آشنایی با اعمال مخصوص شب پنجم محرم الحرام
شب پنجم محرم، مانند شبهای دیگر محرم پر از مصائب غیرقابل تحمل می باشد. روزه داری در ماه محرم به جز عاشورا اجر دنیوی و اخروی دارد همچنین مداومت برخواندن زیارت عاشورا که از جایگاه خاص در بین اعمال محرم برخوردار است مورد تاکید بوده است.
وقایع شب و روز پنجم دهه محرم
این شب مانند شب چهارم میان چند شهید کربلا مشترک است. شب پنجم به حبیب بن مظاهر و حضرت عبدالله بن حسن کودک هشت سالة امام مجتبی(ع) نیز منسوب است. عبدالله(ع) در شمار آخرین شهیدانی بود که پیش از شهادت امام حسین(ع) در ظهر عاشورا به شهادت رسید.
زهیر، الگوی عاشقی کربلاست. او تا چند روز پیش، از دیدار حسین(ع) هراس داشت، اما پس از آن که به خیمه امام گام نهاد، هراسش به عشقی جاودانه بدل شد. بارقه نگاه حسین(ع) چنان در جانش اثر کرده بود که از همه هستی خود گذشت و از دنیا و خانمان گسست. او در این راه چنان پیش رفت که به یکی از فرماندهان سپاه آن حضرت تبدیل شد.
در این زمینه بخوانید؛
اعمال شب و روز پنجم محرم
شیخ طوسى فرموده اند که: “مستحب است روزه دهه اول محرم و لکن روز عاشورا امساک نماید از طعام تا بعد از عصر آن وقت به قدر کمى تربت تناول نماید.”
شبث بن ربعی کوفی، یکى از دعوت شندگان از طرف امام حسینعلیه‌السلام بود که ابن زیاد به نزد خود خواست. در ابتدا او خودش را به بیماری زد ولى شب نزد وی رفت و جایزه گرفت و با چهار هزار نفر به کربلا رهسپار شد و روز پنجم محرم سال ۶۱ هجری قمری به کربلا رسیدند.
شبث بن ربعی کوفی مردی منافق و خبیث بود زیرا اول از اصحاب حضرت علىعلیه‌السلام بود بعد از خوارج شد سپس توبه کرد بعد براى کشتن امام حسین به کربلا آمد و بعد از وقعه کربلا با جناب مختار به طلب خون امام حسین قیام نمود سپس در قتل مختار حضور پیدا کرد و در حدود سال ۸۰ در کوفه درگذشت.
در خبث این مرد بى دین کافیست که صاحب یکى از مساجدى است که در کوفه بعد از قتل امام حسینعلیه‌السلام جهت سرور و خوشحالى از کشته شدن امام آنها را تجدید بنا نمودند آن مساجد عبارتند از مسجد اشعث بن قیس – مسجد جریر بن عبدالله بَجَلى – مسجد سماک بن مخرمه – مسجد شبث بن ربعى (تاریخ کوفه ص ۴۶).
این مرد ناموفق همان بود که امام روز عاشورا به او خطاب فرمود:اى شبث بن ربعى و اى حجّاربن اَبْجر و اى قیس بن اشعث و اى زید بن حارث مگر شما نبودید که براى من نامه نوشتید که میوه هاى اشجار ما رسیده و بوستانهاى ما سبز گشته از براى یارى کردنت لشکرها آراسته ایم.
این وقت قیس بن اشعث گفت ما نمى دانیم چه مى گوئى لکن حکم یزید و ابن زیاد را بپذیر، حضرت فرمود لا واللّه هرگز دست ذلت به دست شما ندهم و از شما هم نگریزم.
