به گزارش اقتصادآنلاین، برای بیشتر افراد، آنفولانزا به‌خودی‌خود برطرف می‌شود. اما گاهی اوقات، آنفلوانزا و عوارض آن می‌تواند کشنده باشد. افرادی که بیشتر در معرض خطر ابتلا به عوارض آنفولانزا هستند عبارت‌اند از:

·        کودکان خردسال زیر 5 سال و به‌ویژه کودکان زیر 6 ماه

·        بزرگ‌سالان بالای 65 سال

·        ساکنان خانه‌های سالمندان و سایر مراکز مراقبت طولانی‌مدت

·        زنان باردار و زنان حداکثر تا دوهفته پس از زایمان

·        افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند

·       افرادی که بیماری‌های مزمن مانند آسم، بیماری قلبی، بیماری کلیوی، بیماری کبدی و دیابت دارند

·        افرادی که بسیار چاق هستند و شاخص توده بدنی آن‌ها 40 یا بالاتر است

اگرچه واکسن سالانه آنفلوانزا 100٪ مؤثر نیست، اما همچنان بهترین دفاع شما در برابر آنفولانزا است.

علائم

در ابتدا ممکن است آنفولانزا به‌عنوان یک سرماخوردگی همراه با آبریزش بینی، عطسه و گلودرد به نظر برسد. اما سرماخوردگی معمولاً به‌آرامی ایجاد می‌شود، درحالی‌که آنفولانزا تمایل دارد ناگهانی ایجاد شود؛ و اگرچه سرماخوردگی می‌تواند آزاردهنده باشد، اما معمولاً با آنفولانزا احساس بدتری می‌کنید.

علائم و نشانه‌های رایج آنفولانزا شامل موارد زیر است:

·       تب

·       ماهیچه‌های دردناک

·       لرز و عرق

·       سردرد

·       سرفه خشک و مداوم

·       تنگی نفس

·       خستگی و ضعف

·       آبریزش بینی یا گرفتگی بینی

·       گلودرد

·       چشم‌درد

·       استفراغ و اسهال، اما این در کودکان بیشتر از بزرگ‌سالان است

چه موقع به پزشک مراجعه کنیم

بیشتر افرادی که به آنفولانزا مبتلا می‌شوند می‌توانند خود را در خانه درمان کنند و اغلب نیازی به مراجعه به پزشک ندارند.

اگر علائم آنفولانزا دارید و در معرض عوارض هستید، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. مصرف داروهای ضدویروسی ممکن است طول دوره بیماری شمارا کاهش دهد و به جلوگیری از مشکلات جدی‌تر کمک کند.

اگر علائم و نشانه‌های اضطراری آنفولانزا دارید، بلافاصله از مراقبت‌های پزشکی استفاده کنید. علائم و نشانه‌های اضطراری برای بزرگ‌سالان می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

·       مشکل در تنفس یا تنگی نفس

·       درد قفسه سینه

·       سرگیجه مستمر

·       تشنج

·       بدتر شدن شرایط پزشکی موجود

·       ضعف شدید یا درد عضلانی

علائم و نشانه‌های اضطراری در کودکان می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

·       مشکل در تنفس

·       لب‌های آبی

·       درد قفسه سینه

·       کم‌آبی بدن

·       درد شدید عضلانی

·       تشنج

·       بدتر شدن شرایط پزشکی موجود

علل

وقتی فرد مبتلا به عفونت؛ سرفه، عطسه یا صحبت می‌کند، ویروس‌های آنفلوانزا به‌صورت قطره‌ای از هوا عبور می‌کنند. می‌توانید قطرات را مستقیماً استنشاق کنید، یا می‌توانید میکروب‌ها را از یک شی - مانند تلفن یا صفحه‌کلید کامپیوتر - برداشته و سپس آن‌ها را به چشم، بینی یا دهان منتقل کنید.

افراد مبتلا به ویروس احتمالاً از حدود یک روز قبل از بروز علائم تا حدود پنج‌روز پس از شروع بیماری ناقل هستند. کودکان و افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف ممکن است برای مدت‌زمان طولانی‌تری ناقل باشند.

ویروس‌های آنفلوانزا به طور مداوم در حال تغییر هستند، به طور منظم سویه‌های جدید ظاهر می‌شوند. اگر درگذشته به آنفلوانزا مبتلا شده‌اید، بدن شما آنتی‌بادی‌هایی برای مقابله با آن سوی خاص ویروس ساخته است. اگر ویروس‌های آنفلوانزا که در آینده با ابتلا به این بیماری یا واکسیناسیون با ان مواجه می شوید مشابه آن‌هایی باشید که قبلاً با آن‌ها روبرو شده‌اید، آنتی‌بادی‌ها ممکن است از عفونت جلوگیری کرده یا شدت آن را کاهش دهند. اما ممکن است باگذشت زمان سطح آنتی‌بادی کاهش یابد.

در ضمن، آنتی‌بادی‌ها علیه ویروس‌های آنفلوانزا که درگذشته با آن‌ها روبرو شده‌اید ممکن است شمارا در برابر سویه‌های جدید آنفلوانزا محافظت نکند چونکه  ویروس‌های بسیار متفاوتی با آنچه درگذشته داشتید می‌تواند وجود داشته باشد.

عوامل خطر

عواملی که ممکن است خطر ابتلا به آنفولانزا یا عوارض آن را افزایش دهند عبارت‌اند از:

·       سن. آنفلوانزای فصلی کودکان 6 ماه تا 5 سال و بزرگ‌سالان 65 سال به بالا را هدف قرار می‌دهد.

