انتظاراتی که نوجوانان از والدین خود دارند
دوران بلوغ یکی از سخت ترین دوره ها برای بچه ها و والدین آن ها محسوب می شود. بچه ها در این دوران، گاهی اوقات غیرمنطقی هستند، رفتارهای غیرمعقول از خود نشان می دهند، با مشکلات بهداشت روان همچون افسردگی روبرو می شوند و یا برعکس تحریک پذیر شده و به پرخاشگری روی می آورند و غالبا تمایل دارند تا بیشتر اوقات خود را در بیرون از منزل سپری کنند. با کسب آگاهی از نیازهای اساسی یک نوجوان و نیز مهارت های فرزندپروری می توان از پس این بحران‌ها، عبور کرد و فردی سالم را به جامعه تحویل داد. نکته مهم در تربیت نوجوانان این است که به عنوان والدین، بدانید بچه ها در این دوران چه نیازهایی دارند و نیازهای اساسی یک نوجوان چیست و چگونه باید آنها را برآورده کنید.
خواسته ای که نوجوانت آرزو دارد بدانی
به گزارش اقتصاد آنلاین، نوجوانان از والدین خویش توقعاتی دارند که برآورده شدن این انتظارات، می تواند نقش مهمی در سلامت روان آنان داشته باشد. این عوامل به اختصار عبارتند از:
1 - محرم اسرار: نوجوانان به بزرگسالانی نیاز دارند، که به حرف های آن ها گوش نموده و آن ها را درک نمایند و از همه مهم تر این که رازدار آن ها باشند. این اشخاص می توانند پدر و مادر و یا معلم آن ها باشند.
2 - مورد اعتماد بودن: زمانی که نوجوان مرتکب خلافی می شود، باید به او فرصت توضیح داد. برای یک نوجوان دردمند، هیچ چیزی آرامش بخش تر از وجود والدینی که بتواند آزادانه حرفش را به آنان بگوید، نیست.
3- آزادی در تصمیم گیری: نوجوان می خواهد مشکلاتش را خود حل کند و براساس کمک های والدین و یا معلمان در تصمیم گیری آزاد باشد. والدینی که این فرصت را به فرزندان خویش نمی دهند ، درحقیقت آنان را هم از اعتماد به نفس در مواجهه با موقعیت بازداشته و هم از حل مسئله محروم ساخته اند.
4- توجه و علاقه مداوم والدین: کودکان و نوجوانان دوست دارند، که والدین مسئول داشته باشند. زیرا این حالت به آنان اطمینان می بخشد. روان شناسان در تحقیقات خود به این نتیجه رسیده اند، که خانواده مطلوب و ایده آل خانواده ای است که امنیت عاطفی، احساس ارزشمندی، احساس تعلق و مورد عشق و علاقه بودن را تأمین می کند.
5 - هم خوانی در رفتار والدین: به طور کلی ناهم خوانی در رفتار والدین کودکان و به ویژه نوجوانان را ناراحت و عصبانی می کند. عده ای از والدین پیوسته بین سهل گرفتن و سخت گرفتن در مورد فرزندان در نوسانند.کودکان و نوجوانان دوست ندارند در یک دنیای نامطمئن زندگی کنند ، دنیایی که در آن به خاطر انجام عملی واحد، در یک روزمجازات شوند و روز دیگر همان عمل به کلی نادیده گرفته شود. آن ها به خوبی از ناهماهنگی و ناهمگنی بین
گفتار و رفتار والدین خویش- به ویژه در زمینه مسائل اخلاقی و ارزشی- آگاه هستند و نسبت به آن حساسیت دارند.
بیشتر انحرافات، بزهکاری ها و اعتیادی که در اجتماع وجود دارد، ناشی از محیط های خانوادگی نامساعد و نابهنجاری بوده که فرد در آن تکوین یافته و این درحالی است که همه به خوبی می دانیم که تا چه حد تغییر این رفتارهای نابهنجار در زندگی بعدی و بزرگسالی دشوار است.
6 - تشویق: نوجوانان به تشویق و تحسین در کاری که شایستگی آن را دارند نیازمند هستند.
متأسفانه در بسیاری از خانواده ها آن چه بیشتر دریافت می شود ، انتقاد است. در پایان به والدین و خانواده ها توصیه می شود به منظور حفظ بهداشت روانی کودکان خویش قواعد 5گانه زیر را درارتباط با آن رعایت نمایند.
قاعده اول: فرزند خود را دوست داشته باشید.
قاعده دوم: برای فرزند خود الگوی خوبی باشید.
قاعده سوم: به فرزند خود کمک نمایید تا مسائل و موضوعات مختلف را بیاموزد.
قاعده چهارم: فرزند خود را با انضباط بارآورید.
قاعده پنجم: به مسئولیت های خود در قبال کودک خویش آگاه باشید.
با توجه به مطالبی که بیان شد می توان نتیجه گرفت که مدرسه قادر نیست در ایجاد زمینه اصلی در کودک جانشین والدین گردد. بلکه به منظور ایجاد تعامل در کودکان لازم است خانواده و مدرسه با یکدیگر همکاری نمایند.
به طورکلی خانواده بخش مهمی از سرنوشت ماست. کیفیت وضعیت خانوادگی یعنی نخستین و مؤثرترین محیط اجتماعی و معاشرین اولیه ما در تعیین سبک و خط مشی زندگی آینده در اخلاق و صحت و سلامت روانی ما نقش بزرگی عهده دار است.
