چند عادت خاص مامان های خوب و نمونه

چند عادت خاص که فقط مادران نمونه دارند

مادر آگاه در عین حال خوب

به گزارش اقتصاد آنلاین؛اگر مادری حواسش به خودش و آنچه در درونش است نباشد و با بی تابی و بی قراری چشمش به مشکلات هیجانی و رفتاری فرزندش دوخته شده باشد و همینجور مدام دارد دست و پا می زند، این دکتر یا آن دکتر می رود و یا کتابهای مختلف می خواند تا بتواند تغییرات رفتاری موردنظرش را در فرزندش ایجاد کند مطمئنا شکست خواهد خورد. حالا این سوال مطرح است که این مادر چرا شکست می خورد؟

چون این مادر یک حقیقتی را دارد نادیده می گیرد. آن حقیقت مهم وابستگی شدیدی که فرزندش به او دارد. که در اثر این وابستگی کوچکترین تغییرات هیجانی و احساسی و درونی که در مادر ایجاد می شود، خواه ناخواه در فرزندش ایجاد می شود و فرزند به آن هیجانات درونی مادر به شدت واکنش نشان می دهد. علی رغم اینکه شاید مادر به طور مستقیم به فرزندش نشان ندهد.

در این زمینه بخوانید؛

راز ژاپنی ها برای آموزش مهارت زندگی به نوجوانان

بچه رو چجوری تشویق کنیم که پررو نشه؟

کودکان را چگونه نمازخوان کنیم

ما انسان ها وقتی باهم در ارتباط هستیم فکر می کنیم که این ارتباط فقط کلامی است، درحالیکه لحن صحبت، حالت های بدنی و نگاه فرد مدام پیامهایی را انتقال می دهد. بنابراین طبیعی است که اگر ما در درون خود  دچار ترس و اضطراب و خشم و سرخوردگی باشیم این حالتها به طور طبیعی بسیار در لحن و چهره و حالات بدنیمان اثر مستقیم می گذارد و کودک انسان تمام این حالات را متوجه می شود و با آن ارتباط برقرار می کند و آنها را دریافت می کند و به دلیل اینکه هر کودکی که به لحاظ فکری واحساسی به والدین خود وابسته است به شدت تحت تاثیر قرار می گیرد.

تجارت هیجانی

در اینجا تجارت هیجانی مصداق دارد یعنی این اتصال هیجانات بین تمام ارتباطات منتقل می شود و در ارتباط می تواند بسیار اثربخش باشد. بنابراین در برخورد فرزندان بسیار باید توجه کرد که نگاهمان را از روی بچه ها برداریم و آن را برگردانیم به خودمان و هر موقع رفتاری را می بینیم که در کودکان خودمان که انعکاسی از عدم تعادل است باید بدانیم که فرزندان آیینه ما هستند اگر عدم تعادل در فرزندان می بینیم معنی آن این نیست که این عدم تعادل در درون خود ما وجود دارد. و باید به خود توجه کنیم و آن عدم تعادل را در خود تبدیل به تعادل نماییم و در آن زمان است که این متعادل کردن عدم تعادل درونی خود باعث تغییر در رفتار کودک می شود.

مادر خوب فرزندی با عزت نفس تربیت می کند

مادر خوب باید برای خود و فرزندش خط قرمزهایی را تعیین کند و بداند که او نباید دائم در زندگی فرزندش سرک بکشد. همانطور که گفتیم مادری که برای خود دنیا، زندگی، آینده و هدف خاصی داشته باشد کمتر درگیر دنیا و عالم فرزند خود می شود و  کمتر تلاش می کند تا دائم فرزند خود را کنترل کند و بالطبع پسر یا دختری که می بینند مادرشان برای حیات و زندگی خود تلاش میکند و ارزش قائل است، آنها هم از مادر یاد می گیرند.

تصور کنید مادری که تنها یاد گرفته زندگی یعنی مراقبت از فرزندان و همین و بس! این مادر هرگز نمی تواند مادر خوبی برای فرزندش باشد چون او حتی خودش را دوست ندارد و کسی که خودش را دوست ندارد تنها به بقیه آسیب می رساند حتی با محبت ها و توجه های زیاد. چون اینگونه مادران به شدت ترس از دست دادن دارند.

مراجعان بسیاری دارم که در جلسه مشاوره که روانشناسی خانواده رو انجام می دیم مشخص میشود تنها شکایتشان از زندگی ، رفتار و اخلاقیات مادرشان است حتی نه بعنوان یک مادر کنترلگر بلکه بعنوان مادری که بیش از حد و اندازه به فرزندان خود توجه می کند و همین باعث وسواس در آنها شده . یا اینکه باعث وابستگی شدید در آنها شده که اگر فرزند آنها کوچکترین نافرمانی انجام دهد ، به شدت آن مادر عصبانی، ناراحت، افسرده یا مضطرب می شود و برای رها شدن از ترس از دست دادن فرزند و احساس امنیت خود، هر کاری می کند هرچند اشتباه یا خطرناک! بد نیست درباره اختلال شخصیت وابسته بیشتر بدانید. اختلال شخصیت وابسته و ویژگی های آن

مادر خوب با فرزند خود چگونه رفتار می کند

خب مشخص است که این مادر طوری روی سلامتی و تربیت فرزندان وسواس دارد که هیچوقت یادش نمی ماند که خودش هم زندگی دارد خودش هم به غیر از فرزند، مسئولیت و تعهدات دیگر دارد. مسئولیت خانه و زندگی خانواده را کنار می گذارد و مدام می چسبد به زندگی فرزندش. قطعا این مادر یک مادر خوب نخواهد بود و حتما نیاز به متخصص روانشناس خواهد داشت چون بخاطر دچار بودن به اختلالات خلقی یا شخصیتی،  اختلالاتی چون وابستگی، یا خودشیفتگی، یا ترس را در شخصیت فرزندش استارت می زند و هیچ گونه استقلالی به او نمی آموزد. این فرزند نیز با این مدل بزرگ می شود که دائم در حال گرفتن رضایت و تایید مادر باشد. و بدین ترتیب بدون اینکه متوجه شود فرزندی بدون حرمت نفس را بزرگ می کند که تنها از لحاظ تربیت و رعایت اصول اخلاقی، بهترین فرزند روی زمین است اما نه عزت نفس دارد و نه اعتماد به نفس و هزاران هزار مشکلی که در آینده برایش رخ می دهد را نه تنها نمی تواند حل کند بلکه دائم ترس از این دارد که مادرم متوجه فلان مشکل نشود.

