نقش سرمایه‌سازان خطرپذیر در کاهش احتمال شکست استارتاپ‌ها/ شکست ۹۲درصد از فعالیت‌های استارتاپی در سه سال نخست فعالیت

اقتصاد آنلاین – سجاد رفیع؛ بر اساس مطالعات صورت گرفته توسط موسسه انگلیسی Nova، حدود 92 درصد از استارتاپ‌ها طی سه سال نخست فعالیت خود با شکست مواجه می‌شوند. در همین رابطه، پنج مولفه اصلی، عامل بروز 87 درصد از این شکست‌هاست. در ادامه به معرفی این پنج مولفه و نقش سرمایه‌سازان خطرپذیر (Venture Builders) در کاهش احتمال بروز شکست در فعالیت‌های استارتاپی خواهیم پرداخت.

در این زمینه بخوانید

رشد چشمگیر فناوری‌های دیجیتال جنوب شرق آسیا

چهار استارتاپ آسیایی موفق در حوزه تهیه و توزیع مواد غذایی

۵مزیت پارک‌های علم و فناوری برای استارتاپ‌ها

در اینجا، لازم به ذکر است که سرمایه‌سازان خطرپذیر، گونه خاصی از سرمایه‌گذاران مرحله اول (early stage) هستند که علاوه بر سرمایه‌گذاری، به شکل فعالانه‌ای به موسسان شرکت‌های استارتاپی در ایجاد و تقویت این شرکت‌ها کمک می‌کنند. در همین رابطه، شواهد موجود حاکی از عملکرد به مراتب بهتر استارتاپ‌هایی است که اقدام به همکاری با سرمایه‌سازان خطرپذیر می‌کنند.

1- تولید کالای بدون تقاضا (دلیل 36 درصد از شکست‌ها)

یکی از مهمترین اقدامات سرمایه‌سازان خطرپذیر برای موسسان یک فعالیت استارتاپی جدید، ایجاد یک پنل کاربری (متشکل از 15 – 10 نفر) است. این پنل با ارائه مستمر نظرات و پیشنهادات خود به مالکان استارتاپ و اعضای تیم تولید، آن‌ها را نسبت به میزان علاقمندی مشتریان نسبت به محصولات تولیدی‌ شرکت آگاه می‌سازد.

2- استخدام افراد نامناسب (دلیل 18 درصد از شکست‌ها)

سرمایه‌سازان خطرپذیر، به طور خاص اقدام به تشکیل تیم‌هایی برای فعالیت در کسب و کارهای جدید می‌کنند. در همین رابطه، استفاده از نیروی کار عرضه شده توسط این سرمایه‌سازان، ریسک استخدام افراد نامناسب برای استارتاپ‌ها را تا حد زیادی کاهش می‌دهد. کاهش زمان و هزینه استخدام و همچنین هماهنگی بیشتر میان کارمندان، از دیگر مزایای استفاده استارتاپ‌ها از این تیم‌ها است.

3- ناتوانی در فروش و بازاریابی (دلیل 13 درصد از شکست‌ها)

متخصصان سازمان‌های سرمایه‌ساز از طریق ارائه مشاوره در زمینه زمان مناسب آغاز فروش محصولات، روش‌های بازاریابی، ارتقاء جذابیت محصولات برای مشتریان و ... ، به استارتاپ‌ها در فروش هر چه بیشتر محصولاتشان کمک می‌کنند.

4- شراکت با فرد نامناسب (دلیل 12 درصد از شکست‌ها)

عمده افرادی که اقدام به مشارکت برای تاسیس یک استارتاپ می‌کنند، سابقه همکاری قبلی با یکدیگر را ندارند. مساله‌ای که می‌تواند منجر به بروز چالش‌هایی در فرایند تصمیم‌گیری و مدیریت شرکت، به خصوص در مواقع حساس اقتصادی شود. در همین رابطه، سرمایه‌سازان خطرپذیر، با ایفای نقش یک شریک برای موسس استارتاپ و استفاده از تجربه و تخصص گسترده خود در این زمینه، احتمال بروز چالش‌های فوق را تا حد زیادی کاهش می‌دهند.

5- تمرکز روی سرمایه‌گذاران و نه مشتریان (دلیل 8 درصد از شرکت‌ها)

برخی موسسان استارتاپ‌ها، عمده زمان و انرژی خود را صرف جذب سرمایه می‌کنند و نه خود کسب و کار. سرمایه‌سازان خطرپذیر، به طور خاص با طراحی یک مسیر مشخص برای تامین مالی شرکت‌های استارتاپی در دو سال ابتدایی فعالیت آن‌ها، شرایط را برای تمرکز موسسان و کارمندان این شرکت‌ها روی تولید محصول فراهم می‌سازند.