·       شرایط زندگی یا کار. افرادی که در مراکز زندگی با بسیاری از ساکنان دیگر مانند خانه‌های سالمندان یا پادگان‌های نظامی زندگی می‌کنند یا کار می‌کنند، بیشتر به آنفلوانزا مبتلا می‌شوند. افرادی که در بیمارستان اقامت دارند نیز در معرض خطر بیشتری قرار دارند.

·       سیستم ایمنی ضعیف شده . دارو‌های سرطان، داروهای ضد رد پیوند، استفاده طولانی‌مدت از آستروئیدها، پیوند اعضا، سرطان خون یا ایدز می‌تواند سیستم ایمنی بدن شمارا ضعیف کند. این می‌تواند ابتلا به آنفولانزا را برای شما آسان کند و همچنین ممکن است خطر ابتلا به عوارض را افزایش دهد.

·       بیماری‌های مزمن. شرایط مزمن، ازجمله بیماری‌های ریوی مانند آسم، دیابت، بیماری‌های قلبی، بیماری‌های سیستم عصبی، اختلالات متابولیکی، ناهنجاری مجاری تنفسی و بیماری‌های کلیوی، کبدی یا خونی، ممکن است خطر ابتلا به عوارض آنفلوانزا را افزایش دهد.

·       استفاده از آسپرین در سن کمتر از 19 سال. افرادی که کمتر از 19 سال دارند و طولانی‌مدت تحت درمان با آسپرین هستند، در صورت ابتلا به آنفلوانزا در معرض خطر ابتلا به سندرم ریز هستند.

·       بارداری. زنان باردار به‌خصوص در سه‌ماهه دوم و سوم بیشتر دچار عوارض آنفلوانزا می‌شوند. زنان احتمالاً تا دوهفته دچار عوارض مربوط به آنفلوانزا می‌شوند.

·       چاقی. افرادی که شاخص توده بدنی آن‌ها 40 یا بیشتر است، خطر عوارض آنفولانزا را افزایش می‌دهند.

عوارض

اگر جوان و سالم هستید، آنفولانزا معمولاً جدی نیست. اگرچه ممکن است در حین ابتلا به آن احساس بدبختی کنید، اما آنفلوانزا معمولاً طی یک یا دوهفته از بین می‌رود و هیچ اثر پایداری ندارد؛ اما کودکان و بزرگ‌سالان در معرض خطر ممکن است دچار عوارضی شوند که ممکن است شامل موارد زیر باشد:

·       ذات‌الریه

·       برونشیت

·       شعله‌ور شدن آسم

·       مشکلات قلبی

·       عفونت گوش

·       سندرم درد تنفسی حاد

ذات‌الریه یکی از جدی‌ترین عوارض است. برای افراد مسن و افراد مبتلا به بیماری مزمن، ذات‌الریه می‌تواند کشنده باشد.

جلوگیری

چرا واکسینه شدن آنفولانزا در این فصل اهمیت دوچندانی دارد؟

کنترل شیوع عفونت

واکسن آنفولانزا 100٪ مؤثر نیست، بنابراین انجام اقدامات مختلف برای کاهش شیوع عفونت نیز مهم است، ازجمله:

·       دست‌هایتان را بشویید. شستن مرتب دستان خود با آب و صابون به مدت حداقل 20 ثانیه یک روش مؤثر برای جلوگیری از بسیاری از عفونت‌های شایع است. یا اگر آب و صابون در دسترس نیست از ضدعفونی‌کننده‌های ضد الکلی استفاده کنید.

·       از دست زدن به‌صورت خودداری کنید. از دست زدن به چشم، بینی و دهان خودداری کنید.

·       سرفه و عطسه خود را بپوشانید. روی یک دستمال یا آرنج خود صرفه یا عطسه کنید. سپس دستان خود را بشویید.

·       سطوح را تمیز کنید. سطوح غالباً لمس شده را مرتباً تمیز کنید تا از آلودگی سطح آلودگی ویروس بر روی آن و سپس صورت جلوگیری شود.

·       از ازدحام جمعیت پرهیز کنید. آنفولانزا به‌راحتی در هرکجا که مردم جمع شوند - در مراکز نگهداری از کودکان، مدارس، ساختمان‌های اداری، سالن‌های شنود و وسایل حمل‌ونقل عمومی گسترش می‌یابد. با اجتناب از ازدحام در اوج فصل آنفولانزا، احتمال عفونت را کاهش می‌دهید.

همچنین از نزدیک شدن به کسی که بیمار است خودداری کنید؛ و اگر بیمار هستید، حداقل 24 ساعت پس از برطرف شدن تب در خانه بمانید تا احتمال آلودگی دیگران را کاهش دهید.

در طول بیماری همه‌گیر COVID-19، ممکن است هم COVID-19 و هم آنفولانزا هم‌زمان پخش شوند. بخش بهداشت محلی شما ممکن است اقدامات احتیاطی دیگری را برای کاهش خطر ابتلا به COVID-19 یا آنفولانزا پیشنهاد دهند. به‌عنوان‌مثال، ممکن است لازم باشد فاصله اجتماعی (فاصله فیزیکی) را تمرین کنید و حداقل 6 فوت (2 متر) از دیگران در خارج از خانه خود دورباشید. همچنین هنگام حضور در اطراف افراد خارج از خانه شما، ممکن است لازم باشد از ماسک صورت پارچه‌ای استفاده کنید.