از طرفی فرزندانی که تحت نظرات و دستورات مادر کنترلگر تربیت می شوند به تنهایی نمی توانند تصمیم بگیرند و دائم نگران نظر او هستند.

هیچگاه وارد حریم خصوصی فرزند نمی شود

هرگز به فرزندش ترس و اضطراب منتقل نمی کند بلکه سعی می کند که با او دوست باشد و اعتماد فرزند خود را جلب می کند

برای فرزندش دائم خط و نشان نمی کشد و تعیین تکلیف نمی کند و او را از خطا کردن نمی ترساند و به او این اجازه و فرصت را می دهد که بتواند در برخی موارد خودش تصمیم گیری کند.

دائم فرزند را تنبیه و توبیخ نمی کند بلکه به او می آموزد که هر کس ممکن است اشتباه کند اما مهم این است که آن اشتباه را تکرار نکند. و می داند توبیخ کردن های مداوم فرزندرا ترسو بار می آورد که بعدها نیز این ترسی که درون فرزند وجود دارد، در جامعه خودش را بروز می دهد.

مادر خوب هرگز پیش فرزند خود درد دل نمی کند و از سختی های زندگی پیش او گله نمی کند و او را سنگ صبور خود نمی کند چون درک می کند که فرزندش خودش به تنهایی ممکن است دغدغه های مربوط به خود را داشته باشد.

یک مادر خوب دلسوز بچه هایش است اما آنها را مجاب به دلسوزی نمی کند. بسیاری از مادران بخاطر مقام مادری که دارند دائم از فرزندان خود توقع دارند که برایشان هرکاری انجام دهند تا رضایت آنها را به دست بیاورند. اما این کار اصلا درست نیست چون ریشه های استرس، محکوم کردن و سرزنش کردن خود را برای فرزند به ارمغان می آورد. مادران خوب وقت خود را صرف هر کودک می کنند و هر یک از نقاط قوت و استعدادهای آنها را به خوبی می شناسند تا از آنها در رشد آنها حمایت کنند. مادران خوب می دانند چگونه با پدرشان متحد شوند.

علاوه بر این، آنها به وضوح درک می کنند که فرزندان نیز به یک پدر خوب نیاز دارند که کار او را تکمیل کند. یک مادر خوب با فرزندانش وقت می گذارد و به آنها یاد می دهد که هر روز کمتر به او وابسته باشند. این ابزارها را به آنها می دهد تا در نهایت بتوانند به تنهایی در زندگی قدم بردارند. مادران خوب با تمام وجود عشق می ورزند اما می دانند که بچه ها قرضی هستند و وقتی می بینند زمانش فرا رسیده است آنها را رها می کنند و وقتی بچه ها بالغ می شوند، به آنها نشان می دهند که همیشه می توانند روی حمایت و عشق بی قید و شرط مادرشان حساب کنند.

رازهای زیادی برای مادران خوب وجود دارد. اول، جلوه ای از عشق منحصر به فرد وجود دارد که فقط آنها می توانند ارائه دهند. این عشق بی قید و شرط است که در تمام لحظات زندگی ما را همراهی می کند. این عشق واقعاً حکیمانه است، زیرا با صلابت و لطافت بی پایان همراه است. یک مادر خوب می‌داند که باید نظم و انضباط را در خانه‌اش اعمال کند که شامل قوانین، روال‌ها و محدودیت‌ها باشد، اما همیشه با لحنی محافظتی و غیر آزاردهنده. او می داند که این شعار فایده چندانی ندارد. یکی دیگر از رازهای مادران خوب این است که راه را به فرزندان خود نشان دهند تا بدون کنترل یا محافظت بیش از حد، راهنمای خوبی باشند.

این مادران خوب به فرزندان خود فرصت یادگیری و در نتیجه اشتباه کردن را می دهند. آنها به بچه های کوچک هر آنچه را که می خواهند نمی دهند، بلکه آنچه را که نیاز دارند به آنها می دهند. به همین دلیل، مادران خوب مراحلی را پشت سر می گذارند که چندان مورد علاقه فرزندانشان نیستند، اما می دانند که این امر موقتی است.

مادر خوب و ترس فرزند از او!

بسیاری از مادران ازاینکه فرزندشان از آنها می ترسد لذت می برند و یا اینکه فرزندشان را دائم ازپدرشان می ترسانند و فرزند نیز با این ترس همچنان حتی در دوران جوانی زندگی می کند و مادران بسیاری از این حالت لذت می برند اما خبر ندارند که بچه شان چه استرس ها و نگرانی هایی را همواره حتی در خواب حتی در روزهای خوشی و در اوج شادی هایشان با خود به دوش می کشند. بالاخره وقتی مادر خوب، خوشحال و راضی است، این احساس به تمام خانواده منتقل می شود، بنابراین ضروری است که مادر خوشحال باشد و به این ترتیب فرزندان و کسانی که دنیای خانواده شما را تشکیل می دهند، سود می برند.